Trochę błota, ale udało się dotrzeć suchą stopą. Super miejscówka, taką dzikość lubię najbardziej. Skrzynka na miejscu i w dobrym stanie.
Dzięki za kesza!

Znaleziony.

Dziękuję za założenie tego kesza i jego serwisowanie.

Kesz Samotnia Warszawska znaleziony 5 marca 2022 jako mój 82. Dzięki, lost&found!

Ależ malownicze miejsce! Dziękuję za ten spacer!

Znaleziona. Po deszczu koniecznie w kaloszach :)

Znaleziona w ramach spaceru z Nuką i Horusem. Miejsce super, bardzo fajnie się tutaj chodzi o tej porze roku (dopiero kawałek dalej w stronę Płowieckiej wleciałem jedną nogą w nie całkiem zamarznięte bagnopsy na szczęście ominęły. Skrzynka widać że wiekowa, ale wszystko z nią w porządku, kordy dokładne, namierzona dość łatwo. Dołożyłem kawałek nowego logbooka, bo dotychczasowy już w takim stanie, że bałem się że go uszkodzę wpisując się, ale pozostawiłem go w środku na pamiątkę też.

Tftc. Pięknie, ale kraina kleszcza. Oblazly mnie i pieska masowo.

Trafiłam w tę okolicę ładnych kilka lat temu, zanim jeszcze dowiedziałam się o zabawie. Idąc ulicą Spadową od Traktu zamierzałam wrócić na Gocław, który był niemal na wyciągnięcie ręki. Niestety, znikająca gdzieś w krzakach ścieżka zniechęciła mnie do wędrówki przez roślinność charakterystyczna dla terenów podmokłych. Dziś, w piękny, majowy dzień spacer od strony Gocławia był bardzo przyjemny. Polecam odwiedzenie skrzynki o tej porze roku, obojętnie od której strony. Dzięki!

Pierwsze od miesiąca spotkanie z Cezexem. I zarazem ostatnie na następny miesiąc.

Piękne miejsce. Świeżo spuszczeni z łańcucha ludzie odwiedzali je bardziej masowo niż się spodziewałam. Skrzynka jest mokra w środku, ale dałam radę się wpisać do dziennika, który podsuszyłam na słońcu. Teren bagienny ale w tym roku taka susza, że bez trudu dało się tam wjechać rowerami, ewentualnie wprowadzić rowery.

Wyprawę zacząłem od ulicy Spadowej, ale dałem radę dojść do kesza.

Mimo podwóinego zabezpieczenia logbook i kesz cały mokry.

Miałem tylko ołówek przy sobie i nie dało rady wpisać się w mokry logbook więc daje foto.

TFTC!!!

Stare dzieje i właśnie odkryłam, że mam je niezalogowane... Chyba ogrom wrażeń, cała wyprawa i emocje związane ze zdobywaniem tej skrzynki spowodowały totalne zawieszenie w czasoprzestrzeni. Skrzynka raczej dla śmiałków. Teren zwany samotnią zamieszkują dzikie zwierzęta więc na pewno nie można odczuwać tu samotności. Wyprawa okupiona mokrymi butami i lekkim sponiewieraniem odzieży podczas przedzierania się przez dzicz. Dzięki!

Po przeczytaniu takiej rekomendacji z jednego z poprzednich wpisów: "To nie jest kesz, który zdobywa się przy okazji wśród dwudziestu innych jednego dnia. Tu idzie się specjalnie, bo taki kesz to przygoda." wiedziałem, że to kesz dla mnie!

Wyprawę zacząłem zgodnie z rekomendacją od ulicy Kosmatki, a potem szedłem niecały kilometr przez dziewicze tereny, ze śladami saren, dzików i bobrów. Prawie spod nóg wyskoczył mi bażant..... Pomimo temperatury w okolicach zera i topniejącego śniegu większość trasy pokonałem bezproblemowo, dopiero ostatnie 40 metrów wymagało sprytu i umiejętności akrobatycznych aby ominąć wodę ;)

Kesz znaleziony bezproblemowo. W środku wilgoć. Oryginalny logbook włożyłem do dodatkowej strunówki.

Całość wycieczki zajęła mi niecałą godzinę.

Dziękuję za pretekst do cudownego spaceru oraz za pokazanie miejsca do którego zapewne nigdy bym nie trafił!

Z przyjemnością pozostawiam zieloną gwiazdkę.

Nie dodał się cały komentarz- zarażanie znajomych na stulecie, myślę, że udane. :)
Możnaby wymienić logbooka, jest mokro.
Tftc

Rewelacja! <3
Zarażanie znajomych na stulecie. Myślę, że udane. :D
Można wymienić logbooka, jest mokro.
Tftc!

Rewelacja. Te tereny sądząc po zdjęciach przechodzą jakąś ostrą przemianę w biosferze, ale spoilerowe drzewo dzielnie się trzyma przed uschnięciem. Szukanie takiego kesza to istna przyjemność dla każdego z żyłką archeologiczno-detektywistyczną. Do tego niby Warszawa, a wichura jak w KieleckiemNo i pojemnik dzielnie się trzyma. Szkoda, że tej keszerki nie ma już z nami w naszym nałogu. Thx for kesz.

Na szczęście do kesza można dojść prawie suchą stopąFajne miejsce, dzięki za pokazanie :)

Bardzo cieszę się, że wrzuciłam sobie do plecaka kaloszeNiestety nawet one nie ochroniły mnie przed wodą jednym bucie. Pora topniejącego lodu i śniegu jest średnią porą na zdobywanie tego kesza. Natomiast sama okolica - bo byłam tu po raz pierwszy - przepiękna, i gdyby nie opencaching, nie wiedziałabym nawet o jej istnieniu. Czy jest samotnią, nie jestem tak zupełnie przekonana, bo gdy siłowałam się z zaklinowanym pojemnikiem, zostałam oszczekana, a potem nastąpiła krótka wymiana zdań z trójką spacerowiczów ;)

Pojemnika nie udało mi się wydobyć, a zaczynało robić się ciemno, więc po kilku minutach prób odpuściłam. Teoretycznie go znalazłam, więc znalezienie loguję, ale jak tylko uda mi się wrócić w to miejsce, postaram się zostawić fizyczny wpis w logbooku.

Rok to spory kawał czasu, teraz szybko się wszystko zmienia. Oczywiście czytałem Twój wpis ale jakoś umknęła mi data i byłem pewny ze to wpis tegoroczny. Teraz widzę że w tym roku byłem pierwszy i jak  na razie jedyny przy tym keszu. :) 

Porównując oba zdjęcia "od kesza" widać, że przez rok to i owo przybyło na horyzoncie:)

Właściwie tylko ostatnie pięćdziesiąt metrów było problematyczne. Do tego miejsca wszystko szło gładko. Wodę najpierw poczułem w butach, dopiero potem ja zauważyłem w tych trawach. Jak już ją poczułem, zrobiło mi się wszystko jedno i pewnie dlatego było mi łatwo już dotrzeć do skrzynki. powrót tez około 50 metrów więc razem około stu metrów przez wodę przejść musiałem, Za to błota ani śladu. Zimą przy mrozie na pewno jest łatwiej ale ja nie mam czasu czekać na mrózCzerwone znaki szlaku rowerowego nadal widoczne na drzewach ale sam szlak już chyba nie jest przejezdny, chociaż tędy którędy ja szedłem spory odcinek przejechać można bez większych problemów z tylko jednym przeskokiem przez rowek z wodą. 

 za te ostatnie sto metrów w obie strony :) 

dzięki za ta wędrówkę po miejskich bezdrożach i bagnach. 

P.s Logbook wilgotny 

To nie jest szybka skrzynka. Nie jest też raczej dostępna rowerem, a już na pewno nie w listopadzie. Przydadzą się za to dobre kalosze, takie do kolan wystarczą. Warto więc zmienić atrybuty, bo mogą wprowadzać w błąd. To nie jest kesz, który zdobywa się przy okazji wśród dwudziestu innych jednego dnia. Tu idzie się specjalnie, bo taki kesz to przygoda.

Miejsce magiczne, dzicz tuż za ekranami jednej z głównych arterii warszawskich, droga przez błoto, chaszcze, podmokłe łąki i rowy. Zgodnie z sugestiami w logach wybrałem trasę od ulicy Kosmatki i dotarłem bez przeszkód. Skrzynka trzyma się nieźle, choć logbook wilgotny a fanty pokryte rdzą.

Uwielbiam takie miejsca, zwłaszcza że dzisiaj miałem szczęście do pięknego słoneczka w tym burym listopadzie. Zielona gwiazdka za przygodę.

Chciałem przycwaniaczyć i próbowałem dojść do kesza od strony trasy wchodząc furtką w ekranach. Po kilku metrach powstrzymały mnie wysokie trawy i podmokły teren. Pojechałem i kolejny atak przeprowadziłem od strony Kosmatki. Na początku trasy wątpiłem w powodzenie misji. Jednak wybierałem się po tego kesza już dwa lata i nie mogłem sobie odpuścić. UDAŁO SIĘ!!! W końcu. Za miejsce i drogę daje zielone.
P.S.
W logbooku brak fizycznego wpisu skuszewiaka i jswitakowski!!!!!!!!!!! Powinno się je usunąć. Jakby co to zrobiłem zdjęcie. Dzięki.

Znaleziona na rowerze ale fajnie

z qzdrem, dzieki za kesza :)

Tydzień temu atakowaliśmy kesza od ulicy Spadowej - nieudanie - godzina zmarnowana.

Dzisiaj atak od Kosmatki i już skuteczny. Zeszło się z nową z godzinę, jako że partnerka babcia szła przez chaszcze w stabilizatorze. 

Miejsce jak na Warszawę zaskakujące, natomiast spodziewałem się 'czegoś' - a nie miejsca w polu ;)

Były mrówki, komary, pokrzywy i ostre krzaczory a ja byłem źle ubrany na tą wyprawę. Jest bardzo wilgotno i skrzynka się niszczy.

Rekomendacja za miejscówkę! Urocze. Dzięki za powód do wycieczki!:)

Od ścieżki rowerowej przejechaliśmy 100 m., potem jeszcze ze 30 prowadziliśmy rowery, ale spasowaliśmy i dalej uderzyliśmy z buta.

Poczułem się jak w innym świecie. gdyby nie szum aut na trasie siekierkowskiej, to nie pomyślałbym że jestem w jakiejś kompletnej dziczy :-)

Super miejscówka!

PS. Nie wiem, może gdzieś przeoczyliśmy, ale nie widziałem w logbooku wpisu skuszewiaka. Wpisaliśmy się z Ciri za mikiapole3.

Dzięki!

 

Kesz jest na swoim miejscu, i nawet ktoś go już znalazł w tym roku! Miejsce ustronne i pomimo istniejącej "ścieżki" trudno tu dotrzeć, na szczęście dziś było dość sucho. 17:49

Po prostu SZOK!
Mieszkam na pobliskim Gocławiu i nawet nie sądziłem, tak blisko mam taką Samotnię. Po dwóch obfitych w wodę dniach trochę mokro, ale warto było przemoczyć buty. Musi być zielona!!!

Od strony Płowieckiej prowadzi ścieżka. Przez pierwsze 300 metrow troche mokro i ciężko przejść bez zamaczania obuwia. Potem przez większość drogi jest już ok. W pewnym momencie pojawiają się większe chaszcze i droga się rozgałęzia ale potem wraca ponownie do swojej wyraźnej postaci. Polecam! TFTC

Z opisu skrzynka wydawała się nie być zbyt problematyczna, i w normalnych okolicznościach przyrody pewnie tak właśnie by było. Ja i moja towarzyszka trafiliśmy jednak na okoliczności o wiele ciekawsze, i najpierw o mało nie zakopaliśmy automobilu w błocie, a potem o mało nie skąpaliśmy się w mokradłach. Nie odebrało nam to ducha walki i ostatecznie operacja została zakończona powodzeniem. Dzięki za skrzynkę!

Podobne zarośla widziałem już nad Jeziorkiem Moczydłowskim, ale tam do najbliższych bloków było zaledwie kilkadziesiąt metrów... a tutaj sitowie i mokradła na kilkudziesięciu hektarach... Wdoczne liczne ślady raciczek i buchtowania, sporo ptactwa. Przez 30 minut utytłałem buty i spodnie bardziej niż dzień wczesniej przez wiele godzin w tunelach Modlina.

Fajna wycieczka.

Mokradeł na jakiś czas mi wystarczy. Dzięki za pokazanie miejsca!

Próbowałem już zdobyć tę skrzynkę we wrześniu 2012, ale wtedy jadąc rowerem od Traktu Lubelskiego utknąłem w chaszczach. Dzisiaj idąc nasypem wzdłuż Trasy Siekierkowskiej z lekkim przerażeniem patrzyłem na zwały błota leżące poniżej. Jednak ścieżka prowadząca do skrzynki była całkiem sucha. Najgorzej było na drugim końcu, od Płowieckiej, ale tam też dało się przejść bez większych szkód dla obuwia. W keszu mokro. Z pojemniczka można było wylewać wodę, która dostała się również do strunówki z logbookiem. Osuszyłem ją trochę chusteczką, ale czy to się na wiele przyda? Tam potrzebny jest szczelny pojemnik. Dzięki za super wycieczkę

Jak tu jest ładnie! Bardzo dziękuję za przyciagnięcie mnie tutaj. Wprawdzie miałam obawy czy nie urwę po drodze miski olejowej - podjeżdżając jak najbliżej się dało Przy obecnej pogodzie (wiosna w grudniu) do skrzynki da się dotrzeć suchą stopą (lekkie bagienko na ostatnich 50 metrach). I nawet by mi się to udało ale zagadałam się przez telefon i straciłam czujność CHLUP
Sama skrzynka była głęboko ukryta i na początku nie byłam pewna czy to aby na pewno dobre miejsce. Torebki mokre zupełnie (powylewałam wodę i wytrzepałam). W pojemniku powoli zaczyna gromadzić się wilgoć ale strunówka z logbookiem nadal sucha.

Takie miejsca to ja lubię i takie skrzyneczki cenię sobie najbardziej. Gwiazdka. Foliowe torebki, i zagłębienie gdzie jest skrzynka - pełne wody, ale zawartość - suchutka. Po przeczytaniu wcześniejszych komentarzy ,wiedziałem czego się spodziewać na drodze do kesza ... i się nie rozczarowałem (patrz zdjęcie). TFTC :)

tftc

bardzo przyjemne miejsce, dzięki za pokazanie :)) jednak zdecydowanie nie polecam brać roweru, za to kalosze jak najbardziej ;P

Zgodnie z poradą nonameda, aby mieć większą zabawę z szukania skrzynki, poszedłem po nią samemu po zmroku. Ponieważ przypominałem sobie, że jeszcze przed wybudowaniem Trasy Siekierkowskiej jeżdziłem w te okolice, to znalezienie kesza nie powinno stanowić problemu. Zaskoczyło mnie więc, gdy trafiłem gąszcz wyższych ode mnie trzcin. Zabieranie roweru okazało się dosyć bezsensowne, gdyż zamiast jechać, używałem go jako tarana.

Worek, w którym znajduje się kesz jest niestety całkiem przemoczony i śmierdzący.

Out: Gwiazdka fioletowa.

Zdobywanie skrzynki w tej chwili to jak przedzieranie się przez puszczę: kanałek po jednej a czasami po obu stronach ścieżki, dwumetrowe pokrzywy, korytarz między tej samej wysokoci trzcinami, sporo przewróconych drzew po których trzeba przejść bo na 'ścieżce' woda, itd.

Krótko mówiąc: znakomite miejsce i dobry klimat ale długie spodnie i bluza wymagane 

Znaleziona podczas wyprawy keszowo-rowerowej z Azymut. Dotrzeć tutaj, zwłaszcza w taki dzień, to jak one of the Indiana Jones story ! - prawdziwa przygoda z przeszkodami , ale ... na powrót do centrum Wawy znalazła się prawdziwa, oznakowana ścieżka rowerowa ! - oczywiście też z przeszkodami  Myślę jednak, że bywają dni. kiedy okolica jest mniej pływająca. TFTC 

Skrzynka, która najbardziej mi się spodobała w czasie dzisiejszego dnia. Wracaliśmy z Brym rowerami z kręcenia się po okolicy i przez ten kesz zaplanowaliśmy powrót do ścieżki rowerowej koło Trasy Siekierkowskiej. Wczoraj cały dzień padało, dziś także trochę poprawiło a to teren przecież mocno podmokły. Jechaliśmy od strony Traktu Lubelskiego, początkowo ulicą Spadową. Nie byłem tu wcześniej, więc to napotkane morze trzcin (jakby nie patrzeć w środku miasta) trochę mnie zaskoczyło. W którymś momencie trzeba było odbić z drogi w słabo widoczną ścieżkę i prowadzić rowery. Końcówkę chyba poszliśmy na skróty lądując nieoczekiwanie w rozlewisku skrytym pod leżącymi trzcinami, co zakończyło się efektowym chlupaniem w butach. Woda w butach jest zawsze lepsza niż woda po kolana, więc napotkany przed szlakiem rów z wodą jednak postanowiliśmy przeskoczyć. W sumie to nie wiem po co, bo po deszczu i tak spodnie były całe mokre od trzcin aż do uda. Po wylądowaniu na ścieżce pozostało jeszcze tylko kilkanaście metrów do kesza, jednak w tym miejscu ścieżka była dziś w większości pod wodą. Ale co tam! Kesz zdobyty! Wydawało się, że powrót po ścieżce do Trasy Siekierkowskiej będzie łatwiejszy. I był, miejscami.  Parę rozlewisk, trochę zwalonych drzew. Jako, że uwielbiam takie przyrodnicze klimaty, to za tą wycieczkę przyznaję order zielonej gwiazdy. Będę chciał tu wrócić, ale może nie koniecznie po deszczu.

Ciężko było, ale sie udało xD pozdrawiam

W drodze do domu rodzinnego postanowiłem zahaczyć o szybką i przyjemną skrzynkę... Dojście po ścieżkach nie stanowiło kłopotu, problemy zaczęły się, gdy postanowiłem wracać na azymut. Wpakowałem się w jakieś straszliwe bagna, które prawie mnie pokonały. Po długiej walce w końcu wydostałem się na suchy ląd, ale miałem już poważne chwile zwątpienia.
Zabrałem GK Zniszczony logbook.

TFTC!

tu nie atrybut rowerem ale helikopterem by raczej pasowałale było ok !!!rowerowo oczywiście !!!choć na wycieczkę to ja tu raczej nie wrócę ,aż za dobrze sobie ''pozwiedzałem''dzięki zawsze chciałem odwiedźić to miejsce !!!

Ciekawe miejsce.

Znaleziona podczas rowerowego keszowania z pwk - oczywiscie w krotkich spodniach ^^

bardzo się cieszę, że znalazcom się droga podobała, każda oferuje inne doznania w jakości HD w 3D 

dziękuję i oczywiście polecam! 

Rowerowo, w krótkich spodniach - nie widzę żadnego problemu :>.

Polecam atakowanie kesza od zachodu, tylko wtedy doświadczymy dżungli w pełnej okazałości.

I kontynuując temat spotkań z fauną - ja trafiłem na 4 małe kotki tuż przy drodze :)

Przechodziłem przypadkiem w okolicy kopnąłem patyczek i patrze a tu kesz. Wpisałem się na pozycji 3rd..

Kesz znajduję się na środku dawnej ścieżki rowerowej, co tłumaczy sporą ilość ludzi. 

Zostawiłem talk techniczny (taki do dętek i opon), proszę nie próbować wciągać nosem

 

Normalnie Kąck Świata..

 

PZDR

Z tym dotarciem rowerem to może być problem, szczególnie w krótkich spodniach:) Fajne miejsce, dzięki za kesza!

Moje miejsce spacereowe :)

Po drodze do skrzynki (a wybraliśmy drogę przez łąki) ścieżkę przebiegł nam naprawdę duży dzik. Nasze 2 geo-psy od razu rzuciły się w pościg, więc mieliśmy lekkie opóźnienie w podejmowaniu skrzynki ;)

Były lekkie problemy w zidentyfikowaniu właściwego miejsca ukrycia, a wystarczyło zaufać koordom, które okazały się bardzo precyzyjne.

Skrzynka została zaakceptowana przez COG