Skrzynka została zarchiwizowana.

Nadarzyło się. Miejsce które powinno mi niby być bliskie jako studentowi, ale z drugiej strony odrzuca intuicyjnością rozwiązań. Wstęp poszedł gładko, bo nie musiałem szukać tylko ukryłem - nie ma za co, niech służy. Podnoszę jednak w zdziwieniu brwi marszcząc czoło, że miejsce ukrycia się tak zmienia a poetyckość starej podpowiedzi zostaje niezmieniona. Zresztą pal licho zmienianie, samo wywalenie jej już wspomogłoby poszukiwania. Ale Markus lubi mówić że jest po lewej, gdy jest po prawej - "dacie radę" cytując innego poznańskiego keszera. Zresztą ta sama historia jest z bibliotecznym finałem.

Etapy były przyjemne, kombinowanie, grzebanie, otucha w postaci obecności założyciela który uspokajał bibliotekarzy chętnych mi pomóc oraz uświadamiał niewiedzę, lub konieczność zerknięcia wcześniej i poczytania między wierszami. Cool.

Finał też gites, poza jednym nieelastycznym i totalnie naiwnym w takim miejscu założeniem, które również możnaby obejść odpowiednim poleceniem zamiast rzuceniem "szukaj". Dla mnie trochę za dużo w tym wszystkim topornej metaforyki, co, powtarzam, nie znaczy że nie doceniam kształtu całości. Tylko drobne mankamenty całość okraszają skrzywieniami. No ale "daliśmy radę", tylko czy to tak powinno wyglądać?

Dość mojego marudzenia. Dzięki za przygodę w bibliotece. Mam nadzieję napisać magisterkę bez konieczności powtórnego jej odwiedzania. ;)

za to co było między ostatnim etapem a finałem chętnie dałbym poniżej przeciętnej, ale ten logbook był taki świetny, że aż znakomity. W szukanie finału zaangażowaliśmy (z Taiffunem) aż 3 osoby, ale nikt nic nie wiedział. Dopiero przełożona pewej pani wiedziała gdzie kesz jest 

Raport z miejsca zdarzenia. Wszystko wrocilo start nieco przesuniety (tu podziekowania dla beta testera) jednak podpowiedzi bez zmian.

Faktycznie kesza nie ma, to znaczy pierwszego etapu. Byłem w bibliotece, sprawdziłem wszystko wokół tablicy włącznie z meblami. Najbardziej oczywiste metalowe miejsce też było puste. Więc przyda się jakaś reaktywacja.

Pozdro!

@Zabel w keszowanie wprowadził mnie... keszami, które doprowadziły mnie do bilbioteki, a tym samym do początku tejże skrzyneczki. Świetna zabawa, fantastyczny logbook - ogólnie super! Czas miło spędzony, czego też wyraz dałam rymowanym wpisemDzięki!

Skrzynkę zaliczyliśmy z Lirielą na dwa podejścia, ponieważ czas w bibliotece płynie zupełnie inaczejDziękujemy za fajną przygodę, logbook powala, dosłownie :)

Kesz niesamowity, jeszcze nigdy nie podejmowałem czegoś tak złożonego, zagadkowego i trudnego. Ale warto było, przygoda przednia. Podjęte w obecności założyciela, który raczej nie podpowiadał, ale jeśli ktoś chce podejmować samemu życzę odwagi we wszystkich prawie etapachZostawiam gwiazdkę, i oby wiecej takich keszy-quizów. Pozdrowienia dla autora, że wytrwał z nami podczas tych długi poszukiwań i rozwiązań

Ja bym najchetniej pozostawiła to bez komentarza, ale obiecałam coś napsiacprzyznaję, ze gdyby nie Layio i sam Markus poddałaby się na początku, ale cóż, trzeba iść dalej, a im dalej tym bardziej kopara na dół opada a nerwy sa sszarganenie podejmujcie, apeluję, nie podejmujcie skrzynki! Chyba, ze w towarzystwie osoby, ktora znalazla :D

Po wielu problemach jakie się przytrafiły (wiele rzeczy poznikało, łącznie z finałem, i dwoma etapami - oczywiście ich skrytkami, same skrzynki ocalały) udało się ostatecznie ją reaktywować. W keszyku nadal znajduje się bonus - Eppendorf za którego przetrzymanie przepraszam ^^

Nic dodać nic ująć. Istny majstersztyk. Keszyk zajął nam ponad 3h, gdyby nie kontakt z założycielem, to zająłby chyba z 3 lata.

Pierwsze etapy poszły całkiem szybko. Nie będe się rozpisywał jeśli chodzi o szczególy bo jeszcze palne coś niepotrzebnego.

 

 

Markus !!! Czekamy na więcej takich cacuszek.

Razem z Domi m.m.m.m.m10 i Druidem:)

 

Rekomendacja oczywiście OGROMNA, szkoda że nia ma złotych rekomendacji za np 100 znalezionych skrzyneczek, albo purpurowych za 1000, Bo dostałbyś obydwie:)

hmmmMy to powinniśmy umieścić wpis pod tytułem w trakcie szukaniaPodczas przegrzebywania odpowiedniego miejsca i kombinowania co dalej dochodziły nas dźwięki zza drzwi... instrumentów dętych blaszanych. Po kilku minutach zostaliśmy wyproszenia na korytarz bo czas zwiedzania minął i zaczął się koncert Kapeli Zamku Rydzyńskiego. Możemy tylko powidzieć- wielkie WOW! Fantastyczna muztyka w pięknych aranżacjach i do tego akustyka holu głównego... WSPANIALE. Co prawda poszukiwania zostały przerwane ale nie porzucone!!!

Wszystkim już dziś na przyszły rok polecamy śledzenie tygodnia bibliotek- dużo sie wtedy dzieje w BU o czym naocznie przekonał się nasz SQUAD.

 

 

 

Trzy bite godziny wyjęte z życiorysu! Ale jakie godziny: od chęci zmiecenia BU z powierzchni Ziemi ze złości, do euforii, tak by krzykiem powybijać szyby w oknach! MV, postarałeś się, oj postarałeś! Aż prosi się o szczegółową relację z poszukiwań, ale wpis byłby jednym wielkim spoilerem... Coby być w zgodzie z sumieniem +3 i reko. Bardzo dzięki!

Do tej skrzynki trzeba dorosnać. Do samego szukania jej ale także do umiejętnego zaproponowania innym tego kesza w wolnym czasie. Zwłaszcza tym przyjeznym. Nikt nie ma prawa żałować podjęcia jej.

A co do tamtych wspaniałych 2 godzin spędzonych z ntu i naruu na szukaniu kesza... a szukało się genialnie! Poszczególne etapy wprowadzają w klimat tego miejsca. Po nich apetyt na finał jeszcze bardziej rośnie. Ja najbardziej będę wspominał etap związany szeroko z "sz..." Ten temat jest był i będzie czymś co lubię. Gdy udało mi się znaleźć rozwiązanie to aż klasnąłem(dobrze, że to była wtedy biblioteka a nie coś innego bo by na klaśnięciu się nie skończyło) Były też przygody bo wkradłą nam się inna gra. Trzeba być czujnym przy tym! Jeszcze niejedna drużyna się lekko pogubi. Gdy znaleźlismy już finał to troche było już szkoda tego, że to koniec już. Ale skrzynka finałowa perfekcja! Stoi na poziomie miejsca a nawet przewyższa! Jednak miejsce ulokowania finału jest... no różni się od tego którego się spodziewałem ;)
Polecam gorąco kesza!
Gwiazdka za wszystko ale najbardziej wiesz za co Marcus :P

Dzięki!

P.S.

 

Opencaching kształci. Opencaching czasem sprawia, że czuję się głupiutka ale w rezultacie "wychodzę" inteligentniejsza i bogatsza o wiedzę, doświadczenia, spotkania i emocje. Spontaniczny wypad wraz z naruu* i Armisem do biblioteki jest tego świetnym przykładem. Zagubiona na początku (bo jak to tak bez Algidy i rredana?) i nieutulona w żalu po nieodebranym połączeniu od Marka, który chciał mnie wyciągnąć, przemierzałam korytarze tego pięknego miejsca urzeczona bogactwem detali. Ten zapach, ta aura tajemniczości... I coraz większe zdumienie nakładem pracy włożonej w przygotowanie tego multaka. Wybitny! Na dodatek dwójka uśmiechniętych współtowarzyszy, z czego jeden w gangu ( w sensie w garniturze;-) - o co do tej pory podejrzewałam tylko naszego Ronję :-P) - to wszystko złożyło się na przeprzyjemny spacer i rewelacyjne zwieńczenie dnia. Czego chcieć więcej? Oczywiście więcej takich skrzynekDoskonale dopracowana i przemyślana. Łatwo nie było! Oj, nie było. Na jednym etapie to się zakręciliśmy na maksaa już ubaw był, gdy przez chwilę uczestniczyliśmy w konkurencyjnej grze :-P. A wszystko przez to, że miejsce ukrycia finału nie chciało ustąpić ;-). TFTC.

Podjęta w doborowym - spontanicznym towarzystwie Armisa oraz ntu. :)

Ależ żeśmy się tutaj nagłowili... Aż do teraz całe moje ręce pachną starym drukiem.Spędziliśmy sporo czasu przemierzając kolejne pokoje, kolejne korytarze tajemniczej biblioteki. ^^ Każdy etap coraz to trudniejszy, a sprawy zdecydowanie nie ułatwiała konkurencyjna "gra terenowa", która zawitała do biblioteki. Jednak co trzy głowy to nie jedna, ani dwie.Zespół Armis + ntu zdecydowanie bardziej trzeźwo myślał niż naruu, który chyba bardziej zafascynowany był starym księgozbiorem oraz mega skrzypiącymi miejscami w bibliotece. :D

Po wielu perturbacjach jednak udało się w końcu odnaleźć.. mimo kompletnej zmyłki przez konkurencje. Sama skrzyneczka, logbook, zadania... czysta rewelka! Wspaniała zabawa w klimatach, które chyba najbardziej lubie... do tego wkroczył klimat biblioteki.. zapachu druku... cudo po prostu! ^^

Co ciekawe pozostawaliśmy nieugięci jeśli chodzi o pomoc ze strony pracowników biblioteki. I ani razu nie skorzystaliśmy z ich pomocy. Szacun dla nich za przepozytywne towarzyszenie zabawie. :] Myślę, że skoro tyle się tam kręciliśmy, to na pewno już nas zapamiętali. :D

Markus wysoko postawił poprzeczkę.Podziwiam nakład pracy. Sam byłem świadkiem, ileż tego człowieka kosztowało wykonanie tego projektu. Mnóstwo czasu, ran cielesnych..I jak tu nie chwalić? ^^

Recka bez w ogóle żadnych wahań!

No trade!

Wielkie TFTC!

naruu approves! ^^

nie spodziewałem się aż takich komentarzy. Dziękuję wam i gratuluję miejsc. Co prawda mina Algidy (gdy zobaczyła logbook) zapadnie mi w pamięć na długo . Cóż, po pierwszych 'testach' dodałem małe poprawki no i jak już poinformowałem zmieniło się ciut miejsce fianłu (o jakiś metr?). Lecz poza tym wszystko jest po starem, nowe miejsce nawet lepsze.

 

No i TTF jeszcze do zdobycia jest!

 

12:55 Edit: TTF zdobyty

Jak zobaczyłem, że jest nowy kesz to coś mnie tknęło, że warto po niego pojechać. Tym bardziej, że należę do ludzi, którzy wiedzą gdzie jest Biblioteka Uniwersytecka i z niej korzystali. Więc zebraliśmy się i pojechaliśmy, strefa do 18-tej, więc jeden stres "czy zdążymy" mniej, jak się później okazało, to były pozory. Pozostał tylko stres związany ze skrzynką. Pierwszego etapu jakoś nie udało się znaleźć, ale znaleźliśmy etap z cyferką 4. Kiedy szukaliśmy kolejnego etapu, Ronja z Kosmą, certyfikatem i właścicielem uświadomili nas, że to nie jest skrzynka a konkurencja. Trzeba było zacząć poszukiwania od początku :(. Okazało się, że nie jesteśmy sami, bo jeszcze Algida i Redan szykują się do boju. Na szczęście szybko udało się ich dogonić a nawet chwilowo przegonić. Tropy wiodły w różne strony, zagadka dość trudna, więc ostatecznie zwarliśmy szyki i wspólnymi siłami rozwiązaliśmy najtrudniejszą część przy uśmieszkach pani bibliotekarki, Ronji oraz samego właściciela. Dodatkową presją był czas, gdyż wskazówka nieubłganie dążyła do godziny "W" czyli zamknięcia świątyni wiedzy. Mimo trudności transportowych udało się w końcu podjąć finał, który nas ogromnie zaskoczył. Zaskakująca była zamiana dwóch części skrzynki, o co konkretnie chodzi ci, którzy byli wiedzą, innych zapraszam aby sami mogli się przekonać.
Jako, że podjęcie skrzynki odbyło się zespołowo postanowiliśmy zagrać fair i zostawić certyfikat dla kolejnego znalazcy.
Dorzuciliśmy kreta i kropelkę

A jednak na Rycerskiej :). Niemal w drzwiach biblioteki wpadliśmy na Wojtka i Kosmę dumnie unoszących FTF. Musieli jednak dopełnić formalności i jeszcze trochę się pomijaliśmy w korytarzach. Nam schody i to nie tylko marmurowe wyrosły stromo od samego początku, a 20 zbliżała się nieuchronnie. Przy trzecim etapie zrobiło się naprawdę gorąco. W końcu zwarliśmy szyki i wspólnie z napotkaną ekipą pod wodzą wcalenietrzymetrorękiego Pawła udało się zdobyć namiar na kolejny etap. Tu czas gonił już niemiłosiernie, a dodatkowo deprymowały  uśmieszki i kpiące spojrzenia Właściciela ;)... Przy okazji ze zdziwieniem odkryliśmy czego to ludziska nie szukają w bibliotece. Jeszcze małe kłopoty z transportem i w końcu Algida dopadła logbook większy od kesza :D!

Tu już ostatecznie zaniemówiłem i ciągle jestem pod przeogromnym wrażeniem. Podziw dla Założyciela, który włożył w przygotowanie multlaka mnóstwo pracy! Polecam! Bita godzina zleciała w mgnieniu oka. Poziom poznańskich keszy ciągle wzrasta.

Dzięki za kesza i miłe towarzystwo!

GK IN-OUT.

PS. Oczywiście zielone! Szkoda, że można dać tylko jedną, bo osobna należy się za sam logbook...

Jak zwykle biegusiem i jak zwykle w świetnych humorach postanowiliśmy pościgać się o FTFa. Miny nam odrobinę skwaśniały, gdy zaraz po wejściu do biblioteki na schodach przywitał nas Ronja wymachując certyfikatemAch ten Ronja! Z połową pracowników był już na ty, a niewiasty z katalogów jadły mu z ręki. Ale miejsce na podium jeszcze było wolne, więc przystąpiliśmy do ataku, a tu kolejna niespodzianka w postaci Brasi w obstawie dziewczyn! Zrobiło się gorąco, przepychać się między regałami czy zawrzeć sojusz? Wybór okazał się naturalny - połączyliśmy siły i po kilkunastu a może -dzięciu minutach bylismy już przy finale. Prawdą jest, że nasze zmagania obserwował założyciel oraz że miał z tych obserwacji niezły ubawOniemiałam na widok logbooka, czegoś takiego jeszcze nie widziałam, to jest po prostu arcydzieło! Świeżość, kreatywność i precyzja wyraźnie kształtują formę zagadek, a sama skrzynka- powali Was na kolana. Reko! za ogrom pracy, pomysł, nową jakość i klimat multlaka. Team Brasia, Rredan i ja dzięki ścisłej współpracy zdobył zaszczytne drugie miejsce! To była świetna zabawa i niezwykle miłe spotkanie. Dziękuję :)

Hello,

Wiedziałem, że ten kesz będzie nasz, czułem to w kościach  Przed wejściem zameldowaliśmy się o 18. Już pierwsze kroki po wnętrzach wskazywały, że będzie się działo. Tajemnicze spojrzenia, uśmiechy. Do tego aura budynku, towarzystwo książek. Tak kulturalnie dawno nie szukaliśmy skrzynki. Etap pierwszy i ... ciekawe, o co chodzi ? Niby punkt sprawdzony, ale nic. Chwila zastanowienia i zmieniliśmy koncepcję na typową dla nas, czyli znalezienie skrzynki całkiem od tyłu. Tym samym po chwili cieszyliśmy się czystym logbookiem, a właściwie ... (trzeba się autocenzurować). A wcześniej ? Otrzymaliśmy spore wsparcie od Pana w informacji, potem spędziliśmy dłuższy czas w czytelni, gdzie uraczono nas opowieścią o zbiorach i katalogach. Tyle lat mieszkamy w Poznaniu i nie mieliśmy nawet odrobiny wiedzy o skarbach tu drzemiących. A ten specyficzny zapach, atmosfera czytelnianej ciszy, piękno drewnianych szaf i półek !!! Szkoda tylko, że w czytelni profesorskiej nie dało się dłużej pokręcić ... To wszystko w pół godziny i wydawało się, że już koniec przygód. Właśnie szukaliśmy telefonu do Marcina i Algidy, a przez nich namiaru na Markusa - by go pochwalić, gdy naszym oczom ukazali się najpierw oni, a parę chwil później sam Markus, dostojnie spacerujący po korytarzu. I dopiero się zaczęło. Jest, nie ma, niemożliwe, jest, ale gdzie, itd ... "Rredany" poszły bić się o medal, my z Markusem sprawdzaliśmy stan faktyczny, potem znowu wspólne rozmowy, a za naszymi plecami przemyka ... Rodzina "Brasiów"  I tak całą gromadką oddaliśmy się systematycznej penetracji bibliotecznych zakamarków. My już trochę na luzie, ale dalej zaskakiwani pomysłowością Markusa, uśmiechami dookoła, detalami "zaraz za rogiem". A czas płynął nieubłaganie, co widać było w oczach naszych towarzyszy. Być tak blisko i odejść bez zdobyczy ? Dali radę, a zachwytom nie było końca  Świetny kesz, rewelacyjny pomysł ! Wyrazy uznania także dla władz i zespołu Biblioteki ! Na dzisiaj to najlepszy kesz w Poznaniu. Warto zarezerwować sobie więcej czasu na niego, a lubiący gry miejskie muszą już dziś wpisać sobie w kalendarz imprezę w najbliższą sobotę. Będzie można zajrzeć w miejsca, gdzie tylko nieliczni mają dostęp. Zabraliśmy certyfikat FTF i 2 GK.Zostawiliśmy ptaszka i coina. Jesteśmy strasznie zadowoleni, za co raz jeszcze dziękujemy. Pzdr, Wojtek i Kosma