Rozpierducha w całej szkole, szkoda. Plus taki, że połaziłem sobie po dachu. ;)

Dzięki za pokazanie miejsca.

Niestety, ale potrzebny serwis skrzynki.

Znaleźliśmy pozostałości w postaci walizkiz ale to wszystko.

Szkoda bo klimacik i miejsce interesujące.

Czekamy na serwis

znaleziona takie miejsca i skrzynki to ja lubię 

Nie wiem jak to się stało.. to była chwila...  i zakochałam się w Marianie. Jestem zauroczona jego wszechstronnością i niesamowitym wigorem umysłu. Powiedzieć o nim geniusz to mało! Wirtuoz keszy, niezrównany mistrz zagadek i suspensu!

I tu Marian pokazał klasę jak zawsze. Zdobywając Marianowe kesze zawsze czuję się jak w filmie i zawsze jest to film na wskroś sensacyjny. Tym razem osadzony w realiach głębokiego PRLu ;)

Skrzynia znaleziona po dłuuugich oględzinach obiektu bo człowiek ciekawy to wszędzie chce wetknąć nos. Co prawda później okupiłam to kichaniem i szczypaniem oczu (chyba te chemiczne odczynniki jednak unosza się w powietrzu) ale było mega warto. Chylę czoła i z niecierpliwością czekam na następna wyprawę po marianokesze! Jak dla mnie nr 1 całego weekendowego wyjazdu! Z przyjemnością daję rekomendację :D

Kocham Mariana i jego przygody.

Uwielbiam też takie urbexy. Z przyjemnością zwiedziłem każdy zakamarek szkoły. Szkoda, że budynek popada w ruinę a nie służy dzieciom do nauki.

Logbook odnaleziony choć widać, że Marianowa walizka jest plądrowana regularnie przez odwiedzających szkołę poszukiwaczy skarbów.... 14 miesięcy od ostatniego znalezienia robi swoje....

Dziękuję i z przyjemnością pozostawiam zieloną gwiazdkę.

Spontaniczna wyprawa keszownicza z Werroną. Zanim zdecydowaliśmy się wyruszyć w kierunku Płocka rozważaliśmy kilka innych opcji, ale ostatecznie uznaliśmy, że trzeba wybrać kierunek, z którym związany jest stosunkowo najmniejszy kilometraż. Plany były bardzo ambitne i choć udało się zrealizować je tylko częściowo i tak jesteśmy bardzo zadowoleni z tego wyjazdu. Ale po kolei...

Było dobrze po trzeciej, kiedy skończyliśmy eksplorować cudowną radziwską elektrownię. Nie mieliśmy żadnych wątpliwości, że nasze dzisiejsze plany już dawno przestały być wykonalne. Uznaliśmy więc, że i tak musimy jeszcze wrócić w te strony i jeden kesz więcej, czy mniej nie zrobi nam już dziś różnicy. Ruszyliśmy w stronę domu, ale po drodze były jeszcze dwa kesze marianowe. Szczególnie ten od dawna mnie kusił - tyle, że jakoś do tej pory nie miałem aż tak bardzo po drodze :)

Rozmawiając więc na tematy egzystencjalne i zmieniając pracowicie światła na długie, dotarliśmy pod budynek szkoły. Oczywiście - jak to we wsi - od razu rozszczekały się różne burki, ale nie przejęliśmy się nimi za bardzo. Wnętrze - niestety - powoli ulega totalnemu chaosowi. Werrona stwierdziła, że kiedy tu była ostatnio, w większości sal było jeszcze sporo pozostałości w całkiem niezłym stanie. Teraz już prawie wszystko jest zniszczone, ale przemyślnie ukryty kesz jeszcze się broni przed naporem barbarzyńców. Oby jak najdłużej, bo obiekt jest to piękny i nadal ma swój klimat.

Ja cieszę się, że dołączam go do dzisiejszej, jakże zacnej kolekcji.

Bardzo dziękuję!

O nie, trauma szkolna powróciła. Szkoda, że większość pomieszczeń jest już opustoszała, ale można znaleźć parę perełek szkolnych. Skrzynka gigantyczna i pełna fantów, Ach ten Marian taki zdolny i inteligentny.Dzięki za pokazanie miejscówki. ;-)

Z zewnątrz miejsce robi ponure wrażenie, w środku za to można poczuć się jak w szkole z horroruSzkoda, że dewastacja maksymalna, nie uchowało się nic w dobrym stanie, no może oprócz skrzynki, która jest całkiem fajnie ukryta, i o dziwo zachowana w dobrym stanie. Oby tak dalej. Dzięki za pokazanie fajnego miejsca.

Piękny szkolny urbex. Marian dobrze schował artefakty, ale i tak dobraliśmy się do walizyDzięki za kesza, pozdr.

Hello,

Marian to generalnie chyba nie miał szczęścia do edukacji. Musiał przeżyć jakiś Armagedon, który trwale skrzywił mu psychikę i przepełnił odrazą do jakichkolwiek zorganizowanych form edukacji. Postawił na samokształcenie i stąd te wszystkie jego późniejsze przygody :)  Pofociliśmy, poczytaliśmy to i owo, zabraliśmy mobilniaka. Jedziemy poznać kolejne epizody z niezwykle kolorowego życia naszego bohatera. Pzdr, Wojtek

Razem z marass1111 podczas wyprawy do Płocka. Rewelacyjny urbex. Po wyjściu dekonsternacja bo czekał na nas spory czarny pies. Dziękuję. 

Razem z czarnyksiąże podczas wyprawy keszerskiej śladem zamków, nieśmiertelnych 39 i nie tylko...Extra miejsce! Skrzynka też fajna. Obiekt sobie dokładnie zwiedziliśmy a po wyjściu czekał na nas olbrzymi czarny labrador machający ogonem...Dzięki. Pzdr. 

Powiem krótko zaraz za skrzynką Plebka, która nie dawno podjąłem numer dwa w tym roku jeśli chodzi tego rodzaju miejsce plus zacny kesz. Dziękuję i mam nadzieję że długo się utrzyma to w takim stanie w jakim zastałem sporo narobiłem też zdjęć.

Tak się złożyło, że znamy miejsce pracy  sympatii Mariana jeszcze z czasów jej świetności. No ja ciut dłużej  choć to nie moje miejsce pobierania edukacji. Ileż tu dobra zmarnowano . Dziękuję za sprowokowanie odwiedzin w tym miejscu i super skrzynkę. Pozdrawiam

Obrazki do tego wpisu:

Ciekawostka

Uwaga:

W skrzynce znajduje się kesz mobilny  https://opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=39014 . To pomnik Westrlplatte, w przeźroczystym zabezpieczeniu.