[WK] Bursztynowe Kule
Historia:
Bursztynowe Kule (kula z kaszubskiego oznacza jamę, dół) to to dawne wyrobisko bursztynu z początku XIX wieku. Na mapach jednak to miejsce pojawia się dopiero w 1908 roku jako Bernstein Kaulen. Bursztyn wydobywano w lesie, kilka kilometrów od brzegu morza, z głębokości kilku metrów. Ściany wykopu o średniej szerokości około 4 metrów wzmacniano drewnianą obudową. Po wypłynięciu wód gruntowych, wodę usuwano za pomocą znacznych rozmiarów drewnianych łopat, a bursztyn był wydobywany spod wody przy pomocy kaszorków, czyli specjalnych siatek osadzonych na długich kijach. Do tej pory, w dość gęstym lesie, zachowały się wyraźne ślady działalności W okolicy bursztynowych kul znajdują się też okopy pochodzące z II wojny światowej (opisane tutaj).
Złoża bursztynu akumulowane w holocenie występują na wybrzeżu Zatoki Gdańskiej na powierzchni ziemi lub na niewielkich głębokościach, a także na dnie zatoki. Intensywna, przemysłowa eksploatacja bursztynu w tym rejonie rozpoczęła się na początku XIX i trwała miejscami do drugiej połowy XX wieku. Kacka kopalnia najprawdopodobniej zakończyła swoją działalność jeszcze przed drugą wojną światową. Jak opisuje to wybitny przyrodnik A. Humboldt w 1861 roku wydajność kopalni budowanych „na brzegach gdańskich” na początku XIX wieku była wysoka. Górniczą eksploatację złóż bursztynu prowadzono głównie sposobem odkrywkowym, budowano również prymitywne kopalnie podziemne (dochodzące nawet do około 20 m głębokości tzw. oszalowane kopalnie wieloszybikowe).
Skrzynka:
Skrzynka w bardzo dużym maskowaniu ukryta na współrzędnych. Przed podjęciem upewnij się, że nikogo nie ma w okolicy.