GOLA I KOŚCIÓŁ PW. ŚW. JADWIGI

Pierwszą historyczną wzmiankę o Goli (niem. Ghulau) i tutejszym kościele pw. św. Jadwigi odnajdujemy w dokumencie biskupa wrocławskiego z 1366 r. W tym czasie kościół był prawdopodobnie budowlą drewnianą, a jego fundatorami być może byli von Kreckwitzowie, ówcześni właściciele Goli. Z czasów tego pierwszego kościoła mogła pochodzić zachowana do czasów obecnych drewniana dzwonnica.

W 1545 r. Gola zostaje nabyta przez miasto Głogów, które stało się odtąd patronem tutejszego kościoła.

W czasach reformacji świątynię w Goli przejęli protestanci, ale już w 1654 r. ponownie została przekazana katolikom. Z tamtego okresu pochodzi, ufundowana w 1617 r. drewniana ambona.

Pierwotny kościół był budowlą drewnianą wymagającą ciągłych remontów w związku z czym w 1670 roku wybudowano obecny kościół z kamienia i cegły, który był pokryty gontem. W 1868 roku kościół zyskał pokrycie z dachówki.

W 1845 r. na ogólną liczbę 614 mieszkańców Goli przynależność do Kościoła rzymskokatolickiego deklarowało tylko 166 osób. Mimo to kościół ewangelicki powstał w Goli dopiero na początku XX w. Do tego czasu protestanci uczęszczali do kościoła ewangelickiego w Szlichtyngowej. Godny podkreślenia jest fakt zgodnego współżycia mieszkańców Goli. Anonimowy, niemiecki autor "Historii kościoła pod wezwaniem św. Jadwigi w Goli" z 1943 r. mówiąc o starym, przykościelnym cmentarzu zaznacza: "Na tym cmentarzu chowano wszystkich zmarłych z Goli, a dzwony kościoła św. Jadwigi dzwoniły jednakowo dla wszystkich, którzy tu swój wieczny odpoczynek znajdowali, obojętnie czy byli katolickiego, czy ewangelickiego wyznania".

O znaczeniu niewielkiej Goli decydowało jej położenie na ważnej trasie, prowadzącej ze Śląska, przez Głogów, do Rzeczpospolitej. Wiadomo, że przez naszą miejscowość niejednokrotnie przejeżdżał, udający się z Drezna do Warszawy, król Polski August III.

Wyposażenie kościoła stanowi ołtarz główny w stylu Lourd z 1898 , roku, z obrazami św. Jadwigi Śląskiej i św. Apostołów Piotra i Pawła, ołtarz boczny maryjny, ambona i chrzcielnica pochodzą z XVI wieku. Ośmiogłosowe organy w 1865 roku zbudowała firma Walter z Góry Śląskiej.

Drewniana dzwonnica pochodzi z czasów pierwszego kościoła tj. XIV wieku; wyposażona jest w dwa dzwony, z tym, że jeden jest pęknięty. Mur okalający kościół wzniesiono 1858 roku.

SKRZYNKA

Normalna, na kordach na terenie kościelnym.