Dworek w Radachówce zbudowano tuż po 1900 r. na zlecenie Mieczysława Pfeiffera. Po jego śmierci posiadłość odziedziczyła córka Halina, zamężna z Karolem Szlenkierem. W 1936 r. byli oni fundatorami stojącego nieco dalej w Radachówce drewnianego kościółka (OP813C). Po drugiej wojnie światowej dwór pozostał w rękach rodziny Szlenkierów.
Jest to parterowy budynek zbudowany na planie prostokąta, z mieszkalnym poddaszem. Od strony ogrodu znajduje się oszklona weranda. Wejście główne osłania ganek, ponad którym mieści się balkon. Eliptyczny podjazd prowadzi pod drzwi wejściowe. Na osi budynku znajduje się obszerna sień z klatką schodową, salon i jadalnia. Na piętrze znajdują się sypialnie.
W niewielkim parku otaczającym dworek rosną okazy pomnikowe. Jeden z dębów posadzono 350 lat temu, nieco młodsze są lipy i kasztanowce. Ścieżki ozdobione są polnymi kamieniami odkupionymi przez właścicieli od rolników.
Ten malowniczy dworek wielokrotnie wykorzystywano jako miejsce akcji filmów. Pierwszy trafił tu Andrzej Wajda. W 1978 roku szukał planu zdjęciowego do filmu „Panny z Wilka”. Gdy zobaczył Radachówkę, nie miał wątpliwości, że to właściwe miejsce. Szesnaście lat później Magdalena Łazarkiewicz kręciła w Radachówce „Białe małżeństwo”.
W dworku kręcone były również sceny do filmów „Sława i chwała” Kazimierza Kutza i „Prawo ojca” Marka Kondrata.
Skrzynka należy do serii "Pałace i dwory z okolic Otwocka". W logbooku literka do skrzynki bonusowej - OP8GMX
Pojemnik umieszczony jest na kordach, niedaleko posesji.