Wiadomości o założeniu dworskim w Krynkach są powszechnie dostępne. Dość wyczerpujący opis jest na stronce http://www.parki.org.pl/parki-dworskie-i-przypalacowe/park-podworski-w-krynkach

Tutaj zamieszczę tylko lekko skrócony opis.

    Park podworski nazywany przez mieszkańców "starym parkiem" został założony w XVIIw. w pobliżu ulicy Kościelnej. W XVIIIw. oś biegnąca w stronę Kościelnej była główna osią kompozycyjną. W XIXw. po wybudowaniu nowego dworu główną osią stała się biegnąca z północy na południe. Na terenie parku nie zachowały się wszystkie drogi spacerowe. Założenie parkowe położone jest na niewielkim wzniesieniu, otoczone z trzech stron polami uprawnymi, a od północnego-wschodu sąsiaduje z zalewem. Zachowały się ślady po dwóch stawach rybnych w postaci widocznych zagłębień terenu. Zlokalizowane były one po prawej stronie drogi dojazdowej do dworu, pomiędzy rzeką i drugą główną aleją. Łączna powierzchnia parku wynosi 13 ha. Jedynymi obiektami w parku, które przetrwały do dnia dzisiejszego są ruiny murowanej stajni ze spichlerzem z przełomu XVIII/XIX wieku, położonej w północnej części założenia oraz zachowany budynek mieszkalny na wzgórzu morenowym.

Siedziba dworska w Krynkach istniała już w początkach XVI wieku. Było to miejsce postoju dworu królewskiego w czasie podróży z Grodna do Brześcia i dalej do Krakowa. Dwór królewski miał inną lokalizację niż zachowany park podworski. Około 1560 roku, w miejscu pozostałości założenia parkowego powstał pierwszy folwark Świsłocz, który miał znaczenie wyłącznie gospodarcze. Inwentarz przyjęcia Dworów Starostwa Grodzieńskiego po śmierci Aleksandra Chodkiewicza z roku 1578 tak opisuje to miejsce: "Folwark Świsłocz do tegoż Dworu [kryńskiego] należący - wjechawszy we wrota po lewej ręce domek sosnowy, piekarnia, świreń, chlewy dwa słomą kryte, stajenka, obora [.] u tego dworku ogród, w którym kapusta i ćwikła, ogrodzony płotem plecionym". ["Spisanie dworu Króla Jmci Kryńskiego" - Archiwum Kameralne, Warszawa syg. I/10 str. 289]. W 1650 roku gospodarstwo zostało zlikwidowane. Podczas "potopu" szwedzkiego i działań wojsk moskiewskich kniazia Chowańskiego dwór królewski "w mieście" uległ zniszczeniu, dlatego w 1679 roku ponownie odbudowano folwark. Powstała barokowa kompozycja, obejmująca dwór, budynki gospodarcze i tarasowy włoski ogród.
W czasach rządów podskarbiego litewskiego Antoniego Tyzenhauza, wraz z przebudową układu przestrzennego Krynek po pożarze miasta w 1775 roku, całkowicie nowy klasycystyczny kształt otrzymała siedziba dworska. "Planta miasta Krynek" z 1780 roku zakładała powiązanie siedziby Guberni Kryńskiej, poprzez jedną z ulic (obecnie ulica Kościelna) z kościołem i gwiaździstym układem miejskim. Cechy charakterystyczne założenia z tego okresu to: powiązania osiowe, rozbudowane systemy dwóch oficyn z dziedzińcami, regularne tarasy ogrodowe, sadzawki położone symetrycznie po obu stronach głównej alei i połączone z kanałem. Znajdowały się tam dwa osobne ogrody w kształcie prostokąta, nie powiązane osiowo z całą kompozycją. Ogród ozdobny, tarasowy posiadający bogaty wystrój, znajdował się w części zachodniej, a jedna z kwater sąsiadowała z dworem, stojącym na zamknięciu osi biegnącej od Rynku Końskiego (na południe od kościoła). Była to stara kompozycja założona w 1679 roku. Drugi ogród większy od ozdobnego, w którym uprawiano warzywa, położony był między parkiem a zabudową miasta. Przecinał go wzdłuż kanał powstały po uregulowaniu rzeki Krynki. Prostopadle do kanału biegła aleja dojazdowa do głównego dziedzińca. Po jej obu stronach znajdowały się dwie regularne sadzawki. Trzecia sadzawka znajdowała się przy początku kanału. Zaplecze dworskie stanowiły budynki gospodarcze o różnym przeznaczeniu. W 1782 roku były zabudowania stare czyli "budynek niegdyś gubernatorski [.] i browar drewniany [.] ", oraz nowsze "[.] oficyna [.] szopy z wapienia z dwoma piecami [.] skład na węgle [.] stajen cztery i dwie wozownie [.] " [P. Borowik "Rozplanowanie miasteczek ekonomii grodzieńskiej w czasach Antoniego Tyzenhauza" [w.] "Małe miasta", Collegium Suprasliense, Supraśl 2003, str. 48]. W 1784 roku dzierżawcą dworu kryńskiego i dóbr królewskich był Adalbert Nowomiejski.
Po III rozbiorze, Krynki znalazły się w zaborze rosyjskim tuż przy granicy z Prusami. Z nadania carycy Katarzyny II dwór wraz z należącymi do niego dobrami, stał się własnością senatora Iwana Sokołowa. W pierwszej połowie XIX wieku zaszły tu duże przeobrażenia. Zmianie uległa kompozycja założenia, przestał istnieć dwór na osi drogi dojazdowej, zlikwidowano wielki dziedziniec z budynkami gospodarczymi w południowej części założenia oraz ogród użytkowy nad Krynką. Powstał natomiast nowy kompleks zabudowań mieszkalnych i gospodarczych położony na północny wschód od dawnego pałacu, który został rozebrany. Pomiędzy nimi powstały nowe ogrody. W tym czasie właścicielem dworu i dóbr kryńskich był Jan de Virion, podkomorzy grodzieński, który 25 czerwca 1834 r. kupił majątek od spadkobierców Sokołowa za 36.000 rubli w srebrze.
Dalsze zmiany w całości kompozycji nastąpiły w drugiej poł. XIX wieku. W 1856 r. majętność objął syn Jana de Viriona - Włodzimierz, działacz społeczny i gospodarczy. Na pobliskim wzgórzu powstało gospodarstwo dworskie - drewniany dom, zabudowania gospodarcze, a na stoku wzgórza zlokalizowano sad. W pobliżu budynku mieszkalnego i przy granicy północno-wschodniej sadu posadzono lipy. Na terenie założenia dworskiego i w jego pobliżu zaczęły powstawać zakłady produkcyjne m.in. młyn parowy mielący korę i gorzelnia produkująca 40 tys. wiader spirytusu rocznie.
Na innym wzgórzu, w niedalekiej odległości, na jednej z osi widokowych założono cmentarz rzymsko-katolicki. W 1913 r. jako następny punkt widokowy powstał kościół neogotycki z istniejąca już wcześniej (1882 r.) neobarokową bramą - dzwonnicą. Z tego okresu pochodzi wzmianka dotycząca dworu, który zlokalizowany był na osi głównej alei dojazdowej prowadzącej od gościńca sokólskiego do centrum założenia. Przed pałacem od strony północnej był podjazd.
Pierwsza wojna światowa przyniosła zniszczenie części budynków gospodarczych i dworu de Virionów, którego już nie odbudowano. Wzniesiono jedynie drewniany budynek mieszkalny, pełniący funkcje dworu tzw. "rządcówkę". Mieszkał w nim zarządca dóbr Jerzy Komorowski. Ostatni właściciel majątku do 1939 roku, Józef Marian de Virion wraz z żoną Ludmiłą i synem Andrzejem na stałe przebywał w Warszawie. Do Krynek, rodzina Virionów przyjeżdżała na wypoczynek. Dalsza dewastacja założenia parkowego nastąpiła podczas II wojny światowej. W czasie okupacji sowieckiej w parku dworskim stacjonowały czołgi. Zabudowania gospodarcze wykorzystywane były jako garaże, magazyny i składy amunicji, a w budynkach mieszkalnych urządzono koszary dla czołgistów. Ludność mieszkająca w majątku musiała opuścić swoje domy i znalazła schronienie na plebanii. W wyniku działań wojennych uległy zniszczeniu prawie wszystkie zabudowania gospodarcze, ocalałe domy mieszkalne rozebrano po wojnie. Nie pielęgnowane wnętrze parku ulega degradacji. Obecnie obiekt jest bardzo zaniedbany. Do czasów współczesnych przetrwały dwie główne aleje, będące osiami głównymi kompozycji, stary drzewostan i związki widokowe z miastem kościołem i cmentarzem

Co do kesza to niewielki pojemnik na jedzenie. Został zakopany w innym pojemniku i przykryty. Proszę o wkładanie kesza bokiem, a także przysypanie ziemią przykrywki po całej operacji wpisania się. Przy mierzeniu kordów udało mi się osiągnąć dokładność jedynie 19m. zapewne przez mury i gęste krzaki. Oznaczyłem skrzynkę jako niebezpieczną, bo w obiekcie jest dziura którą można wpaść do piwnicy. Dziura jest duża, ale słabo widoczna. Z racji słabych kordów spoiler i podpowiedź nie pozostawiają wątpliwości. W środku certyfikaty dla trzech znalazców z wizerunkiem herbu Leliwa, jakim pieczętowała się rodzina de Virion. W logu jest jeden wpis, ale kolegi przy zakładaniu i nie liczy się w jako ...TF