Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 117 m n.p.m.
Województwo:
Polska > pomorskie
Typ skrzynki:
Tradycyjna
Wielkość:
Mała
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 19-07-2014
Data utworzenia: 16-07-2014
Data opublikowania: 19-07-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 14-08-2014
80x znaleziona
0x nieznaleziona
0 komentarze
0 obserwatorów
27 odwiedzających
72 x oceniona
Oceniona jako:
znakomita
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Na terenach Kaszub mięsa spożywano mało, w związku z tym świniobicie obywało się 2-3 razy do roku i stwarzało okazję do świętowania. Z mięsa wieprzowego wyrabiano kiełbasy (worsztë) oraz inne wyroby podrobowe. W przejrzysty sposób przedstawili to Friedrich Lorentz, Adam Fischer i Tadeusz Lehr-Spławiński w opracowaniu „Kaszubi. Kultura ludowa i język” (Toruń, 1934 r.):
Kaszub odżywia się skromnie, głównem jego pożywieniem są ziemiopłody i ich przetwory, np. mleko, a szczególnie maślanka (masląnka). Gdzie uprawia się rybołówstwo, dochodzą do tego ryby, także śledzie słone są ulubioną i bodaj jedyną potrawą, kupowaną przez Kaszubów. Mięsa jada się mało, najczęściej w postaci solonej czy wędzonej, świeże mięso tylko z okazji świąt. Przyprawia się potrawy głównie solą, pieprzem i cebulą. (…) Z mięsa używa się prawie wyłącznie wieprzowiny i gęsiny. Większą część mięsa świń, które zabija się w jesieni, soli się i przerabia na kiełbasę (kôłbôse, vorszta) i okrasę (szpjek).
Receptura na wòrsztę na terenach Kaszub przekazywana była z pokolenia na pokolenie i do dnia dzisiejszego jest tam w ten sam sposób przyrządzana.
Skrzynka:
Maskowanie leśne.
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.