Pomnik Bohaterów Ziemi Białostockiej
Pomnik Bohaterów Ziemi Białostockiej składa się z 9 strzelistych, wysokich na 17 metrów kolumn z betonu złączonych ze sobą monumentalną miedzianą koroną z drzew, gdzie umieszczono w niej, niby w gnieździe, orła z rozpostartymi skrzydłami.
Pomnik zaprojektowany został przez prof. B. Chmielewskiego i M. Zbichorskiego. Jego całkowita wysokość to 22 metry. Umiejscowiony jest on na terenie Parku Centralnego, naprzeciwko placu Uniwersyteckiego.
Większość mieszkańców Białegostoku przekonana jest, że pomnik został wniesiony ku czci „Poległym i pomordowanym za wolną Polskę”. Nic bardziej mylnego. Faktem jest, że pomnik poświęcono ofiarom II Wojny Światowej, ale ofiarom Niemiec faszystowskich oraz partyzantce sowieckiej. Nie wspominano wtedy o Armii Krajowej czy też o wywiezionych polskich żołnierzach na Sybir. Dlatego też nie wszystkim walczącym o Białystok był ten pomnik poświęcony.
Pomysłowi temu patronował Komitet Ochrony Walk Męczeństwa i Pomników. Ogłoszono konkurs i w lipcu 1974 wmurowano kamień węgielny pod budowę pomnika. Z wielką pompą odsłonięto największy w Białymstoku monument 18 października 1975 roku.
Pomnik w centrum miasta, przy budynku Komitetu Wojewódzkiego PZPR stał się najważniejszym miejscem dla partii podczas organizowanych uroczystości. Tak było do 1990 roku, gdyż dopiero wtedy w jego pobliżu postawiono głaz na którym uczczono ofiary władzy sowieckiej i walczących w Armii Krajowej oraz innych organizacji niepodległościowych.
Pomnik we wrześniu 2011 został „odkomunizowany” poprzez dodanie korony orłowi oraz słów „Bóg, Honor, Ojczyzna”. Dokonały tego organizacje kombatanckie. 22 czerwca 2013 pomnik został wyświęcony.
O miejscu tym powstały już wcześniej dwie skrzynki: