Wejście do rezerwatu zagrodzone bramą. Rower lub wózek się przeciśnie bez problemu. Obok bramy tablica informacyjna:
„Rezerwatem przyrody uznano obszar kotliny śródleśnej będącej prawdopodobnie „oczkiem” polodowcowym o pow. 82,25 ha, mając na celu zachowanie fragmentów torfowiska przejściowego i wysokiego ze zbiorowiskami roślinnymi typu borealnego.
Flora: grzybienie białe, rosiczka okrągłolistna, rosiczka długolistna, modrzewnica zwyczajna, bobrek trójlistkowy, turzyca sztywna.
Fauna: głuszec, jarząbek, jenot, żuraw, zaskroniec, dzik, żmija zygzakowata.”
Jeszcze jedna roślina chroniona tutaj występująca: niebielistka trwała – gatunek rośliny należący do rodziny goryczkowatych. Występuje w Europie i Azji, w Polsce głównie w wyższych partiach Karpat i Sudetów i bardzo rzadko na niżu. Status we florze Polski: gatunek rodzimy.
Kwitnie od lipca do września. Roślina miododajna, zapylana przez muchówki.
Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W opracowaniu Czerwona lista roślin i grzybów Polski (2006) podgatunek perennis jest umieszczony w grupie roślin narażonych na wyginięcie. W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię EN (zagrożony). W Polskiej Czerwonej Księdze Roślin także posiada kategorię EN (zagrożony). Według Światowej Unii Ochrony Przyrody ma status zagrożenia VU. Zagrożony jest głównie podgatunek niżowy, perennis. Czynnikami jego zagrożenia są: eksploatacja torfu oraz osuszanie podmokłych torfowisk i łąk. Największa populacja na Zamojszczyźnie liczy 5000-6000 osobników.
(Wikipedia, zdjęcie niebielistki trwałej: By Jerzy Opioła - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8645600)
Skrzynka to pojemnik po kliszy fotograficznej, zawiera tylko logbook i ołówek. Żeby ją odnaleźć, trzeba stanąć tuż przy tablicy informacyjnej (współrzędne wskazują tablicę informacyjną) i przejść 28 m na zachód z powrotem drogą, którą się przyszło, czyli w kierunku drogi asfaltowej. Następnie spojrzeć na południe, zejść z drogi i tam się udać.