Rezerwat przyrody „Obary”.

„Rezerwat został utworzony w 1975 roku w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentów torfowisk przejściowego i wysokiego. Obszar rezerwatu stanowi zwarty kompleks torfowiska przejściowego i wysokiego, które na terenie Równiny Biłgorajskiej, szczególnie w tym stadium sukcesji, jest zbiorowiskiem rzadko spotykanym. Chronione są także drzewostany wchodzące w skład rezerwatu mające znaczenie szczególne. Tworzą one nie tylko osłonę i rodzaj otuliny bagien, są także czynnikiem kształtującym stabilność zespołów roślinnych torfowisk.

Nazwa uroczyska pochodzi prawdopodobnie od obary – obwaru sosnowego zwanego również osmółem sosnowym. Objawy choroby powodowanej przez grzyba Cronartium flaccidum spotyka się na tym obszarze dość często. Powierzchnia rezerwatu wynosi 82,25 ha z czego większość tj. blisko 67% stanowią bagna.

W części południowo – wschodniej rezerwatu znajduje się 5 małych jeziorek. Miąższość torfowiska sięga 2 m. Spośród gatunków roślin  objętych całkowitą ochroną rosną tu: pomocnik baldaszkowaty, rosiczki: długolistna, pośrednia i okrągłolistna, widłaki: jałowcowaty, torfowy i wroniec, gnidosz królewski, niebielistka trwała, wątlik błotny.

Grupę gatunków częściowo chronionych reprezentują: mącznica lekarska, bagno zwyczajne, grzybienie białe.

Obszar rezerwatu „Obary” jest również miejscem występowania wielu interesujących gatunków zwierząt. Na uwagę zasługuje fakt, że większość powierzchni rezerwatu została uznana za ostoję głuszca. Tutaj również ma swoje miejsce lęgowe żuraw i kaczka cyraneczka. Ponadto występuje tu jarząbek i słonka. Jeszcze w 1913 roku zanotowano występowanie na „Obarach” salamandry plamistej, a w końcu XIX w. żył tu drop.

Cały teren rezerwatu wchodzi w skład obszarów Natura 2000: Ochrony siedlisk – Uroczyska Puszczy Solskiej PLH 060018 i ochrony ptaków – Puszcza Solska PLB 060008.

Zabiegi ochronne w obrębie torfowiska sprowadzają się do zakazu pozyskiwania owoców żurawiny błotnej. Zagadnienie to stanowi poważny problem, ponieważ obszar obecnego rezerwatu od dawna był jednym z najbardziej znanych i masowo odwiedzanych przez mieszkańców Biłgoraja i okolicznych wsi miejsc zbioru żurawiny. Owoce jagodowe roślin bagiennych (głównie żurawiny błotnej) stanowią jeden z podstawowych składników jesiennej diety głuszca i żurawia decydującej o pomyślnym przeżyciu trudnego okresu zimowego. Zbiór jagód poza pozbawieniem bazy pokarmowej wprowadza niepokój w ostoję głuszca powodując wycofywanie się tego gatunku.

Rezerwat przyrody „Obary” od 2005 roku jest bardziej dostępny dla zwiedzających. Wybudowano na jego terenie platformę widokową i 200 mb ścieżki widokowej ciągnącej się przez bagno. Obiekty te dają możliwość poznania bardzo ciekawych ekosystemów bagiennych rezerwatu.”

Informacja spisana z tablicy informacyjnej wymaga aktualizacji. Obecnie nie ma już platformy widokowej, zostały tylko fundamenty. Najprawdopodobniej ktoś ją zniszczył, bo trudno sobie wyobrazić, żeby Nadleśnictwo z własnej woli ją usunęło. Kładka po bagnie dalej funkcjonuje i nawet co jakiś czas jest odnawiana. Do rezerwatu nie prowadzi żaden szlak. Na mapach jest zaznaczone dojście jako „ścieżka dydaktyczno – przyrodnicza w rezerwacie „Obary””, lecz nie jest oznaczona w terenie. Jednak droga do rezerwatu jest bardzo wygodna i dostępna. Zagrodzona szlabanem, ale jest obok oznaczony parking. 

Geoscieżka składa się z ośmiu skrzynek na drodze do rezerwatu. Nie szedłem na ilość, ale na jakość i mam nadzieje, że wyprawa keszerska będzie dla odwiedzających to miejsce satysfakcjonująca. Pierwszą połowę trasy można przebyć samochodem (skrzynki od nr 1 do nr 3), drugą połowę już pieszo. Oczywiście cała trasa pod rower jak znalazł.

Weźcie ze sobą rękawiczki na wszelki wypadek.

(Zdjęcie logotypu geościeżki przedstawia głuszca. Zostało pobrane z Wikipedii, autor zdjęcia: CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=303543)