GŁOGÓWKO
Wieś Głogówko wchodzi w skład gminy wiejskiej Kotla, która położona jest w północnej części województwa dolnośląskiego na wysokości od 68 do 100 m n.p.m.
Pierwsze wzmianki odnośnie rozwoju osadnictwa we wsi pojawiły się w 1791 r. W latach 1857 do 1945 nosiła ona nazwę Glogischdorf. W roku 1945-46 istniała już jako Głogówek, natomiast finalnie Głogówko powstało na skutek decyzji magistratu Głogowa z dnia 11 stycznia 1776 r. Zatwierdził ją król Prus Fryderyk II, dokumentem z dnia 16 lutego 1776 r.
Zabytki architektury i budownictwa występują na terenie całej gminy. Są to: kościoły, plebanie, zabudowania dworskie, budynki mieszkalne i gospodarcze, wiejskie aleje i parki. Zachowały one elementy pierwotnych układów urbanistycznych. W okresie powojennym stopień zachowania historycznie ukształtowanych układów zabudowy poszczególnych miejscowości nie uległ zasadniczym zmianom. Obecnie na terenie gminy zaewidencjonowano 22 obiekty jako zabytki nieruchome, jednak żaden z nich nie znajduje się na terenie wsi Głogówko. Gminna ewidencja zabytków liczy 295 pozycji, z których 9 leży na terenie wsi.
STARY DĄB
Dąb objęty ochroną na początku XX w., zwany Alte Eiche (Stary Dąb) o obwodzie określonym wówczas na około 5,3 m. Popularne miejsce spotkań osób odwiedzających Głogówko.
SKRZYNKA:
Mikro, na kordach, w maskowaniu. Podejmuj delikatnie.