Historia
Pierwsze wzmianki pisane o całej Głównej pochodzą z XII i XIII wieku, kiedy to wieś ta stanowiła osadę biskupów poznańskich, którzy w okolicach obecnej ul. Nadolnik posiadali swoją letnią rezydencję. Początkowo Nadolnik tożsamy był z tzw. Nadolnym Młynem, nazywanym tak w odróżnieniu od Górnego Młyna (oba znajdowały się po południowej stronie rzeki Głównej). Rejon Nadolnika pojawia się na mapie po raz pierwszy w 1728, ale brak tam jeszcze nazwy - występuje tylko nazwa Zawad i fragment drogi wiodącej do Młyna. Po raz pierwszy nazwa Nadolnik została uwzględniona na pruskim planie Poznania z 1840, jako Nadolnik M. (obok Ober M.). M. oznaczało młyn (Mühle). Z obu tych młynów wychodziły niewielkie drogi na północ, w kierunku Czerwonaka i Koziegłów. Potem nazwa ulega ugruntowaniu (np. na mapach z 1846 i 1860), a z czasem rozciągnięciu na oba młyny i ich okolice, wzdłuż rzeki Główna i na północ od Głównej (dzielnicy). Na przestrzeni lat okolice te miały charakter przede wszystkim przemysłowy - nierozerwalnie związany z robotniczą tradycją całej Głównej i Zawad. W granicach Poznania Nadolnik znalazł się w 1925.
Młyn
Młyn - wjazd
Z czasem Górny Młyn ulegał przebudowom i modernizacjom. Około 1820 przejęła go firma Pinn & Aronsohn i utrzymywała aż do okolic 1918. W 1924 zabudowania spłonęły. Odbudowano je w 1929, jako jeden z najnowocześniejszych młynów parowych w Wielkopolsce i na polskim Pomorzu - pod nazwą Cerealia (ul. Nadolnik 8). Obiekt wyposażono w maszynę parową firmy Marschall. Do młyna doprowadzono bocznicę kolejową, po której do dziś zachował się modernistyczny most na Głównej. W czasie II wojny światowej młyn przejęli Niemcy - zarządcą został Helmut Lemke, chwalący się wcześniejszą działalnością szpiegowską na terenie międzywojennego powiatu czarnkowskiego. Młyn nazwano Ost Mühle. Po wojnie obiekt przejęły Polskie Zakłady Zbożowe w Poznaniu (od 1945 dyrektorem był Maksymilian Tschuschke). Po 1970 został zelektryfikowany i działał do 21 kwietnia 2015, kiedy to uległ pożarowi. W budynku ponownie wybuchł pożar 2 maja 2016. W lipcu 2017 rozpoczęła się przy młynie budowa deweloperskiego osiedla mieszkaniowego, w wyniku czego budynek rozebrano do lutego 2019.
Obecnie po młynie nie ma praktycznie śladu, na jego miejscu powstała nowa inwestycja lokatorska.
Opis pochodzi w Wikipedii gdyż trudno znaleźć jakiekolwiek informacje o tym miejscu.
Skrzynka schowana na terenie mostu na którym były tory kolejowe prowadzące do młyna.
Nie przewiduję problemów ze znalezieniem skrzynki, w razie czego jest też zdjęcie - spojler :)