Podstawowym celem hodowli lasu jest zapewnienie ciągłości istnienia lasu, czyli w miejsce wyciętych drzew w wyniku użytkowania lasu, bądź zniszczonych przez klęski żywiołowe, inicjowanie powstawania nowego pokolenia drzew.
Jednym z ważniejszych zadań hodowli lasu jest jego odnowienie. Jest to wprowadzenie nowego pokolenia lasu, sztucznie lub naturalnie, na miejsce dotychczasowych drzewostanów usuniętych w toku użytkowania lub zniszczonych przez klęski żywiołowe. Większość nowych lasów powstaje w sposób sztuczny przez wysadzanie sadzonek drzew leśnych wyhodowanych w szkółkach leśnych.
Do zbioru nasion i wyhodowania z nich młodego pokolenia lasu służą drzewa doborowy tzn. najlepsze osobniki odznaczające się odpowiednimi cechami zdrowotnymi, jakościowymi i przyrostowymi, które wpisane są do krajowego rejestru drzew doborowych oraz uznane za wyłączone drzewostany nasienne (WDN). Ich celem Jest produkcji nasion. Gospodarczy drzewostan nasienny (GDN) wyróżnia się natomiast jakością i służą za bazę nasienną do momentu jego ścinki.
W dobie poddawania ekosystemów leśnych silnej presji cywilizacji, ważnym zadaniem hodowli lasu jest: zwiększanie różnorodności biologicznej ekosystemów leśnych, podnoszenie ich naturalnej odporności na zagrożenia oraz zachowanie i powiększanie populacji najcenniejszych gatunków drzew leśnych.
Do ważnych zadań hodowli lasu należą zabiegi pielęgnacyjne w lasach, leśnicy wykonują je od najmłodszych lat do późnej starości życia lasu. Zabiegi te mają na celu takie kształtowanie lasu, aby mógł on sprostać zarówno funkcjom produkcyjnym, ochronnym i społecznym.
Już od pierwszego roku życia lasu - uprawy, aż do późnej starości drzewostanu wykonuje się zabiegi pielęgnacyjne, których celem jest osiągnięcie jakościowo lepszej produkcji drewna, zwiększenie odporności drzewostanów, kształtowanie klimatu wnętrza lasu oraz zachowanie lub wzmaganie zdolności produkcyjnych siedlisk.