"Maluję moją własną rzeczywistość.
Jedyną rzeczą, jakiej jestem pewna,
jest potrzeba malowania.
A maluję bez żadnego namysłu,
wszystko, co przemyka przez moją głowę."

                                              Frida Kahlo

Frida Kahlo (wł. Magdalena Carmen Frieda Kahlo y Calderon), urodzona w 1907 r. w dzielnicy Meksyku zwanej Coyoacán, od najmłodszych lat wyróżniała się na tle ówczesnych przedstawicielek płci pięknej ciekawością świata, otwartością na nowe idee oraz samodzielnością myślenia i dokonywania wyborów. Nie dla niej były konwenanse i tradycyjnie postrzegana rola kobiety w społeczeństwie. Uczyła się w renomowanej szkole, fascynowała się założeniami komunizmu, ale ważne były dla niej jednocześnie tradycyjne meksykańskie wartości. 

"Niemal przez całe życie towarzyszyła jej walka z bólem po przebytej w dzieciństwie ciężkiej chorobie (polio - przyp. Klucken) oraz po wypadku (Frida doznała poważnych obrażeń w wyniku wypadku autobusowego w 1925 r. - przyp. Klucken). Poważny uraz kręgosłupa, a także inne dolegliwości oraz zmęczenie długotrwałą eksperymentalną terapią, która nie przynosiła oczekiwanych rezultatów, były powodem niezwykłej zmienności jej nastrojów". Frida, unieruchomiona po wypadku przez wiele miesięcy, z nudów, ale także i chęci podjęcia pracy zarobkowej, zaczęła malować pierwsze obrazy. Początkowo były to głównie portrety krewnych oraz osób z sąsiedztwa. Z czasem zaczęła skupiać się na swojej własnej twarzy, a wyraziste, kolorowe autoporterty stały się jej znakiem rozpoznawczym. 

"Autoportret z cierniowym naszyjnikiem", 1940

Frida często mawiała, że w jej życiu wydarzyły się dwa wypadki: pierwszym był wypadek autobusu, w którym straciła zdrowie, drugim zaś malarz Diego Rivera, który zawładnął jej sercem i pokaleczył psychikę. Nie ulega jednak wątpliwości, że i jedno i drugie silnie oddziaływały na twórczość artystki, stając się olbrzymimi inspiracjami. Obrazy, jakie wychodziły spod jej pędzla, przepełnione były symboliką odwołującą się do jej meksykańskiego pochodzenia oraz osobistych tragicznych przeżyć. Wpływ na rozwój jej sztuki miały ponadto wyjazdy do Stanów Zjednoczonych, podczas których Diego realizował zlecenia na wykonanie murali, Frida zaś odwiedzała galerie, chodziła do kina i teatru oraz zaczęła bywać w środowisku ludzi znanych. Z czasem sama stała się popularną postacią. "Jej egzotyczna uroda, oryginalne stroje, a nawet zuchwały, nieomal męski sposób bycia stanowił prawdziwy magnes, który przyciągał do niej ludzi".

Frida i Diego

W 1938 r. prace artystki zostały pokazane na wystawie w Nowym Jorku, a rok później w Paryżu. Jedyna wystawa obrazow Fridy w Meksyku, jakiej doczekała się malarka, miała miejsce w 1953 r. Umęczona licznymi operacjami, wielokrotnie zdradzona przez męża, z doświadczeniami kilku aborcji oraz poronienia, uzależniona od środków przeciwbólowych, w swoim dzienniku na kilka dni przed śmiercią napisała: "Ufam, że odejdę bez żalu i że już tu więcej nie wrócę - Frida".

Na okładce magazynu Vogue

 Za: "Kahlo", G. Souter, 2006

Mobilniak:

Poniżej znajdziesz pięć obrazów Fridy Kahlo. Aby zdobyć skrzynkę, wybierz jeden z nich i w komentarzu napisz minimum dziesięć zdań o odczuciach i emocjach, jakie wzbudza w Tobie dzieło. Nie chodzi zatem o interpretację ani ocenę tego, co widzisz na obrazie, ale o to, co dzieje się w Tobie, gdy na niego patrzysz. Po dodaniu komentarza spełniającego te warunki otrzymasz hasło do zalogowania skrzynki.