Skrzynka jest częścią: Projekt Żary
W północnej części miasta, w dolinie Starej Żarki zlokalizowany jest historyczny zespół rezydencjonalny byłych właścicieli miasta. Decyzją Erdmanna II von Promnitza w początkach XVIII wieku przystąpiono do zagospodarowania rozległej przestrzeni rozciągającej się po zewnętrznej stronie murów obronnych, między zamkiem a folwarkiem. Zachodnią granicę tego obszaru wyznaczała szeroka aleja kasztanowa (obecnie ulica Poznańska) prowadząca do wjazdu do pałacu, zamknięta od północy przez reprezentacyjną "Bramę Błękitną" powstałą w 1708 roku. Po jej wschodniej stronie powstał barokowy park geometryczny, którego krzyżujące się pod kątem prostym alejki spacerowe i szpalery roślinne powiązano kompozycyjnie bryłą budynku nazwanego "szkołą rycerską" lub "domem zabaw", wzniesionego w 1723 roku. Istotne uzupełnienie założenia parkowego stanowiła mała architektura ogrodowa, na którą składały się m.in. centralnie usytuowana fontanna, pawilon oranżerii, altany, wreszcie ogrodzenie z bramami i furtami kutymi w żelazie, osadzonymi na dekoracyjnych cokołach.
Na zachodnim skraju parku znajduje się niewielki kościół pw. św. Piotra i Pawła, jeden z najstarszych żarskich zabytków architektury. Wzniesiono go u schyłku XIII wieku na miejscu starszej, drewnianej świątyni wzmiankowanej w 1207 roku.
W niewielkiej odległości na południe od kościoła znajduje się pokaźne wyniesienie, tzw. "Wzgórze winne", górujące nad doliną rzeki Żarki. Na jego szczycie usytuowano "domek winiarza" - mały, parterowy budynek założony na planie ośmioboku, wymurowany z cegły, nakryty dachem kopulastym. Południowy stok wzniesienia jeszcze na początku XX wieku porastała winna latorośl, od której wzgórze wzięło swą nazwę.
O keszu:
Kesz to mikrus, schowany przy kościele.Nie zapomnijcie spisać litery i cyfry, potrzebnych do znalezienia finałowej skrzynki!