Urlop!!!!! Jest czas wolny, jest zimno, nie ma kleszczy, więc zgodnie z planem ruszam na Oderstellung! Pogoda dopisuje, jest bezwietrznie, mglisto, klimatycznie… Docieram autem maksymalnie blisko, bo dalej straszne błoto, teraz pieszo, coraz bliżej, wokół mnie szaleje dzika przyroda. Bażanty, sarny, a w powietrzu kanie rude i gawrony, wszędzie pełno śladów bytowania dzików i bobrów, cisza……Ekscytacja tak długo wyczekiwaną eksploracją bunkrów ogromna, jestem blisko, coraz bliżej. Na telefonie widoczne już nie setki, a dziesiątki metrów do celu i w końcu są! Bunkry, a wiadomo, jak pisał poeta, że jak są bunkry to musi być zaje….. Więc zaczynamy:
1. Oderstellung/327 – wszystko zgodnie z planem i podpowiedzią, logbook już zapisany
2. Oderstellung/326 – trochę niepotrzebnie szukam dziury w całym oddalając się od bunkra, wracam na miejsce i jest pierwszy dzisiaj FTF (przecież dla nich tutaj jestem!)
3. Oderstellung/325 – na razie idzie gładko, są dróżki, maszeruje szybko, drugi FTF
4. Oderstellung/323 – szybkie poszukiwania w szczelince i jest kolejny FTF
5. Oderstellung/321 – zaczyna się robić ciekawie, ruscy się nie postarali i pozostawili część bunkra w dobrym stanie, a wewnątrz stosik – kolejny FTF
6. Oderstellung/320 – zaczyna się zabawa, skończyły się drogi, brnę przez las i łąki łęgowe obserwując mnogość śladów dzików, bobrów, troli leśnych i sam nie wiem czego – kolejny FTF
7. Oderstellung/318 – za mną najdłuższa przechadzka pomiędzy bunkrami w terenie opisanym poprzednio, jest mokro, ale buty trwają szczelnie na posterunku, płoszę pięćdziesiątą dziś sarenkę, wracam nad rzekę, bunkier sprytnie schowany, kwadratowa dziurka również – kolejny FTF
8. Oderstellung/315 – najcięższa przeprawa przez łęgi, totalne bezdroże, ratuje mnie susza i niski poziom wód, inaczej cienko by tu ze mną było…. Na miejsce napotykam na problem, jest bunkier, jest zamaskowana dziurka, a w środku nic… Tu niestety wyszło moje lamerstwo! Pomimo wczorajszej rozmowy z Wołkiem, przepraszam z Panem Wołkiem (nie wypada mi zwracać się do niego inaczej!) nie zabrałem ze sobą żadnego pojemnika  Zostawiam po sobie strunówke z kartką robiąca za logbook, jest mi wstyd, głupio, jestem zły na siebie, jeszcze szukam w okolicy jakiegoś pojemnika wśród śmieci – to bez sensu… Poddaje się i idę dalej, kiedyś się w końcu nauczę co zabrać ze sobą na keszowanie…
9. Oderstellung/314 – idzie się coraz łatwiej dość rzadkim lasem, ale szału nie ma, skrytka na miejscu – ostatni dzisiaj FTF
10. Oderstellung/313 – na chwilę pojawiła się nawet droga, piękne urokliwe miejsce z jeziorkiem powstałym w starorzeczu, szkoda, że czas nagli, chętnie rozpalił bym tu ognisko i poczekał na szalejące wokół bobry. FTF-a skradł mi dwa dni temu Dykvo (pozdrawiam i życzę szybkiego powrotu do zdrowia i nad Odrę :)
11. Oderstellung/312 – ostatnia skrytka i najtrudniejsza do podjęcia. Lamerstwa ciąg dalszy… Keszowanie bez rękawic kończy się raną ciętą palca małego, wewnątrz utkwił kawałek niemieckiej stali! Musze interweniować! Wyciągam nóż i wygrzebuje ciało obce z mej dłoni, boli jak cholera, krwawię, ale jestem z siebie dumny, czymże jest ból….. Zaciskam pięść i wracam do auta, dobrze, że wały są blisko, pojawia się droga i ludzie. P.S. Ta skryteczka ląduje wśród moich ulubionych, zapamiętam ją na długo!
To był, jeden z fajniej spędzonych dni w ostatnim czasie. Cisza, spokój i samotność była mi zdecydowanie potrzebna. Wielki dzięki dla całej załogi Wołkich za przygotowanie skrytek! Są na wysokim poziomie i mam nadzieję, że przetrwają tu bardzo długo. TFTC