jej!
Jednego Swaciskowego kłiiiza już rozwiązałam, więc znając tamtą skrzyneczkę, znając wymyślacza, uzbroiłam się w przekonanie że zagadka będzie 1. Logiczna/sensowna 2.Możliwa do rozwiązania.

Po przeczytaniu w głowie zapaliła się żaróweczka, że gdzieś już coś takiego widziałam. Jako, że zagadka tekstu ma dużo i trzeba by myśleć i myśleć.... zapędziłam do roboty młodszego brata równocześnie próbując wyciągnąć coś od Swaciska. Wspomniał coś, że taka podobna co krąży po necie była źle wymyślona, ale ja nie przyłożyłam do tego większej wagi. Niestety. Bo skoro była źle wymyślona, to i odpowiedzi do niej błędne są.
Braciszek rozwiązanie podał, kordy wypadły z tego całkiem, całkiem, tylko że rozwiązanie błędne było. I ukrywacz od razu wyczuł, ze wzięte z neta. ech, zrezygnowana poszłam spać.

Następnego dnia czekało mnie kilka godzin na rejestracji a później na salach - czyli dużo wolnego czasu. Jako, że grono osób wolontariuszujących razem ze mną składało się głównie z matematyków i informatyków liczyłam że choć jedna osoba będzie na tyle bystra by zagadkę rozwiązać. A ja zamierzałam z tego rozwiązania bezczelnie skorzystać. 

Dlatego zagadkę przedstawiałam, tłumaczyłam, dodawałam własne przemyślenia i korzystając z ludu jak z żółtych gumowych kaczuszek (slang programistów - jak kod nie działa należy go linia po lini wytłumaczyć kaczuszce. Kaczuszka zawsze znajdzie błąd) powoli parłam do przodu. W pewnym momencie dotarło do mnie, że bez excela to mi się jednak nie obejdzie. Mój lapek wyzionął energetycznego ducha, a gniazdek jak na lekarstwo. Jednakże. Pewien człek posiadający żywe urządzenie został zafascynowany moim uporem. Widząc moje starania i nie odpuszczanie choćby nie wiem co, zaoferował swoje urządzenie i jeszcze ładnie mi sformatował wyniki. Dzięki temu rozwiązanie zbliżało się coraz większymi krokami i w końcu postanowiło się objawić.

Największym błędem było wzięcie pod uwagę rozwiązania z neta -  wykluczyło kilka liczb, które wykluczone zostać nie powinny i skróciły zagadkę o dobre trzy wersy. Zarzuciłam ukrywaczowi, że się pomylił, że źle napisał treść, ze to, ze tamto. Biedny krytykę zniósł dzielnie i spokojnie oznajmił że sprawdzana była wielokrotnie, przez cztery dni i "jakaś szansa istnienia błędu którego by nie zauważył..."  no właśnie. Trochę zła przeanalizowałam swoje rozwiązanie raz jeszcze i przekonana o własnej nieomylności czekałam na spotkanie z ukrywaczem które miało nastąpić niedługo.

Ukrywacz się zlitował i polecił nie kierować się w żaden sposób rozwiązaniem z neta.

Tym razem, będąc na sali, korzystałam z lapka trufla i traktując ją oraz aksrową jak żółte kaczuszki przebrnęłam przez cały dialog raz jeszcze i rozwiązanie samo przyszło. Faktycznie, wszytko się zgadza. Żadnych błędów, Jasio i Stasio doskonale wiedzą co mówią i KAŻDA ich wypowiedź jest sensowna.

Co do czerwonego, to gdy obstawiałam tusz i odcisk palca, aksrowa wpadła na szminkę. Mistrzostwo. Sama próba wyobrażenia sobie znajomych keszerów zostawiających w ten sposób ślad po sobie....  niestety przyznam, że choć wyobraźnię mam wielką, to niektórych przypadków po prostu nie dało się wyobrazić ;D