Najdłużej szukany kesz na projekcie. Na każdym większym zdarzają się wtopy, niestety na tym wystąpiła ich kulminacja. Te z Wielkiego K.mila można pogrupować w trzy kategorie wg narastającej irytacji: 1 - czeski błąd skutkujący nadrobieniem paru kilometrów i uśmiechem; 2 - wynikające z nieuwagi ale trudne do odnalezienia dla szukających przemieszanie kodów, a w efekcie kilka godzin zmarnowanych na obliczeniach i wreszcie: 3 - absolutna aberracja. Tutaj mamy do czynienia właśnie z przypadkiem nr 3. Ale od początku, wizytę na kordach rozpoczęliśmy paręnaście minut po godzinie 11, a wpisywaliśmy się do logbooka kilkanaście minut przed północą.  W innym miejscu Założyciel próbuje innemu szukającemu wytłumaczyć, że ewentualne kłopoty z szukaniem to wina tego drugiego. Oczywiście, że jest dokładnie... odwrotnie. Założyciel kompletnie pokpił sprawę. Po pierwsze typ: multicache. Wg definicji kordy "wskazują na pierwszy z etapów pośrednich" zaś - co istotne - "wszystkie informacje niezbędne do odnalezienia etapu finałowego są podane w sposób jawny (niezaszyfrowany i nie mający charakteru zagadki), i znajdują się w opisie lub w terenie (na obiektach lub w pojemnikach pośrednich). " Czy jest w powyższym coś niezrozumiałego? Tutaj wizyta na kordach była zupełnie bezcelowa, bo w terenie nie było absolutnie niczego, co doprowadziłoby do pojemnika z logbookiem. Spoiler bijący na głowę wszystkie foty a'la ronja mógł być pokazywać każde miejsce na projekcie (o tym zaraz), również na kordach. W opisie Założyciel nie zająknął się ani słowem o tym, że kordy są z czapy. Atrybuty również nic nie wyjaśniały. Co z tego, że zalecane szukanie nocą albo że to magnetyk? Nie widzieliście w lesie podobnych rozwiązań? I jeszcze rysunek - zagadka. Po to w systemie zaimplementowano funkcję dodawania obrazków do opisu skrzynki żeby użytkownik je widział. Po ściągnięciu pliku gpx z informacjami o skrzynce obrazków wstawionych bezpośrednio do opisu z innych zasobów zwyczajnie ich (np. na turystycznych odbiornikach gpx, a nawet w wielu popularnych aplikacjach keszerskich na smartfony) nie widać. I tak było w naszym przypadku. Dopiero po bezskutecznym przeryciu młodnika w promieniu 50 metrów (to jest grubo pow. 70 arów tyczkowiny!) postanowiliśmy w środku lasu sprawdzić online, czy nie ma jakiegoś haczyka. No jasne, że był. Mniejsza już o to, czy Założyciel zakłada, że ktokolwiek kojarzy - nie przymierzając - wystrój sali przyjęć w każdym szpitalu powiatowym w tym kraju? Niedowierzaniom i tak nie było końca. "Pojemnik nie musi być na kordach". No pewnie, że nie. Ale jakieś ramy przyzwoitości i zasięg obszaru projektu istnieją, prawda? Dlaczego ktoś, kto szuka skrzynek będących częścią leśnej geościeżki ma zapylać po jedną cyferkę kilkanaście kilometrów (w jedną stronę) do centrum miasta? Czy ktokolwiek przy zdrowych zmysłach szukając keszy na takim WLKP TEJ! liczy się z koniecznością odwiedzin w Sulmierzycach? Znaj proporcjum mocium panie! No i na koniec dwa kwiatki. Kesz, "pinezkowy mikrus" ukryty na terenie - lekko licząc - ćwierci hektara. Jakby tego było mało, w logbooku Autor uznał za stosowne umieścić połowę z potrzebnych informacji, w efekcie czego po znalezieniu kołoklucza czekało nas pięciokrotnie więcej obliczeń w stosunku do tego, co zakładał pomysłodawca.

Podsumowując, czy naprawdę mając na koncie tyle grubych błędów Autor uważa za bardziej stosowne od "sorry, skrewiłem" pojechać komuś w logu od niedojrzałych? Naprawdę?

Na koniec, quiz mógłby być przyjemną, samodzielną skrzynką....

FTF.