Człowiekowi się wydaje, że po tylu latach keszowania nic nie jest w stanie go już zadziwić. O tym, jak bardzo byłam w błędzie przekonałam się, poszukując tego kesza. Swoje początki na pierwszym etapie zaliczyliśmy tu z xludem na poprzednim wyjeździe, zaliczając opad szczęki parokrotnie. Najpierw jak się dowiedzieliśmy, gdzie trzeba wejść - fantastyczne wnętrze, kryjące wiele ciekawych obiektów. Szok! Gdyby nie kesz w życiu bym tu przecież nie weszła! Kolejny opad szczęki zaliczyliśmy, jak udało nam się dotrzeć do miejsca startu i po wstępnych oględzinach zachodziliśmy w głowę jak można w TAKIM miejscu ukryć aż TRZY keszyki a my nic na pierwszy rzut oka kompletnie nie widzimy. Potem zaczęły się szczegółowe oględziny miejsca, przerywane krótkimi chwilami "ej ktoś idzie, nie macaj teraz". Finalnie udało nam się znaleźć najpierw wskazówkę numer jeden (extra!) a po kilku minutach wskazówkę numer 3 ("lol, gdzie Ty to znalazłaś? pięć razy tu patrzyłem i nie widziałem NIC!") i...... skończył nam się czas. Musieliśmy wracać do Wrocławia, obiecując sobie, że kiedyś tu z pewnością powrócimy.

Dziś przyszedł czas na podejście numer dwa, już bez presji czasu (że nam się skończy). Weszliśmy do budynku i skierowaliśmy swe kroki na miejsce startu. Na drodze stanął nam ochroniarz, ale mimo naszych niespecjalnie studenckich ubiorów, tylko chwilę nas czujnie obserwował i poszedł dalej. Z taką pewnością poruszaliśmy się już po obiekcie, że nie było mowy, żeśmy tu weszli przez przypadek. Na miejscu nie minęła minuta, jak xlud odkrył wskazówkę numer dwa. To dowodzi teorii, że bez presji czasu umysł człowieka działa znacznie sprawniejChwila na połączenie zgromadzonych danych, wyobraźnię przestrzenną, łączenie synaps w głowie i po chwili byliśmy już blisko finału. Po drodze kilkukrotnie człowiek się zastanawiał, czy tamtędy można tak na legalu... Ufff, można byłoNa finale zostało się tylko wpisać. Od razu wiedzieliśmy co i gdzie. 

Keszyk dostarczył nam tylu pozytywnych emocji, że próbę jego podjęcia miała również moja córka, gdy ją po kilku godzinach wyciągnęłam z fantastycznego świata furasów. Była pod wielkim wrażeniem. Podładowała też energię kakao z automatu i baterię telefonu siłą własnych nóg. To tak przy okazjiKeszyk zasługuje nie tylko na skrzynkę tygodnia. On zasługuje na SKRZYNKĘ ROKU.

Dziękuję!

Takiej emocjonującej i z adrenaliną kesza nie podejmowałam, serce mi tak waliło że szok. Aczkolwiek świetny pomysł, nam się fartnęło i obyło się bez ochrony. Dziękuję za emocje

Bardzo mi się podobało. Czułem się jak ninja ponieważ nikogo na obiekcie a wpisy poprzedników o ochronie tylko dodawały dreszczyku emocji. Najpierw znaleźliśmy jedna wskazówkę i szukaliśmy w ślepo, po telefonie okazało się, że coś przeoczyliśmy i po naprawie naszego błędu, skrzynka wpadka szybko. Dziękuję.

Jak dobrze, że miałam koło siebie doświadczonego keszera Jacka, i jego podpowiedziom..trudno było.. ale finał jest, i to się liczy ???? dziękuję 

Kolejna próba podjęcia (po ponad 3-miesięcznej przerwie) i tym razem się udało. Łatwo nie było. Pierwszy etap dosyć szybko. Na drugim się zawiesiłem i jak się okazało byłem blisko, ale jednak wciąż nie tu gdzie powinienemPoprzednik wyprowadził mnie z błędu. No a finał, nie da się nic napisać żeby nie spoilerować, ale w roku szkolnym i to w pojedynkę to było małe wyzwanieNie mnie całość bardzo fajna i chociaż w oku licznych kamer to zabawa przednia. Dzięki.

Rewelacyjna skrzyneczka czasochłonna zmusza do biegania po piętrach chociaż windą też można jak się wie gdzie zawiezie. Dzięki

Końcówka września, a magisterka w tyle, więc szybki wniosek przedłużenia oddania i w drogę do promotora. Szczęśliwie jego gabinet znajduje się jakieś 15 kroków od pierwszego etapu ???? 2/3 wskazówek znalezione, ale jednak jedna niewłaściwa, szybki telefon i już wszystko jasne. Finał znaleziony jak po sznurku. Dzięki!

PS. Termin oddania zmieniony na 30.11, także proszę mi tu do tego czasu takich fajnych ścieżek nie odpalać, bo w ogóle tego nie napiszę ????

Dzisiaj kolejne podejście do projektu. Jak na razie musieliśmy poszukać dogodnego parkingu no i udaliśmy się tam studiować dalsze plany z których nie wiele na razie wynikało. Chwilę jednak później okazało się, że jednak bingo!. Pozostało nam jedynie pożegnać się z wieczornymi stróżami i do następnej.

TFTC, jak zawsze owocne i przyjemne poszukiwania z Algidą i rredanem

A tu niestety przykra niespodzianka. Okazuje się, że w niedziele nie można dostać się w okolice kordów bo pan ochroniarz grzecznie (aczkolwiek stanowczo) poinformował o włączonym alarmie. Ani górą, ani dołem przejść nie można było. Podobno taka sytuacja tylko w niedziele.

Za trzecim podejściem ale ile przygód wrażeń estetycznych, emocji, nowych znajomości ( z profesorem itp) i satysfakcji ???????? dziękuję ten kesz będzie owiany legendą...

Aleśmy się tu zakręcili!

Opis kesza był dla nas niejednoznaczny. Zwątpiliśmy nawet w to, czego szukać w pierwszym etapie.

Za to dość dokładnie zwiedziliśmy budynek i bardzo nisko chylimy czoła przed Dptak, która samodzielnie uporała się z tą skrzynką zdobywając FTF-a, a i nam podpowiedziała część pierwszego etapu - bardzo dziękujemy. :-)

Mamy nadzieję, że kolejni Keszerzy nie będą tak błądzili, jak my. ;-)

Bardzo dziękujemy za starannie przygotowaną zabawę. :-)

P.S. Fajny ten samolot i samochód. :-)