Skrzynka została zarchiwizowana.

Oj łatwo nie było. Marian zrobił wszystko aby się schować. Dziękuję za kesza.

Dziki Marian  dał nam w kość.  Trochę czasu tu spędziliśmy zanim wpadliśmy na pomysł jak się dostać na górę. Kolejne cenie minuty  upłynęły zanim kesz wpadł  w ręce Weskera. Ja tylko podawałem deski. Razem z ekipą z Warszawy Wrocławia I Sulechowa. Dzięki za kesza. 

Marian bawił się z nami w ciuciubabkę, ale w końcu się poddałWielkie dzięki za skrzynkę.

Marian na Dzikim Zachodzie czy dziki Marian? Najtrudniej o dobór odpowiedniej drogi dojścia. Ale prawdziwe schody zaczęły się u góry bo i kesza nigdzie nie widać. Chyba pierwszy raz widziałem belki stropowe na których rosną grzybyPo zejściu wełnę mineralną czułem jeszcze przez godzinęWspólnymi siłami i odpowiednią logistyką, kesz zdobyty. Dzięki.

Przedeventowe keszowanie na północy województwa z wrocławsko-warszawsko-łódzką ekipą. Chyba najdłużej zdobywana skrzynka w mojej historii choć będąc szczerym patrzyłem tylko na wyczyny Weskera z poziomu 0 starając się podpowiedzieć potencjalne miejsca ukrycia. Samemu to bym się tylko popukał w głowę i odpuścił, a ten się uparł, że to zaliczyCiekawe co sobie myśleli kierowcy widząc ludzi targających deski w takim miejscu, a później wciągających je na górę, żeby ułatwić Weskerowi wejście do środka? O widoku kogoś krzątającego się na pięterku nawet nie wspominam.

Marian leży w kapeluszu zaciągniętym na głowę, jakieś książki obok (może czytać zaczął?:)). Flaszki nie stwierdzono...jedynie przeciąg straszny;)

O kowbojski charakter to Mariana nie podejrzewałem. No i chyba jednak on tutaj tak do końca nie pasował. Flaszka i książka bardziej go fascynowały od rewolweru.

Dziękuję.

Chrząszczu poszedł jak po swoje, ale nie szło i trzeba było pomóc. Jako, że nie każdy jest Chrząszczem musieliśmy się udać po pomoc sprzętową do auta i tak uzbrojeni na górę. Marian musi być bardzo szczupły, że przez sufit nie przeleciał. Delikatnie na paluszkach, po beleczkach... Tak się skupiłem na podłodze, że nagle... zobaczyłem wszystkie gwiazdy w tym tę Marianową jak pewna podstępna krokiew rzuciła się mnie na głowę.

Więcej z tego kesza nie pamiętam... Serdecznie żałuję i obiecuję... Chyba jednak coś pokręciłem...

Dzięki.

Marian, Marian!
Dobrze ukryleś fanty! Za dobrze! 
Dzicy z południa musieli tu spędzić dużo czasu ...
Temat zakończony zgodnie ze spojlerem i instrukcjami założyciela, a prywatnie kompanem do butelki Mariana.

Dziękujemy.

Po 30 minutach bobrowania na stryszku w porozumieniu z Autorem wykonano reaktywację. PET w bezpośrednim sąsiedztwie spojlera 

Ten DNF boli najbardziej - dlatego, że to Marian i dlatego, że na 99,99% drugiego podejścia nie będzie.

Najpierw wlazłem sam, z pomocą instalacji opisywanej w logach. Miejsce ze spojlera namierzyłem, obszukałem dookoła i ... wezwałem posiłki. Posiłki weszły już tradycyjnie, po sprzęcie przywiezionym ze sobą i ... nadal nic. Klapa. Fiasko. Żal.

Kesz z pewnością gdzieś tam jest, tylko nam się nie zechciał ukazać. No cóż, szkoda. Ale za to na pocieszenie znaleźliśmy tego drugiego.

Przy pierwszej dzisiejszej wizycie w hotelu, tak coś czułem, że jeszcze się tu pojawię.

Nie sądziłem, że tak prędko. Tym razem na pięterko. Łatwo tam się nie jest dostać, widać, że miejscówka tylko dla wtajemniczonych.

Podobało się.

Dzięki za kolejną skrzynkę z Dzikiego Zachodu :)

Znaleziona podczas sobotniego wypadu z Nati i Ćwirem. TFTC :)

Marian odwiedzony. Na Dzikim Zachodzie chyba nie bardzo miał co robić więc zajął się czytaniem książekTFTC, pozdrawiam, Nati..

Znaleziona dzięki za kesza

Dzięki za kesza ????

Znaleziona podczas wspólnej keszowej wyprawy, dzieki.

Podjęta we większej ekipie w ramach bunkrowo -westernowego wypadu. Świetna miejscówka. Dzięki. Pzdr. 

Ojej. Niezłą rozpierduche urządził Marian w tej okolicy. Jak on po pijaku ukrył ten skarb to nie mam pojęcia. Ja na trzeźwo nie miałem lekko żeby odnaleźć co trzeba. Nawet jednego guza nabiłem.
Dziękuję.

Dobrze, że byłem świeżo najedzony - dzięki temu namierzyłem sposób na wejście i wszedłem - a nie było to proste - i jestem z siebie dumny. Super urbeksik na górze. Jeśli ktoś pochłania książki nałogowo i w danej chwili ich mu brakuje, to polecam wizytę tutaj... Dla każdego starczy. Klimat mocny. Ciekawi mnie, jak się tu wchodziło kiedyś.

Bardzo fajne miejsce, zdobyte za drugim razem.

Dotarcie do skrzynki nie jest łatwe ale warto, chociaż przyszłym zdobywcom polecam zaopatrzenie się w rękawiczki (wystarczą albo zwykłe pazurki albo coś do urbexu).

Asysta przy zakładaniu skrzyneczki.

Narzędzie o którym mowa w logu pierwszych znalazców namierzyliśmy ale ponieważ przytargaliśmy też własne, a ja ostatnio do podobnych znalezisk straciłem zaufanie, to ze znaleziska nie skorzystaliśmy. Koncepcji, gdzie przystawić te nasze utensylia było kilka, a wszystkie inspektora BHP przyprawiłyby o roztrój nerwowy. Pewnie to za sprawą deszczu i dachu oraz sufitów, z których ciekło jak z durszlaka zastanawialiśmy się, jak to się stało, że poprzednicy tu zdecydowali się podejmować, a obok zrezygnowali. STF, TFTC!

Oryginalny pomysł...Jak dostać się do przestrzeni, do której brak dojścia? Pozostaje tylko przenikanie przez ściany, podłogi, sufity... Tego wyjątkowego zadania podjął się dla nas Ro zaraz po tym, gdy wyszło na jaw, że tu konwencjonalne rozwiązania nie zdadzą egzaminu. Burza mózgów doprowadziła do ustalenia szczegółów technicznych, dalej już nasz Wysłannik musiał sobie radzić sam. Poradził sobie znakomicie, czego dowodem są wpisy w logbooku.

Dziękujemy i rekomendujemy poszukiwania. :-)

Dwie drogi, prowadzące na górę, kusiły swoimi zaletami ale trzeba było zdecydować się na jedną. W sumie okazało się to bez znaczenia albowiem potem, w ramach poszukiwania kesza,  i tak trzeba było  gruntownie zwiedzić całe piętro. Sporo lektur pozostawił po sobie bohater  skrzynki. Już potem okazało się, że to był po prostu zbiór gratisów, jakie Marian - stały czytelnik etykiet napojów wyskokowych  - otrzymywał przy zakupie za każdą rozpoczętą dziesiątkę butelek z napitkiem. Dziękujemy za przybliżenie skrzynką  tego fragmentu życiorysu Mariana.

No i ten Marian.... Ten to dał nam tego dnia popalić. Zastanawiał mnie pewien fakt czy jest oficjalny sposób na to aby udać się na pięterko od wewnątrz czy nawet od zewnątrz. Niestety nie zauważyliśmy takowego. Trzeba sobie jakoś radzić inaczejwięc zanim podejmie się próbę zwiedzania górnej części budowli warto rozejrzeć się wokół obiektu czy nie istnieje jakieś "narzędzie" które będzie nam w stanie to ułatwić.

Co upociliśmy się to nasze ale warto było wdrapać się na górę :D.

Dziękujemy za skrzyneczkę i możliwość zobaczenia gdzie Marian uskuteczniał grube melo :D. Miał rozmach skur......:D :D

FTF! Wspólnie z bodziu79! Tu nam zeszło najdłużej... Trzeba było kombinować, a że kesz do najbezpieczniejszych nie należy to lekko nie było! ;-)Dzięki!!!