Totalna porażka, mnóstwo czasu poświęcone na dojście od strony pola i niełatwą wspinaczkę na drzewo. I nic. Szkoda

Straciliśmy dużo czasu na dojście i szukanie, a kesza po prostu nie ma. Co prawda ostatni znalazcy jeszcze jakieś szczątki dostrzegli i zalogowali. My zgłaszamy brak kesza.

Znaleziona tylko część po pudełku..

Zaległy log. Znaleziona razem z marass1111. Dziękuję. 

Niestety znaleźliśmy tylko destrukt kesza. Zostawiliśmy logobook zastępczy. Oczywiście w drzewie. Dzięki. Pzdr.

Odwiedziłem ponownie miejsce i niestety raczej kesza nie ma- nie zauważyłem go tam gdzie być powinien, znalazłem za to resztki klipsiaka 50 metrów wcześniej 

Zaliczona za drugim podejściem. Myślałem że się nie da za pomocą dodatkowego sprzętu, lecz po pewnych przemyśleniach i działaniach udało się. Łatwo nie było choć mam doświadczenia z łażeniem po drzewach.

Dostać się do skrzynki niełatwo, oj nie - trzeba się całkiem sporo umęczyć. Chyba trochę słabo zamocowana.

Dzięki!

Dzięki za skrzynkę. Ciężko było wejść ale się udało.

Skrzyneczka znaleziona bez problemu.Podjęta szybko i sprawnie.Już nie tak wysoko.Przydałby się przegląd.Dzięki

z mecwal

I kolejna :)

Odwiedziłem ponownie bo jeden z kretów by pasował i zastałem pozcinane gałęzie i kesza na ziemi, bez zamykania. Logbook w strunówce i ma się dobrze :D 

Szybkie keszowanie podczas wyprawy do Ostrowa z przerwą w Wieruszowie.
No nieźle, jak się zbliżałem to już wiedziałem, że będzie ciekawie. Najprostsza droga od szosy okazała się najlepszą i nawet udało się wejść do kesza chociaż zimno i wiatr straszny. .. i tu się zaczęło. .. porwał mi wicher wredny wieczko... nie znalazłem go, choć długo go szukałem. Właściciela skrzynki przepraszam, ale trzeba będzie to uzupełnić dość pilnie, ja nie miałem takiego na podmianę, więc tylko dałem kesza pod kamień i czeka tam grzecznie. Mam tylko nadzieje że drzewo nie będzie przez to bardziej smutne. Przynajmniej dzisiaj było trochę mniej samotne. Mimo wszystko dzięki za super kesz. Trochę się pobrudziłem ale to moje. Tftc.

Ech, ja wiedziałem że tak będzie:). Ochoty nie miałem ni cholery ale Żeliwny powiedział coś, co sprawiło że nie było opcji żeby zrezygnować. Mianowicie - no to może w du**e z tym, chodźmy dalej.

O nie, nie:). Co to to nie:). Nie po to zapitalam miedzą, żeby teraz wracać z niczym.

W sumie nie byłoby wielkiego problemu gdyby nie ciuchy zimowe. Niewygodne buty to było coś co sprawiło, że ni cholery nie szło zrobić tego szybko tylko trzeba było się męczyć. A najgorszy z tego wszystkiego był mróz. Ręce zgrabiały totalnie. Zgrabiały do tego stopnia, że przy próbie odłożenia kesz... spadł. Znaczy wypadł logbook czyli jeszcze gorzej niż sam kesz. Ech:)... Chwila podrzutów od Żeliwiarza i można było odkładać. Tym razem już sprawnie ale ręce dokuczały jeszcze długo.

Dzięki!

O tutaj mógł się mój Towarzysz bardzo wykazać - nie wyglądał na zachwyconego tym faktem, ale spisał się bardzo dzielnie i to pomimo skrajnie niesprzyjających warunków atmosferycznych:)
I w wyniku działania tych samych warunków sam po chwili miałem spore pole do popisu...
Dzięki!

Dojście do kesza nie było takie trudne. Oceniam znakomicie, dzięki!

Poziomy trudności dobrane z czapy.
Nie wiem dlaczego poprzednicy tak narzekają że wysoko czy ze trzeba się gimnastykować - to akurat jest bardzo prosta skrzyneczka nadrzewna, bywały dużo, dużo trudniejsze.

lubię od czasu do czasu sprawdzić swoją zwinność i pomimo 40-tki na karku zwinnie dostałem się do skrzynki 

dzięki , malowniczo tu nawet 

Znaleziona z córką. O ile wypatrzenie jej nie stanowi problemu to jej podjęcie jest moim zdaniem bardzo niebezpieczne i ryzykowne! Odłożyłem tak jak było ale chyba warto by zmienić miejsce osadzenia na bardziej dostępne dla tych mniej spokrewnionych z małpami;-)

Jak my tam byliśmy to skarb spadł na ziemię. Całe szczęście, bo pewnie byśmy inaczej go nie zdobyli. I dobrze że nie odleciał gdzieś z wiatrem logbook bo inaczej by była kicha

Dziękuję za skarb!

W miarę jak zbliżaliśmy się z Kubashem do smutnego drzewka rosłą mi gula, bo coraz bardziej realistycznie wyobrażałem sobie jak się na nie wspinam...

Na szczęście (dla mnie) okazało się, że kesz jest rozwiany wokół smutnego drzewa. Pewnie strącił go wiatr albo wiewiórki. Musiało się to stać dopiero co, bo wszystko co ważne nie tylko dało się znaleźć, ale wcale nie było zniszczone.

Wpis, złożyłem wszystko w całość, a potem zawiesiłem wspinając się tylko symbolicznie - tak, żeby nie zawieźć syna ;)

A potem poszliśmy opowiedzieć o wszystkim gregorykowi :)

TFTC!

P musiał nieźle się nagimnastykować, aby podjąć skrzynkę, ale się udało! Dziękujemy!