Od punktu Niestępowo/Löblau (Lublewo Gdańskie), między Borczem i Meidahnen (Majdany) do Jeziora Połęczyńskiego (Pollenczyner See).
Ten odcinek granicy liczył około 30 kilometrów. Ustawiono na nim 180 słupów granicznych i wyznaczono cztery przejścia.
Konwencja polsko-gdańska (zwana potocznie „Konwencją paryską”)została zawarta w Paryżu 9 listopada 1920 przez Rzeczpospolitą Polską i przedstawicieli Wolnego Miasta Gdańska w wykonaniu postanowień traktatu wersalskiego. Konwencja regulowała prawa Polski w Gdańsku i wzajemne stosunki prawne Polski i Wolnego Miasta Gdańska.
Konwencję podpisali: ze strony polskiej wysłannik RP do Ligi Narodów Ignacy Jan Paderewski, zaś ze strony gdańskiej nadburmistrz miasta Gdańska Heinrich Sahm i deputowany do Zgromadzenia Konstytucyjnego Wolnego Miasta Gdańska, Wilhelm Schümmer z Partii Centrum.
Zgodnie z postanowieniami konwencji, Polska odpowiadała za prowadzenie spraw zagranicznych i ochronę interesów obywateli Wolnego Miasta Gdańska za granicą, zawieranie umów międzynarodowych w imieniu Wolnego Miasta, zgodę na zaciąganie zagranicznych zobowiązań kredytowych przez Wolne Miasto, oraz rejestr statków pływających pod gdańską banderą. Terytorium Wolnego Miasta należało do obszaru celnego Rzeczypospolitej Polskiej, a kontrola celna była prowadzona przez polskich funkcjonariuszy celnych zarówno na granicy Wolnego Miasta z Niemcami, jak i na granicy morskiej. Polska miała zapewnione prawo do bezpośredniego eksportu i importu towarów przez port gdański, posiadania własnej służby pocztowej, telefonicznej i telegraficznej, była właścicielem kolei na obszarze Wolnego Miasta (z wyjątkiem linii tramwajowych). Ustanowiono wspólną polsko-gdańską Radę Portu i Dróg Wodnych Gdańska (z parytetem obu stron – do pięciu przedstawicieli dla każdej z nich i prezydenta mianowanego wspólnie przez Rząd RP i władze Wolnego Miasta Gdańska) z uprawnieniami zarządu portem, urządzeń służących portowi i swobodzie żeglugi na Wiśle. Art. 33 zobowiązywał Wolne Miasto Gdańsk do przestrzegania praw mniejszości rasowych, religijnych i językowych analogicznie do tego, co przewidywał mały traktat wersalski.
Szczegółowe uprawnienia Polski były sabotowane przez władze Wolnego Miasta Gdańska, które m.in. sprzeciwiały się osiedlaniu obywateli polskich na jego terenie, jednocześnie nie czyniąc w tym względzie przeszkód obywatelom Niemiec, utrudniały zakładanie polskich przedsiębiorstw i spółek handlowych, przywóz towarów polskich, zatrudnianie obywateli polskich i nabywanie nieruchomości.
[źródło]
Skrzynka to klipsiak znajdujący się na grzbiecie gigantycznego żółwia.
Uwaga! Na początku logbooka może znajdować się informacja niezbędna do znalezienia finału.