Jesteśmy na terenie parafii, którą prowadzą zakonnicy ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Zgromadzenie to powstało we Francji w 1816 r. Założycielem jest św. Eugeniusz de Mazenod. Samo słowo oblat znaczy ofiarowany (łac. oblatus – ofiarowany). Celem zakonu jest głoszenie Ewangelii najbardziej opuszczonym i potrzebującym. Ich styl życia to wspólnotowość, maryjność, a w centrum życia jest krzyż.
Początki pobytu Misjonarzy Oblatów w Katowicach sięgają roku 1934, kiedy ojciec Teofil Nandzik został kapelanem u Bonifratrów w Bogucicach. Wraz z nim zamieszkała w szpitalu grupa misjonarzy, ojcowie Wojciech Golus, Antoni Grzesik i Jan Pawołek. Stąd ci pierwsi ojcowie wyjeżdżali na prace misyjne, a w międzyczasie czynili starania o pozwolenie na wybudowanie nowego klasztoru.
Ojciec Superior Stefan Śmigielski przybył do Katowic w maju 1936 roku i kupił plac budowlany od Zjednoczenia Węglowego, a potem starał się o zezwolenie na budowę klasztoru na tzw. Koszutce przy ulicy Zamkowej. Tutaj było jeszcze puste pole, stał stary szyb kopalniany i kilka starych chatek. Z dniem 1 września rozpoczęto budowę, wykop ziemi pod fundamenty i piwnice. 5 września 1937 roku odbyło się uroczyste poświęcenie domu i kaplicy publicznej. Poświęcenia dokonał Ks. Biskup Bieniek. Kaplica była urządzona prowizorycznie, stał w niej stary ołtarz gotycki z kościoła Mariackiego. Dom też nie był jeszcze ukończony, tylko parę pokoi i zakrystia. Wodę trzeba było nosić z ulicy Zamkowej. Po uroczystości rozpoczęto dalsze prace, aby zakończyć budowę naszego klasztoru. Takie były początki Oblatów w Katowicach…
Na podstawie: http://koszutka.pl/historia-klasztoru/
Przy podejmowaniu kesza uważaj na licznych mugoli i kamery.