WUWA to skrót nazwy wystawy „Mieszkanie i Miejsce Pracy” (z niem. Wohnung und Werkraum Ausstellung), w ramach której powstało w 1929 roku eksperymentalne osiedle, położone przy obecnych ulicach: Wróblewskiego, Tramwajowej, Dembowskiego, Zielonego Dębu i Kopernika. Autorami koncepcji urbanistycznej osiedla byli architekci Adolf Rading i Heinrich Lauterbach ze śląskiej sekcji Werkbundu.
Wystawa powstała jako jedna z sześciu ówcześnie organizowanych w tym okresie w Europie. Jej ideą przewodnią były ukształtowane na nowo przestrzenie mieszkalne i miejsca pracy, wsparte nowymi technologiami i rozwiązaniami materiałowymi. Propozycje estetyczne (w duchu modernistycznym) konfrontowano jednocześnie z aspektem ekonomicznym.
Osiedle przetrwało zawieruchę wojenną lat 1939-45 w stanie niemal nienaruszonym. Jego wartość i znaczenie dostrzegane były przez architektów, urbanistów oraz historyków sztuki. Pozwoliło to na objęcie ochroną konserwatorską poszczególnych budynków i terenu, jeszcze w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku.
Eksperymentalne osiedla powstały m.in. w Pradze, Stuttgarcie, Brnie i Zurychu, ale to wrocławska WUWA uważana jest za jedno z najciekawszych modernistycznych osiedli. Otrzymało unijny Znak Dziedzictwa Europejskiego.
Niewielu mieszkańców Wrocławia zna tą atrakcję, dlatego zachęcam do poczytania i odwiedzenianie tylko miłośników architektury.
https://visitwroclaw.eu/miejsce/osiedle-wuwa-wroclaw
https://www.wroclaw.pl/rozmawia/wuwa
https://www.wroclaw.pl/co-to-jest-infowuwa-od-8-lutego-dziala-we-wroclawiu
A teraz o skrzyneczce:
Na terenie WUWA jest piękna makieta wszystkich budynków wystawy w miniaturze.
Skrzynka ukrywa się w domu zaprojektowanym przez architekta, który jest najbardziej znany ze stworzenia Filharmonii w Berlinie.
Proszę ostrożnie podejmować kesza (uwaga na mugoli!) oraz umiescic dokładnie w tym samym miejscu (tylko waski pasek gdzie działa magnes).