Około 1616 roku Jan Hutnik zbudował w tym miejscu hutę szkła, wokół której powstała osada. Na cześć swojego ojca nazwał ją Wojteczki (ojciec nazywał się Adam Woyteczek). W 1674 roku w księgach pogłównego podano, że we wsi znajduje się kuźnica królewska i mieszka 14 poddanych. Szybko okazało się, że złoża żelaza i ołowiu są niewielkie, w związku z tym osada zmieniła charakter na leśno-rolniczy. W 1940 roku wieś została przesiedlona do Małego Jodła w gminie Kunów (gdzie do dzisiaj stoją drewniane domy przeniesione z Wojteczek). Na miejscu pozostała jedynie zamieszkała gajówka.
W dniu 1 marca 1943 roku rankiem do Wojteczek przyjechali niemieccy żandarmi z Bielin. Prawdopodobnie powodem ich wizyty był donos o pomocy, jakiej udzielał partyzantom gajowy Stanisław Czekaj. Gajowy został zastrzelony, a jego żona Marianna wraz z pięcioma synami (najmłodszy Jurek miał niecałe dwa lata) została zamknięta w drewnianej szopie, którą Niemcy oblali benzyną i podpalili. Wszystkie zabudowania wsi Wojteczki, które ocalały po przesiedleniu zostały spalone. Po osadzie nie pozostał żaden ślad.