Ruiny zamku Joannitów
Pierwsza budowla została wzniesiona w 1341 r. przez Henninga i Arnolda Uchtenhagenów i miała charakter obronnego dworu rycerskiego, usytuowanego między odnogami rzeki Łęczy. W roku 1426 r. zamek przechodzi w ręce zakonu joannitów. W 1652 r. zamek zostaje spalony przez Szwedów i przez 10 lat pozostaje w ruinie. Jego odbudowa zostaje zainicjowana w 1662 r. przez mistrza zakonu joannitów księcia Johanna Moritza von Nassau i trwa do 1688 r. Budowla otrzymuje charakter barokowej rezydencji. Zaprojektowana została przez Jacoba van Capena i Pietera Posta na wzór pałacu holenderskiego księcia. . W 1810 r. po likwidacji zakonu zamek przejęło stowarzyszenie arystokratyczne pod nazwą Zakon Joannitów Królestwa Pruskiego. Wówczas zamek adaptowano na potrzeby tego stowarzyszenia zmieniając rozkład wnętrz. Stowarzyszenie organizowało zjazdy rycerzy joannickich z całych Niemiec. W zamku utworzono muzeum i archiwum zakonu joannitów. Po zakończeniu II wojny pamiątki po zakonie zostają rozproszone, a zamek niszczeje. Ostatecznie spłonął w 1975 r., pozostały tylko fragmenty murów. Obecnie trwają prace zabezpieczające ruiny zamku w przyszłości ma on być udostępniony do zwiedzania.
(WNĘTRZE ZAMKU - SALA RYCERSKA)
info. o keszu:
Kesz na kordach - przydadzą się umiejętności wspinaczkowe.