Koronka koniakowska to technika ręcznego szydełkowania z nici tzw. kordonka. Zajmują się nią kobiety mieszkające w Koniakowie, wsi w Beskidzie Śląskim. Ten rodzaj koronki nie powstaje w żadnym innym regionie Polski ani na świecie.
Motywy tworzone są z podstawowych splotów: łańcuszka, półsłupków i słupków. Wzory do wykonania poszczególnych elementów czerpane są ze świata przyrody i życia codziennego siedmiu koniakowskich koronkarek. Są one przekazywane z pokolenia na pokolenie. Samą czynność szydełkowania nazywa się tutaj gwarowo „heklowaniem”, motywy „kwiotkami”, a serwety „rózie”, „rózićki”.
Fenomen koronek koniakowskich polega na tym, iż nie ma żadnego szablonu, ani gotowego schematu, wg którego koronczarka może wykonać serwetkę.
Koronczarki z Koniakowa „wyheklują zatem wszystko. Ostatnio Zuzanna Ptak uheklowała maseczkę, by symbolicznie podziękować Polakom zaangażowanym w szycie środków ochrony, mogących zminimalizować rozprzestrzenianie się innych koronek.
źródło fot: Lucyna Ligocka-Kohut
O keszu: lepiej znaleźć koronkę, niż być przez nią znalezionym.
WuchtaWiary zakłada skrzynki dla Was, dbaj jak o własne i pomóż w serwisowaniu lub zgłoś chęć adopcji. Zapasowe logbooki do naszych skrzynek można pobrać z adresu https://tnij.com/mlJ. Nie są dozwolone reaktywacje bez współpracy z WuchtąWiary.