Obszar obecnego rezerwatu był pod ochroną już przed II wojną światową. Leśny rezerwat przyrody o ochronie częściowej utworzony został w 1953 roku na powierzchni 27 ha. Powołany w celu zachowania fragmentu lasu z cisem i gatunkami roślin charakterystycznymi dla Gór Świętokrzyskich. Naturalne skupienie cisa jest największym stanowiskiem na terenie całej Wyżyny Małopolskiej. W rezerwacie rośnie około 400 egzemplarzy cisa, w tym 50 w formie drzewiastej. Cis rośnie bardzo powoli. Ze względu na cenne drewno odporne na gnicie, twarde i sprężyste cis był używany do wyrobu łuków, strzał, kusz, rękojeści broni, a także szaf gdańskich. Warto pamiętać, że wszystkie części cisa (z wyjątkiem czerwonych osnówek otaczających nasiona) są silnie trujące.
Teren stanowi podmokła dolina rzeczna, z licznymi śladami i siedliskami bobrów. Występują tu pulsujące, niezamarzające zimą źródła. Dodatkowy sprzęt to oczywiście odpowiednie obuwie (gumowce, wodery) . Sugeruję dojście wg zamieszczonych waypointów , teren b. ciężki , łatwo o urazy i kontuzje. Odradzam zabieranie ze sobą dzieci. Próby dotarcia „na skróty” skazane są na niepowodzenie. Bezśnieżna zima jest najlepszą porą na dotarcie w środek tego uroczyska.
Symbool | Soort | Coördinaten | Beschrijving |
---|---|---|---|
![]() |
Parkeerplaats | --- | Tu można zostawić keszowóz. Kieruj się na wschód w kierunku P1 |
![]() |
Interessante plek | --- | P1 Skraj lasu. Skręć w lewo, patrz pod nogi. Kieruj się w kierunku P2 |
![]() |
Interessante plek | --- | P2 Strumień. Przeszkodę należy sforsować i podążać dalej w tym samym kierunku. Wykorzystaj ścieżki bobrów. Odnajdując "ślad" ścieżki skręć w lewo na tytułowe współrzędne. |