Zabytek widniejący w rejestrze zabytków pod numerem MWKZ 246/A/84 z dn. 20.03.1984

Trochę historii:

Adam Naruszewicz w „Diariuszu podróży Stanisława Augusta” wspomina, iż ten będąc  w Kozienicach w 1787 roku odwiedził kramy. Te, które widział król już nie istnieją, ale możemy aktualnie podziwiać odbudowane na wzór kramów XIX-wiecznych.

Znajdujące się w Kozienicach kramy sprzed rekonstrukcji wybudowano prawdopodobnie po 1815 roku, kiedy miasto zostało uporządkowane i rozbudowane. Od momentu swego powstania miały one funkcję usługowo-handlową, w okresie powojennym były własnością Urzędu Miasta i Gminy w Kozienicach.

Obecnie kramy stoją na skraju dawnego historycznego rynku w centrum miasta, między ul. Radomską 18 a placem 15 stycznia. Przed II wojną światową plac ten nazywano Rynkiem, na którym stały rzędem drewniane budki zwane jatkami. Właściciele płacili placowe w zależności od miejsca ich usytuowania. Wokół Rynku zabudowa była niska, parterowa, murowana i drewniana, z wyjątkiem 2 domów, które zostały rozebrane, pozostałe stoją do dziś. Cały plac był brukowany, a porządku i czystości pilnował stróż będący na etacie Magistratu. Targowisko na Rynek zostało przeniesione w roku 1921, a po II wojnie dłuższy czas plac na Rynku był miejscem do przeprowadzania wieców.

21.08.1991 roku zabytkowy budynek kupiła Irena Krawczyk. Na początku 1992 roku stare kramy zostały całkowicie rozebrane, rozpoczęto generalne prace, za sprawą których obiekt przebudowano, zrekonstruowano zachowując pierwotne założenia architektoniczne. Wymieniono całkiem ściany, stropy i więźbę dachową, podpiwniczono. Kolumny zakonserwowano. Nowy budynek oddano do użytku w 1997 roku. Do dziś jest własnością prywatną.

Budynek jest na planie wydłużonego prostokąta. Ma szeregowy dwutraktowy układ i symetrycznie rozmieszczone 5 pomieszczeń sklepowych przedzielonych ścianami, współcześnie wykończone z nowymi drzwiami. Ściany nośne są z elementów ceramicznych z ociepleniem styropianowym. Elewacja budynku jest tynkowana na gładko, stolarka okienna i drzwiowa drewniana, końce belek stropowych pod okapem ozdobnie profilowane.

Więźba dachowa jest o układzie trójkątno-krokwiowym, wspartym na kozłach. 4-spadowy dach kryty dachówką ma wysunięty okap, wsparty na wysuniętych belkach stropowych. Budynek charakteryzuje się podcieniem od frontu wspartym na 8 drewnianych kolumnach. Z tyłu przybudówka. Kubatura obiektu: 1200m², powierzchnia użytkowa 115m² +66m² (przybudówka).*

O keszu:

------------------------------

Edit 10.01.2021

Musiałem zabrać skrzynkę na serwis, bo logbook był w tragicznym stanie.

PROSZĘ! Zabierz ze sobą maskowanie z logbookiem, pójdź w ustronne miejsce, na spokojnie otwórz strunówkę, wyciągnij logbook, wpisz się, odłóż logbook i dokładnie zamknij strunówkę. Można to zrobić. Logbook na pewno się zmieści i bez problemu da się zamknąć wszystko szczelnie. Po serwisie dołożyłem tam nawet kreta i... zamkło się... Na maskowaniu napisałem, którą stroną powinno być skierowane do dołu, bo z tym również zauważyłem, że były problemy. 

------------------------------

Keszyk to magnetyczny mikrus w maskowaniu miejskim ukryty na tyłach kramów.

Miejsce tylko na logbook, więc weźcie coś do pisania.

No i UWAGA!!! Oczy dookoła głowy. Na skwerku są ludzie. Nawet jak ich nie widzicie, to oni tam są i Was widzą.

UWAGA nr 2 - musicie odłożyć idealnie równo, bo po pierwsze inaczej magnesy nie złapią, a poza tym będzie można rozpoznać  maskowanie.

Miałem uruchomić w piątek, jak zamontowałem, ale zastanawiałem się, czy nie lepiej poczekać jeszcze. Zdecydowałem jednak, że skoro jest, to niech ruszy. W końcu to zabawa, a do tego czegoś tam uczy. Im dłużej, tym lepiej.

*Opis pochodzi z książki: Dziedzictwo kulturowe gminy Kozienice; Krzysztof Zając, Renata Maj; wyd.: Towarzystwo Miłośników Ziemi Kozienickiej 2013, s. 114.