Budynek położony przy ulicy Tuwima 17 w Łodzi. Dom leży przy zabytkowym parku im. H. Sienkiewicza.
Należał do Otto Gehliga, architekta, twórcy projektów m.in. Pałacu Heinzla przy ulicy Piotrkowskiej 104 i starego budynku Filharmonii Łódzkiej.
Gehlig był autorem przebudowy domu przy Tuwima. Do pierwotnego domku dobudował symetrycznie z obu stron niskie parterowe pawilony z tarasami na dachach. Na dachu części środkowej pojawiły się lukarny. Obiekt zyskał kształt rezydencji.
Budynek został wpisany do Rejestru Zabytków 1 czerwca 2006 roku.
W 2015, w ramach projektu Mia100 kamienic, rozpoczęto rewitalizację obiektu, którą zakończono w grudniu 2016 roku. W czasie remontu w budynku, na sufitach odkryto malowidła, które zostały poddane renowacji – częściowo w krakowskiej pracowni konserwatorskiej. (źródło)
Otto Gehlig - ur. 21 grudnia 1849 w Rawiczu, zm. 27 maja 1917 w Łodzi – niemiecki architekt bez formalnego wykształcenia, działający na terenie Łodzi.
Szkołę realną kończył w rodzinnym Rawiczu, następnie pracował we Wrocławiu. Stąd, w 1877 roku, przybył do Łodzi ściągnięty przez fabrykanta Juliusza Heinzla (z jego córką Pauliną wziął ślub w 1882).
Pracował z początku jako majster ciesielski i murarski. Własny dom wraz z tartakiem i stolarnią zbudował przy ul. Przejazd 15/17 (ob. J. Tuwima). Nie miał formalnego wykształcenia, nie był też obywatelem rosyjskim. Prezentował swoje realizacje na Wystawie Przemysłowej w łódzkim Helenowie w 1895. Z czasem jego firma budowlana stała się jedną z głównych na łódzkim rynku przed I wojną światową. Z racji powiązań rodzinnych z Heinzlem był realizatorem jego zamysłów budowlanych.
Na początku lat dziewięćdziesiątych zatrudnił architekta Piotra Brukalskiego, który posiadał odpowiednie uprawnienia i mógł podpisywać projekty opracowane w jego przedsiębiorstwie. W 1898 odnieśli sukces zdobywając I nagrodę w konkursie na gmach Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Rossija” w Warszawie, zrealizowany w latach 1898–1900 przez Władysława Marconiego.
W 1904 zabudowania przedsiębiorstwa Gehliga strawił wielki pożar; w czasie jego gaszenia zginęło ośmiu strażaków. Około 1910 firma zaprzestała działalności.
Otto Gehlig mieszkał w niedużym, parterowym domu o formie nawiązującej do manieryzmu, przy obecnej ul. J. Tuwima. Począwszy od początku lat 90. XX w. budynek zaczął popadać w coraz większą ruinę, jakkolwiek został objęty ścisłą ochroną konserwatorską (rzadki w Łodzi przykład neo-manieryzmu). Ostatecznie, na mocy umowy ze wspólnotą mieszkaniową, do której częściowo należał, został przejęty w połowie 2014 r. przez miasto z przeznaczeniem do gruntownej rewitalizacji. (źródło)