Gole dell'Alcantara
Jak powstał bazaltowy wąwóz
Na północ od Etny płynie rzeka Alcantàra. Jej źródła znajdują się w górach Nebrodi, płynie na wschód, uchodzi do Morza Jońskiego. Niegdyś obszar ten zalany został potokami lawy z Etny. W trakcie stygnięcia zakrzepłej lawy powstawały w niej regularne spękania. Lawa stygnąc kurczyła się i pękała na podłużne i wielokątne w przekroju słupy skalne (najczęściej 4–6 boczne), zwane także kolumnami i ułożone prostopadle do powierzchni stygnięcia. Rzeka przebiła nowe koryto w obrębie pola lawowego, ukazując różnokierunkowo ułożone ściany słupów bazaltowych, ułożone w tzw. ciosy słupow (zwane też organami, a poszczególne słupy lawowe - piszczałkami). Powstały wąwozy o wys. do 25 m. i szer. od 2 do 4-5 m. Wąwóz Alcantara jest najbardziej imponujący na dł. ponad 6 km i łatwo dostępny na pierwszych 3 (przy niskim stanie wody).
Parco fluviale dell'Alcantara
W 2001 r. utworzony został regionalny park rzeczny Alcantara, o pow. 1927,48 ha. Obejmuje tą część terytorium prowincji Messina i Catania, która stanowi dorzecze rzeki Alcantara; cel: ochrona i promocja doliny Alcantary i występujących tu zjawisk geologicznych.
Niegdyś dominowały tu lasy platanowe, dęby i wiązy (opis z 1493 r., Bembo); dziś - gęste lasy orzechowe przeplatane gajami cytrusowymi i winnicami (lokalne wino słynne od starożytności). Wiosną okolica eksploduje kolorami kwiatów: maku, anemonu, mirtu, róży, gruszki, terebinta, oleandry i różnych gatunków orchidei.
Awiofauna dość zróżnicowana (ok. 200 gat.): sokół wędrowny, pustułka, dziki gołąb, kuropatwa, czapla i wrona cesarska. Inne obecne to lis, dziki kot, kuna i popielica, jeż, jeżozwierz, nornik Savi i sycylijska crocidura. W pobliżu brzegów można natknąć się na typoweg dla Sycylii, barwnego płaza discoglossus oraz na pięknego i nieszkodliwego gada leopardino colubro. Wśród gatunków ryb występuje pstrąg tęczowy, który w tym szczególnym cieku wodnym może się rozmnażać, płoć, węgorz i babka.
W okolicy
Na 50 km SS185, w Francavilla di Sicilia, jest początek ścieżki Gurne Alcantara.
===================
źródła (Wikipedia): Alcantara (rzeka) (wł.); Parco fluviale dell'Alcantara (wł.); Gole dell'Alcantara (wł.)
proszę o jak najszybsze zalogowanie FTF’a
charakterystyka kesza: bez fajerwerków; to tylko pretekst do odwiedzenia bardzo ciekawego miejsca
o keszu:
- lokalizacja: początkowo zamierzał ukryć się w wąwozie, ale po obejrzeniu zdjęć z powodzi z 2003 r. postanowił pozostać na plaży wejściowej, na lewym brzegu Alcantary - tak na wszelki wypadek, gdyby rzeki nie dało się przekroczyć
- zawartość: logbook, certyfikat FTF i małe co nieco na wymianę
- jeśli zaginie, proszę o reaktywację, z odnotowaniem w logu
atrybuty (wybrane):
 |
odnosi się nie do kesza, a do eksploracji samego wąwozu; możliwe problemy: rwący nurt, mętna woda (i nie wiesz, gdzie stajesz), lodowata woda, wysoki poziom wody, brak aktualnej, rzetelnej informacji o stanie rzeki (na bieżąco) tak w Internecie, jak i na miejscu
|
certyfikat: dla pierwszego znalazcy; do uzupełnienia nick zdobywcy i data znalezienia kesza mile widziane w logu: zdjęcia i info dot. zorganizowanej penetracji wąwozu oraz krytyczna ocena kesza: coś na "+", coś na "-" zdjęcia: Parco fluviale dell'Alcantara [1, 2] i własne
|
Informacje praktyczne
dojazd: autostrada A18 Mesyna-Kataniia - zjazd Giardini-Naxos; SS185, kier. Francavilla wstęp, parkowanie:
- główne wejście: parking, opłata za windę i wstęp do ogrodu botanicznego, dostęp do wąwozu i punktów widokowych od góry
- górne wejście: mini-parking, opłata za zejście do wąwozu krętymi, miejskimi schodami (€1,5; IV'2018)
problemy dot. dostępu schodami do wąwozu oraz jego penetracji - jak dla mnie, klasyczne sycylijskie mania, mania*):
- niepewny okres dostępu: wg "tabloida w kilku językach" - V-IX; my byliśmy na pocz. IV; wg strony www ogrodu botaniczno-geologicznego Alcantara - cały rok (ale to obiekt prywatny, mają własne dojście do wąwozu) - normalnie tylko m, m cię uratuje
- zanim ruszysz w kierunku schodów miejskich do wąwozu, najpierw przejdź na drugą stronę drogi i kup bilet wstępu w budce, by potem nie wracać; możesz też nabrać sobie wody pitnej z pompy i, najważniejsze, załatw sprawy fizjologiczne - jak wejdziesz do zimnej wody już na dole i poczujesz, że musisz, to wtedy dowiesz się, że najbliższe OO jest właśnie na górze :-(; ot m, m
- niepewne godziny otwarcia schodów: zardzewiała tabliczka przy schodach - 8.00-20.00; "tabloid w kilku językach" - 9.00-19.00; ten sam "tabloid" podaje, że pozostawanie przez noc na brzegu rzeki nie jest zalecane (czyli nie zabronione) - maniana to za mało, to sycylijskie m, m
- wejście na schody jest obok wejścia górnego do ogrodu botanicznego (i górnych punktów widokowych) i co chwilę dochodzi tu do dużego zamieszania kiedy kontrolerzy zawracają turystów, którzy nie mają biletu, i cofają ich na mini-parking (masz szczęście jak kontroler tłumaczy po angielsku); kiedy wrócisz z biletem na schody, zawracają cię, bo wszedłeś do ogrodu botanicznego, a gdyby sprawdzali by bilety przed wejściem...; może coś, gdzieś po włosku napisane - kompletna sycylijska m, m
- penetracja samego wąwozu uzależniona od poziomu wody w rzece (V'2018 - ok. 200 m w górę rzeki); o warunkach poinformuje was facio z budki z biletami na mini-parkingu, bileter wpuszczający na schody oraz obsługa mini-baru na dole wąwozu - nam każda z tych osób powiedziała zupełnie co innego, he, he - m, m
- wodery okazały się przydatne z uwagi na niską temperaturę wody, ale bez sprzętu turyści też wąwóz zdobywali; gdzie wodery wypożyczyć? - oczywiście - m, m
- zimą organizowane są spływy kajakowe, ale to nie dla amatorów
|
* ) mania, mania (m, m) - wyjaśnię, jak założę geościeżkę "Sycylia - mania, mania"