Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Ogród Szarytek - OP8QR6
Właściciel: wzorowy
Ta skrzynka należy do GeoŚcieżki!
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 139 m n.p.m.
 Województwo: Polska > podlaskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 03-03-2018
Data utworzenia: 03-03-2018
Data opublikowania: 03-03-2018
Ostatnio zmodyfikowano: 14-04-2018
90x znaleziona
1x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 0 obserwatorów
129 odwiedzających
52 x oceniona
Oceniona jako: dobra
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna dla niepełnosprawnych  Szybka skrzynka  Weź coś do pisania  Przyczepiona magnesem  Miejsce historyczne 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

Ogród Sióstr Szarytek – barokowy, ozdobny, powstały wkrótce po 1768 r. w drodze adaptacji wcześniejszego zwierzyńca pałacowego

Położenie obiektu: w centrum miasta Białegostoku, pomiędzy ogrodem przypałacowym a rynkiem kościelnym, pierwotnie w sąsiedztwie cmentarza katolickiego (wydzielonego wcześniej ze zwierzyńca pałacowego)

Według projektu wykonanego w 1768 r. (współczesnemu fundacji i projektom klasztoru) obok budynków klasztornych powstać miały: ogród oparty o plan krzyża rzymskiego (z okrągłym basenem pośrodku i strumieniem podkreślającym krótsze ramię krzyża) oraz regularna część gospodarcza z sadzawką na dziedzińcu, umiejscowiona na osi budynku klasztornego, co było niezbyt zgodne z zasadami barokowej kompozycji i świadczyło, jak się wydaje, o przyjęciu koncepcji projektowej narzuconej przez wcześniejszy układ przestrzenny.

Realizacja ogrodu wykonana przed 1800 r. odbiegała od projektu. Plany z 1768 i 1800 r. ukazują istotne zmiany w układzie ogrodu. Zmiany te dotyczyły usunięcia spod parkanu ogrodowego gabinetów służących skupieniu i modlitwie, a stanowiących podstawę krzyża łacińskiego utworzonego przez drogi spacerowe oraz na przekomponowaniu całości tak, że podstawa krzyża, pierwotnie umiejscowiona przed ogrodem pałacowym, znalazła się przy murze cmentarza. Charakterystycznymi cechami zrealizowanego ogrodu były: zamknięcie ogrodu budynkami i parkanami, wykorzystanie przepływającego strumienia jako osi kompozycyjnej oraz podział na 5 kwater. Zwracała uwagę dużo mniejsza w stosunku do pierwotnego projektu rola kompozycji wodnej.

W 1774 r. w sąsiedztwie ogrodu zbudowano murowaną figarnię.

Ogród przyklasztorny SS. Szarytek to jedna z wielu kompozycji zieleni powstałych w Białymstoku w wyniku przebudowy tego miasta przez Jana Klemensa Branickiego (ur. w 1689 r., zm. w 1771 r.) na główny ośrodek rezydencjonalny. Projekty rozplanowania układu i architektury klasztoru, jako jednego z elementów miasta rezydencjonalnego opracowali architekci dworscy. Zrealizowany w formie krzyża układ dróg spacerowych, oś główna ograniczona z jednej strony parkanem ogrodu pałacowego, a z drugiej ogrodzeniem starego cmentarza wzbudzić miała refleksję nad marnością doczesnego przemijania i równością wszystkich wobec śmierci, a łączność tego i przyszłego świata symbolizował krzyż dzielący kwatery ogrodu. Ten niewielki ogród (powierzchnia całego założenia wynosiła około 1 ha) był wyrazem barokowej wizji świata, miał dostarczać siostrom „tła” do rozmyślań i pobudzać do działań miłosiernych.

Działalność SS. Miłosierdzia w Białymstoku została ograniczona w 1842 r., po czym nastąpił regres klasztoru i w 1860 r. założenie zostało przekazane Towarzystwu Dobroczynności, które nadal prowadziło tu szpital. W 1864 r. siostry ostatecznie opuściły klasztor przenosząc się do Królewca.

Do roku 1913 zaszło szereg zmian w zabudowie, polegających na systematycznej rozbudowie budynku klasztornego, nadającej mu obecny kształt oraz na usuwaniu części gospodarczej, z której pozostał w końcu tylko jeden budynek.

Po powrocie sióstr do Białegostoku w 1923 r. przeprowadzono remont budynków oraz wzniesiono na ternie ogrodu drewniany budynek mieszkalny. Ponadto posadzono przy północnej i wschodniej granicy założenia szpalery topolowe.

Spalenie klasztoru w czasie II wojny światowej (w 1944 r.) to początek upadku i nieodwracalnych zmian kompozycji ogrodowej. Mimo odbudowy budynku klasztornego prowadzonej przez siostry w latach 1944-1949 nigdy już nie odtworzono wystroju ogrodowego, a umieszczenie w budynkach klasztornych innych instytucji (najpierw zarządu organizacji młodzieżowych, a następnie Państwowego Domu Dziecka) spowodowało zmianę sposobu użytkowania i w konsekwencji przekształcenie kompozycji terenu ogrodowego. Ponadto, w latach 50. I 60. XX w. na części terenu dawnego ogrodu wzniesiono wielopiętrowe budynki mieszkalne, co ostatecznie zniszczyło zachowane jeszcze resztki dawnej kompozycji.

Do lat 80. XX w. z części dawnego ogrodu pozostało jedynie wnętrze otoczone zabudowaniami, w którym zachowały się resztki szpalerów topolowych sadzonych w okresie międzywojennym. Rosnące w tym wnętrzu młode drzewa i krzewy (ozdobne i owocowe) tworzyły pewną oprawę dla zabytkowego budynku klasztornego, ale służyły głównie funkcjom użytkowym i stanowiły osłonę urządzonego tu placu zabaw.

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
1
2
3
spoiler alert!
Wpisy do logu: znaleziona 90x nieznaleziona 1x komentarz 0x Wszystkie wpisy