SKRZYNKA NALEŻAŁA PIERWOTNIE DO GEOŚCIEŻKI "MARIAN"

Wprawdzie niektórzy (w szczególności mieszkańcy okolic Pogorzeli) do dziś uważają, że Marian zachował się wobec Honoraty jak ostatni łobuz, ale zapewniam Was, że biedaka przez długie dni (i noce) dręczyły wyrzuty sumienia. Trzeba sobie uczciwie powiedzieć, że doprowadziło to u Mariana do istotnego wzrostu spożycia, no bo w końcu jakoś trzeba było sobie z tym radzić. A że Marian zawsze był zwolennikiem produktów wysokiej jakości (stefanową berbeluchę pije wyłącznie przez sympatię do tego łapserdaka) a jednocześnie należy do tych oszczędnych postanowił połączyć przyjemne z pożytecznym i znalazł sobie robotę w gorzelni.

Trzeba przyznać, że było to doskonałe posunięcie - zarówno w wymiarze strategicznym, jak i taktycznym, a nawet operacyjnym. Nastały dla Mariana złote czasy. Właśnie w tym okresie powstał również zbiór jego poematów lirycznych „Serce mej lubej pęka", który zadedykował enigmatycznie: „Dla H". Pisał wtedy również dziennik i komponował pieśni.

Kłopot w tym, że z niewyjaśnionych po dziś dzień przyczyn gorzelnia zaczęła notować dramatyczny spadek produkcji i po niecałym roku zbankrutowała. Co interesujące, spadek produkcji wykazywał ujemną korelację z płodnością artystyczną Mariana.

Do dziś stoi opuszczona, ale podobno można tam znaleźć ślady pobytu Mariana.

Kilka uwag dla poszukiwaczy:

1. UWAGA! Obiekt nie jest prawidłowo użytkowany i konserwowany, w związku z czym jest niebezpieczny. Wchodząc na jego teren i do jego wnętrza robisz to na własną odpowiedzialność. Osobiście, stanowczo ci to odradzam. Lepiej nie narażać zdrowia i życia bez potrzeby!
   
2. W pierwotnej wersji był to multicache, którego etapy pozwalały „zwiedzić" najciekawsze miejsca tego obiektu. Jednakowoż okoliczności i zdarzenia doprowadziły do zmiany koncepcji na bardziej mugoloodporną. Za nieocenioną pomoc w zaimplementowaniu tych zmian dziękuję Werronie, która podjęła się akcji ratunkowej i akcję tę przeprowadziła.
3. Koordynaty pokazują teren obiektu jako takiego i miejsce, do którego będzie ci najłatwiej dotrzeć, niezależnie od tego z jakiego środka transportu będziesz korzystać. Do wnętrza obiektu prowadzi wiele dróg. Stosunkowo najłatwiej dostać się tam można od strony północnej – drzwi są w narożniku, za wielkim kominem). Znalezienie kesza wymaga namierzenia w obiekcie dwóch miejsc: (1) pojemnik znajduje się w pomieszczeniu ze zbiornikami – takie pomieszczenia są dwa, a oddziela je ściana, którą powinieneś przebadać (2) hasło znajduje się w pomieszczeniu z wielkim piecem przypominającym monstrualną glizdę z wyłupiastymi oczami – w namierzeniu hasła pomoże ci spojler (hasło znajduje się pod czerwonym prostokątem – rozpoznasz je po tym, że będzie napisane „do góry nogami"). W sumie – jeśli ktoś zamierza zwiedzić obiekt, a niewątpliwie warto, to z pewnością prędzej, czy później trafi do każdego z tych pomieszczeń.
4. W keszu znajdziesz również instrukcję dotarcia do znajdującego się na terenie gorzelni kesza bonusowego. Instrukcja zapisana jest na kartce umieszczonej w strunówce. Proszę, nie zabieraj tej kartki z kesza.
5. Obiekt nie jest ogrodzony ani monitorowany, niemniej zachowajcie zwyczajową dyskrecję i nie spowodujcie spalenia kesza. Ślady wskazują na to, że co pewien czas odbywają się tam spotkania towarzyskie, a w związku z tym różnie może być. UPDATE (14 października 2018): Pewne oznaki wskazują na to, że obiekt został zakupiony. Wprawdzie nadal nic się tam nie dzieje, ale tym bardziej proszę o zachowanie dyskrecji. Zdecydowanie lepiej jest odwiedzić to miejsce w dzień niż w nocy. Jeśli przyjedziesz samochodem to albo zaparkuj trochę dalej od obiektu i kawałek dojdź, albo wjedź głęboko na teren tak, żeby pojazd nie był widoczny z oddali (wtedy zaparkuj go gdzieś obok wielkiego komina, gdzie zresztą najłatwiej dostać się do środka). Nie niszcz i nie zabieraj niczego „na pamiątkę”.
6. Szukając kesza na pewno się pobrudzisz – weź to pod uwagę, jeśli zignorujesz szczerą radę z punktu pierwszego.
7. Kesz był zakładany dość spontanicznie, dlatego nie ma w nich certyfikatów, a i logbook jest dość improwizowany. Jeśli się ktoś uprze to gotów jestem wysłać FTFa w formie elektronicznej.
8. Odkładając pojemnik upewnij się, że jest dokładnie zamknięty i starannie zamaskowany.
9. Zdjęcia ilustrujące opis tego kesza są wykonane przeze mnie (te lipne) i przez Werronę (te ładniejsze).
10. Z ewentualnymi pułapkami, na jakie można zwykle wleźć w tego rodzaju miejscach nie mam nic wspólnego i po raz kolejny zachęcam, żebyś dał sobie spokój i nie właził do tego urbeksu!
11. Jeśli mimo wszystko zignorujesz to, o czym napisałem w punktach wcześniejszych to będę ci wdzięczny za wszelkie uwagi dotyczące poziomu trudności. Wyjściowo określam poziom trudności zadań i poziom trudności terenu na 3, ale będę uwzględniał wszelkie sugestie dotyczące ewentualnych zmian.