Komratowo to piękna, zapomniana i położona niedaleko Gąsawy wieś nie posiada swego opisania historycznego. W XIX w. prawdopodobnie podzielona była na dwa działy, w których utworzono folwarki ziemskie. Pierwsze, większe założenie znajdowało się w rękach nieznanego z nazwiska Żyda, co jest dość niezwykłe, gdyż Ci z reguły nie uprawiali ziemi. Zbudował on tu w połowie XIX w. okazałą siedzibę w stylu wiejskiego pałacyku. W 1865 r. dobra te z rąk niemieckich kupił niejaki Twardowski. Na pocz. XX w. 200-hektarowy majątek został rozparcelowany, a właścicielem resztówki został Niemiec z Berlina nazwiskiem Lange. Po I wojnie światowej majątek był jeszcze w rękach niemieckich właścicieli, którzy w 1920 r. zdecydowali się opuścić Polskę. Resztówkę z pozostałościami parku i zabudowaniami gospodarczymi kupił Kazimierz Nyka. W posiadaniu tej rodziny znajdowały się także resztówki majątków w Wenecji, Rydlewie i Górze k. Żnina. W okresie międzywojennym na terenie wsi utworzona została Gmina Wiejska, która w 1932 r. weszła w skład gromady w Gąsawie. W latach 1939-1945 wieś znajdowała się pod zarządem niemieckim i nosiła nazwę Konrade. Po wojnie właściciele powrócili do majątku. Komunistyczne władze oddały im gospodarstwo z uwagi na niewielki areał. Obecnie budynek dawnego dworu zamieszkuje pan Paweł Nyka z rodziną.
1000 m niżej, w kierunku zachodnim znajduje się drugie założenie dworskie. Tu właścicielami w 2 poł. XIX w. byli Maciejewscy. Ich potomkowie zamieszkiwali dwór do 2 wojny światowej. W 1930 r. właścicielem był Władysław Maciejewski a areał majątku liczył 191 ha. Po wojnie w majątku utworzono PGR, rozwiązany ustawowo na pocz. lat 90-tych XX w. Potomkowie Maciejewskich opuścili te strony i mieszkają w Elblągu. Następnie dwór stał się budynkiem mieszkalnym i obecnie zamieszkują go trzy rodziny.
Tekst. Marek Kujawa.
Kesz: by go odnaleźć zejdź i przywitaj się z Gąsawką, pokłoń się nisko a jasne stanie się wszystko.