Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) – występuje w stanie dzikim w Europie, Azji, Afryce Północnej, Ameryce Północnej, a zawleczona została również na inne obszary i kontynenty. Rośnie w wilgotnych lasach i zaroślach.
Pokrzywa jest użytkowana na wiele sposobów – jest rośliną lecznicza i kosmetyczną, jadalną i paszową, dostarcza także włókien, barwnika i jest użytkowana w ogrodnictwie.
Łodyga pojedyncza lub rzadko i słabo rozgałęziona, zwykle dorasta do 1 m, ale zdarzają się i 3 metrowe. Pokryta szczeciniastymi, wydzielniczymi włoskami parzącymi. Liście są z brzegu grubo piłkowane, koniec blaszki jest zaostrzony, zwykle długi. Liście również pokryte włoskami parzydełkowatymi. Poparzenia skóry pokrzywą łagodzi wcieranie w podrażnionego miejsca zgniecionymi liśćmi babki, szałwii, mięty lub szczawiu.
Pokrzywa zwyczajna ma długą tradycję zastosowań leczniczych. Jest stosowana przy leczeniu schorzeń skóry i pielęgnacji włosów. Suszone ziele palono jak papierosy przy astmie i kaszlu.
Pokrzywa była rośliną jadalną w wielu regionach. Jadana była w całej Polsce. Jadano młode pokrzywy (stare stają się włókniste i w starszych liściach powstają cystolity szkodliwe dla nerek). Stanowiła cenny składnik pokarmowy ze względu na dużą zawartość i zróżnicowanie soli mineralnych, witamin i białek. Sporządzano z niej zupy lub okrasę do ziemniaków. Pokrzywy mogą być spożywane analogicznie jak szpinak. Suszone liście używane są do sporządzania zimą rozgrzewających naparów.
Uwaga: w niektórych pojemnikach znajdują się zielone karteczki z danymi i tropami, pozwalającymi ustalić miejsce ukrycia FINAŁU PROJEKTU, jak również podpowiedzi do innych skrzynek nie wchodzących w obrys sowy (skrzynki te wirtualnie założone są na widocznym obok sowy księżycu np. Hotel Uroczysko). Karteczek tych nie zabieramy!!!
Projekt realizowany jest przez Nadleśnictwo Damnica i Gminny Ośrodek Kultury w Główczycach oraz zaprzyjaźnionych keszerów z bliższej i dalszej okolicy :)
SKRZYNKA
Ukryta na kordach.