W Biłgoraju, przy ul. Konopnickiej – obok sklepu wielopowierzchniowego, usytuowany jest cmentarz epidemiczny, w kształcie dużego płaskiego kopca. Na nim postawiono wysoki, drewniany krzyż. W 1915  roku, w czasie I wojny światowej ,w tym miejscu utworzono cmentarz epidemiczny dla zmarłych żołnierzy, mieszkańców Biłgoraja i okolic. Miejsce to wybrano ze względu na bliskie położenie cmentarza i od szpitala wojennego, który znajdował się na terenie opuszczonych koszar carskich, w którym umierali zarażeni na cholerę i tyfus mieszkańcy miasta i żołnierze. W zbiorowej mogile pochowanych jest kilkuset zmarłych.

Obok cmentarza położony jest kirkut. Nowy cmentarz żydowski w Biłgoraju powstał w pierwszej połowie XIX w. Położony jest na wzniesieniu, przy ul. M. Konopnickiej. W okresie międzywojennym cmentarz otoczony był kamiennym murem. Miał kształt nieregularnego sześcioboku. W tym czasie na terenie cmentarza znajdowało się około tysiąca macew oraz ohel. Pierwotnie powierzchnia cmentarza wynosiła 2,44 ha. W chwili obecnej kirkut ma kształt prostokąta. Otoczony jest metalowym ogrodzeniem z furtką. Podczas II wojny światowej na terenie cmentarza Niemcy przeprowadzali egzekucje. Na kirkucie pochowani są Żydzi  z getta w Tarnogrodzie. Znajdują się tu także 4 zbiorowe mogiły Żydów z Biłgoraja.  Po wojnie, w listopadzie 1948 r. do Biłgoraja przybyła komisja złożona z kilku Żydów z różnych miast w Polsce. Dokonała ekshumacji zwłok pochowanych w różnych miejscach na terenie miasta. Odnalezione szczątki zostały pogrzebane na cmentarzu. W późniejszych latach w południowo-wschodniej części cmentarza powstał zakład betoniarski. Obecnie na cmentarzu o powierzchni 0,3 ha zachowało się ok. 50 nagrobków (są to przeważnie macewy zmarłych z rodu Kohenów i ich żon). W większości są one powalone na ziemię. Nagrobki posiadają inskrypcje hebrajskie, barwne polichromie oraz bogate zdobienia. Zachowały się również macewy 3 biłgorajskich rabinów. W latach 1985-1986 cmentarz został uporządkowany przez rodzinę Lumerman i społeczeństwo Biłgoraja. Na kirkucie znajduje się pomnik poświęcony pamięci rodziny Luderman, rodziny Kantor oraz Żydów z Biłgoraja i okolic. Stanął on w pobliżu bezimiennej mogiły, gdzie spoczywają prochy 200 dziewcząt żydowskich zamordowanych 2.11.1942 roku. Pomnik wykonany jest z piaskowca, ma kształt dwóch stelli połączonych płytą z gwiazdą Dawida. Za pomnikiem widoczne jest półkoliste lapidarium. Większość macew pochodzi z XIX i XX w. W murze lapidarium widoczne są macewy z XVIII w., pochodzące ze starego cmentarza żydowskiego w Biłgoraju. 5 listopada 2006 r. na cmentarzu pochowano zniszczono zwoje Tory. Zostały one odnalezione podczas remontu w jednym z domów w Biłgoraju. W 2003 r. przy tutejszym kościele odnaleziono fragmenty kilkudziesięciu macew, z których w czasie wojny Niemcy wybudowali chodnik. Zostały one wydobyte i przewiezione na teren cmentarza.

Skrzyneczka - pojemnik z magnesem.

Powodzenia