Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 79 m n.p.m.
Województwo:
Polska > wielkopolskie
Typ skrzynki:
Tradycyjna
Wielkość:
Mikro
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 29-08-2014
Data utworzenia: 30-08-2014
Data opublikowania: 30-08-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 25-05-2016
78x znaleziona
9x nieznaleziona
2 komentarze
4 obserwatorów
114 odwiedzających
51 x oceniona
Oceniona jako:
dobra
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Zmieniono typ skrzynki oraz współrzędne.
Jest bliźniaczą konstrukcją młynów wietrznych, które na przestrzeni wieków budowane były w Grodzisku Wielkopolskim. Najstarsza data, która widnieje na mącznicy (największej i najważniejszej belce wiatraka) ukazuje rok 1747. Rozbieżność z datą powstania może wynikać z faktu, iż wiatrak mógł być złożony z innego młyna wietrznego przed rokiem 1766 lub został kupiony i w konsekwencji przeniesiony. Nie zmienia to jednak faktu, że od roku 1766 do 2011, przez 245 lat wiatrak zlokalizowany był w miejscowości Dąbcze pod Lesznem. W 2009 roku Burmistrz Grodziska Wielkopolskiego Henryk Szymański, chcąc przywrócić dawne tradycje młynarskie miasta i pokazać szczególnie młodemu pokoleniu – jeden z grodziskich symboli, podjął decyzję o zakupie wiatraka w celu jego przeniesienia. W 2011 roku na terenie Centrum Ekologiczno – Edukacyjnym „Pod Chmurką”, koźlak został przeniesiony i zrekonstruowany.
Wiatrakom nadawano imiona. Najczęściej imię kojarzono z „charakterem” wiatraka. Najstarsze niemieckie źródła podają, iż wiatrak należał do rodziny Thomas. Na przełomie XIX i XX wieku właścicielem młyna wietrznego był Richard Thomas. Później wiatrak kupił Stanisław Cyprian, następnie młyn przejął Jan Kaźmierczak, a ostatnimi właścicielami byli państwo Kaźmierczak z Dąbcza. Na pocztówce wykonanej przed 1915 rokiem widnieje nazwa wiatraka: „Thomas Windmuhle”, analogicznie idąc, możemy zatem nadać grodziskiemu wiatrakowi imię „Tomasz”. Imię pochodzi od aramejskiego słowa „toma” (podwójny, bliźniak). Koźlak jest bliźniaczą konstrukcją wiatraków wznoszonych niegdyś w Grodzisku Wielkopolskim, dlatego imię to będzie kojarzyło się z „charakterem” wiatraka.
Wiatrak był kilkakrotnie modernizowany. Na pierwszej kondygnacji na potężnym dyszlu widnieje data – 1864. Jest to data remontu młyna. W 1885 roku cieśla o nazwisku Hallmer przeprowadził instalację drugiego koła „palecznego” oraz dodatkowego złożenia kamieni młyńskich. Ostatnia modernizacja wiatraka nastąpiła w 1904 roku, zamontowano wówczas nowoczesny w tamtych latach – mlewnik walcowy. Po II Wojnie Światowej wiatrak działał jako śrutownik, a ostatni raz uruchomiony został w latach 50 – XX wieku. 28 marca 1988 roku wiatrak został wpisany do rejestru zabytków pod nr 455/Wlkp/A i na tej podstawie podlega ochronie Konserwatora Zabytków.
W jednym z drewnianych młynarzy znajduje się skrzynka. Żadne elektroniczne oko na niego nie spogląda.
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.