O miejscu:

Początki kościoła św. Jana Chrzciciela sięgają najprawdopodobniej 1253 r. (jest to najstarszy kościół w Żukowie). Wybudowany został na trójkątnym placu, stanowiącym centrum ówczesnej wsi, obecnie ograniczonym ulicami: Klasztorną, Gdańską i 3 Maja.

Kościół św. Jana Chrzciciela jest obiektem orientowanym (jego prezbiterium, mieszczące ołtarz główny, skierowane jest na wschód), jednonawowym. Zbudowany został z cegły, w znacznej części otynkowanej, a jego najbardziej charakterystyczny element stanowi czworoboczna wieża o konstrukcji szkieletowej, przykryta hełmem i zwieńczona metalową chorągiewką na której widnieje data 1686 r. (inna chorągiewka z datą 1608 ozdabia wschodni szczyt kościoła).

Kościół stoi obecnie w otoczeniu drzew i nielicznych pozostałości dawnego cmentarza parafialnego. Po jego północnej stronie po II wojnie światowej ustawiono pochodzący z 1929 r. pomnik Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej, ufundowany dla upamiętnienia niepodległości państwa polskiego, odzyskanej w wyniku I wojny światowej.

Wnętrze kościoła św. Jana Chrzciciela jest dość skromne. Świątynia nie posiada sklepienia, a jedynie deskowany strop. Na bielonych ścianach zachowały się też wyłącznie niewielkie i niezbyt czytelne fragmenty dawnej polichromii. Barokowe wyposażenie kościoła pochodzi z końca XVII i z I poł. XVIII w. i co dość zaskakujące dla tego stylu, kojarzonego zazwyczaj z barwą złotą, utrzymane jest przede wszystkim w kolorach białym i czarnym. Na wyposażenie kościoła składa się: ołtarz główny - zaopatrzony w obrazy ze scenami z życia patrona świątyni; ołtarze boczne - św. Rodziny i św. Barbary; ambona; chór muzyczny z przedstawieniami dwunastu apostołów i obrazy: „św. Paweł", „Zdjęcie z krzyża" i „Apoteoza imienia Jezus" . W świątyni znajduje się również płyta nagrobna Jerzego Pępowskiego z 1617 roku (pierwotnie umieszczona w posadzce, obecnie wmurowana zaś w jedną ze ścian kruchty), a w wieży wisi żeliwny dzwon z I poł. XIX w.

DODATKOWO

Fragment legendy z A. Grzedzicki „Żukowskie Legendy", Gdańsk 1994

„W tym czasie w całej Europie, szybko rozprzestrzeniał się kult św. Rocha, posiadającego jeszcze za życia łaskę uzdrawiania chorych. Do dzisiaj uznawany jest za patrona chroniącego ludzi i zwierzęta od zarazy, a także za opiekuna podróżnych. Najczęściej przedstawiany jest w odzieniu poszarpanym, z kijem podróżnym w ręku i psem liżącym jego rany. Legenda o nim głosi, że przy zwłokach św. Rocha miano znaleźć, we wiezieniu, w którym przebywał, kartkę z napisem  „…Ci, którzy zostaną dotknięci zarazą, a będą wzywać na pomoc św. Rocha, jako swojego pośrednika i patrona, będą uleczeni”.

Mając powyższą intencję, u ujścia tunelu podziemnego wybudowano kapliczkę z opisanym wizerunkiem św. Rocha. Wylot tunelu przykryty był płaskim kamieniem, który z łatwością można było odsunąć . Zarośla po obu stronach dróg dawały gwarancję bezpiecznego schronienia na czas ewentualnych napaści. Już w niedługim czasie, po wybudowaniu podziemnego przejścia, norbertanki skorzystały z tego ukrycia podczas napaści Krzyżaków, a potem również w czasie najazdu szwedzkiego.  Podziemne przejście częściowo pozostało do dnia dzisiejszego. Zachowane jest w części początkowej, od kościoła do przejścia ulicznego (dawnej fosy).”

Kapliczka św. Rocha znajdowała się na miejscu obecnego ceglastego domu z czerwoną dachówką. Zobaczysz go idąc w dół deptaku po lewej stronie.

O skrzynce:

Furtka do kościoła wygląda na zamkniętą, jeśli jednak naciśnie się klamkę to magicznie się otwiera(otwarta 24h/dobę).

Koordynaty wskazują na miejsce, w którym znajduje się figura Matki Bożej Królowej Polski.

Stań przed figurą i kieruj się na azymut 205°, w odległości 25 m.

Skrzynka ta należy do serii "Skarb Żukowski" i zarazem jest jednym z elementów multicache "Skarb Czarodzieja". W skrzynce mogą znajdować się informacje do finałowej skrzynki. Nie wszystkie skrzynki z serii zawierają potrzebne informacje do znalezienia finału!

UWAGA! Wypowiedzi duchów są integralną częścią skrzynki i proszę ich nie zabierać!