Nizinnie ukształtowana Wielkopolska wcale nie jest jednostajnie płaska. Wśród zrytych lądolodem obszarów wcinają się w powierzchnię ziemi malownicze jeziora, a nad nimi wznoszą mniejsze lub większe pagóry. Trzydzieści pięć z nich dostąpiło zaszczytu zaliczenia do tzw. Korony Wielkopolski.

Na miejscu 26 uplasowała się Chełmińska Góra. Bujnie porośnięte drzewami i krzewami wzgórze wznosi się nad prowadzącą do Poznania drogą krajową nr 92.

U jego podnóża współcześnie zbudowano kapliczkę wotywną. Bogobojni mieszkańcy Chełmna (wsi położonej u stóp góry) postanowili uhonorować w ten sposób miejsce, w którym leży głaz z dziwnym, przypominającym ślad stopy odciskiem na powierzchni. Dziś mówi się, że zostawiła go tu Matka Boska, ale stara, zapomniana legenda wspomina coś zgoła innego.

Dawnymi czasy na szczycie góry stać miał stos, na którym palono okoliczne czarownice. Pewnego razu któraś z oczekujących na egzekucję wiedźm – powołując się na swoje konszachty z diabłem – zażądała od niego, by pokazał jej człowieka, który na nią doniósł. Kiedy czart wzbił się z nim w powietrze, rozległo się nagle pianie koguta. Przestraszone diablisko upuściło nieszczęśnika, a ten – lądując twardo na kamieniu – pozostawił na nim ślad swojej stopy. Legenda nie wspomina, czy udało mu się przeżyć zderzenie z głazem.

Chełmno leżące u podnóża wzniesienia, od którego kształtu pochodzi nazwa wsi, było kiedyś własnością Raczyńskich. Później właścicielami stała się rodzina von Lehmann-Nitsche. Bezstylowy dwór znajdujący się przy wschodnim zboczu Góry Chełmińskiej, składa się z parterowej części nakrytej dachem naczółkowym z wystawką, wybudowanej ok. poł. XIX wieku, oraz dobudowanego w 1911 roku piętrowego skrzydła z wieżą. W pobliżu zabudowania folwarczne. Budynek ten zamieszkały przez kilka rodzin jest w złym stanie.

Dwór otacza park pochodzący z końca XIX wieku o powierzchni około 3 ha, z kilkoma godnymi uwagi starymi drzewami, m.in. lipą i wiązem. Na zachód od dworu park przechodzi w las porastający górujące nad okolicą wzgórze.

Niegdysiejsza Góra Czarownic (dziś od swojego kształtu nazywana Chełmińską lub po prostu Chełmem) wznosi się na niemal 131 m n.p.m. Jest typowym, osadzonym tu przez wycofujące się wody polodowcowe pagórem kemowym. Jeden z jej stoków – łagodniejszy – kryje pośród drzew relikty starych nagrobków i popadającą w ruinę, a będącą zabytkiem, kaplicę rodową Sczanieckich. Wzniesiono ją w 1785r. (według legendy na miejscu dawnego stosu) i gruntownie odrestaurowano około 1970r. Przez pewien czas pełniła dla mieszkańców Chełmna rolę kaplicy, dziś – z wyrwanymi drzwiami i wybitymi oknami - ulega postępującej dewastacji. Zbudowano ją na planie ośmioboku i nakryto kopulastym dachem z latarnią.

Najwyższy stok (północny) kończy się nagle piaszczystym urwiskiem. Roztacza się stamtąd wspaniały widok na północ i zachód. W kierunku zachodnim widać stąd Księże Góry koło Pniew z liczącą 124 m n.p.m. kulminacją środkowo poznańskiej moreny czołowej, a na północ pola uprawne.

źródło: www.polskaniezwykla.pl, http://ksp.republika.pl/chelm.htm

Skrzynka jest nietypowa – multiquiz. Pierwszy etap to mikromagnetyk, przyczepiony na kordach. Życzymy miłej zabawy i prosimy o delikatne obchodzenie się ze skrytkami.
Konieczne będzie zabranie pęsety i czegoś do pisania, może przydać się jakiś ogarek.