Osiedle jest położone w centralnej części miasta, wzdłuż Alei Zwycięstwa. Od północy graniczy z Wrzeszczem Górnym i Wrzeszczem Dolnym, od wschodu z Młyniskami, od południa ze Śródmieściem i Siedlcami, od zachodu z Suchaninem.

Spory obszar zajmowany jest przez przedwojenne wille miejskie. Niestety ich stan techniczny, często daleki jest od ideału. Niektóre z nich czekają już tylko na wyburzenie lub remont kapitalny.

W górnej części Aniołek zabudowa mieszkaniowa, to przede wszystkim nowe osiedla. Znajduje się tutaj budynki Akademickiej Spółdzielni Mieszkaniowej. W pobliżu istnieją także studenckie akademiki. Na terenie Aniołek znajduje się wiele obszarów zieleni. Są to zarówno lasy porastające wzgórza morenowe, jak i park między torami kolejowymi a aleją Zwycięstwa. Dawniej musiało być tu na pewno pięknie.

Nazwa dzielnicy najbardziej prawdopodobnie pochodzi od kościoła św. Michała i Wszystkich Aniołów Bożych, który stał tam, gdzie dziś stoi czołg-pomnik. Potwierdzają to niemieckie nazwy dzielnicy: Aller Gottes Engeln, lub Gottes Engeln. W okolicy Bramy Oliwskiej funkcjonował dworzec czołowy Brama Oliwska (Am Olivaer Tor), który był stacją końcową doprowadzonej tu w 1870 linii kolejowej ze Szczecina, przez Koszalin i Słupsk. Po rozebraniu miejskich fortyfikacji i budowie Dworca Głównego, stacja została przekształcona na stację towarową.

W 1896, na terenach pocmentarnych dawnego lazaretu pw. Św. Aniołów i przylegającego cmentarza, został założony Park Steffensa. Nazwa pochodzi od gdańszczanina Otto Steffensa. W latach 1946-1995 park nosił imię.

19 kwietnia1911 oddano do użytku kompleks nowego, większego szpitala miejskiego przy ul. Dębinki, wyposażony w 818 łóżek. Szpital został przeniesiony z terenów w obrębie fortyfikacji miejskich i umiejscowiony na ówczesnych terenach podmiejskich.

W 1946 został ustawiony jako pomnik czołg T-34/76, dowodzony przez Juliana Miazgę (wyprodukowany najprawdopodobniej w 1941).

Nieopodal na terenie Akademii Medycznej, znajduje się zapomniany Park Zieleniec. W znacznej części jego infrastruktura, jest przysypana ziemią. Zapewne w wyschniętym korycie, płynął potok z ujęcia wody na szczycie góry.

Szukałem jakiś informacji o miejscówkach mojego Multicache. Znalazłem jedynie materiały z foto-eksploracji. Autorzy foto-eksploracji, również zadawali sobie pytanie, dla jakich celów militarnych zostały one stworzone i przez kogo? Drugi obiekt nie jest betonowy, choć w środku jest otynkowany. Czyżby należał do części fortyfikacji Góry Gradowej? Brak materiałów i odpowiedzi.

Z opinii LadyMoon wynika że obiekt był stworzony jako zbiornik wodny, prawdopodobnie dla pobliskiej Akademii Medycznej.

Pobliskie wzniesienie nazywa się Dębowa Góra (jak podaje źródło wikimapa.org).

Koordynaty wskazują bunkier widoczny na zdjęciach. Był to schron przeciwlotniczym (Luftschutzbunker), niestety jest zamknięty.

Na miejscu są ukryte wskazówki, jak trafić do skrzynki. Wskazówki są przyklejone do zalaminowanej kartki wielkości dużego 5 calowego smartfona.

Skrzynka jest ukryta na końcu wyznaczonego szlaku. Czeka Was miły spacer.

Do wykonania zadanie jest jedynie potrzebny: kompas, coś do pisania (lub aparat do sfotografowania wskazówek), latarka. Drabina i łopata nie będą potrzebne.

Lub po prostu: wejdź na górę. Gdzieś na środku góry, przy drodze poszukaj drugiego obiektu 

Z uwagi, że poruszamy się po obiektach militarnych, nie znanych nam. Proszą o szczególną ostrożność. Nigdy nie wiadomo, w jaka dziurę możemy wpaść.

Miłej zabawy.

Skrzynka finałowa została już raz brutalnie uszkodzona. Związku z uwagi na duże ryzyko ponownego wandalizmu, skrzynka została ulokowana w innym miejscu, w tym samym obiekcie. Na tyle blisko, że opis ukrycia skrzynki będąc na tyle uniwersalny, pozostaje bez zmian. Obiekt został z grubsza posprzątany. Nie należy szukać przy potłuczonym szkle, tam nie ma skrzynki.