Skrzynka należała do projektu TURYSTA ZIEMI RYBNICKIEJ

Pilchowice (niem. Pilchowitz) – Ok. 1300-1742 było miastem.

Pilchowice były pierwotnie rozległą wsią rycerską, potem miasteczkiem targowym, a dzisiaj są siedzibą gminy w ziemskim powiecie gliwickim.

O prehistorycznych dziejach ziemi pilchowickiej mówią nam okoliczne wykopaliska archeologiczne w których znaleziono krzemienne toporki i siekierki z okresu neolitu (4200 – 1700 lat p.n.e.). O kontaktach z Cesarstwem Rzymskim świadczą znaleziska monet z II wieku.

W czasach pierwszych Piastów rosła tu gęsta puszcza. Teren był niezamieszkały, aż do XIII w. Ulokowane na prawie niemieckim około 1281 r., populacja wsi słowiańsko-germańska.

Wieś Pilchowice była pierwotnie własnością biskupów wrocławskich. Później znalazła się w rękach świeckiego możnowładztwa śląskiego. W roku 1360 książę Mikołaj II raciborski nadał rycerzowi Staszkowi (Stossako) szlacheckie wójtostwo w Pilchowicach. Być może w 1363 r. właścicielem Pilchowic był Lutold de Pilchowicz, a w roku 1379 Paszko Złodziej de Pilchowicz.

W 1411 roku rycerz Sigismund Smos wydzierżawił folwark w Pilchowicach gminie w Zakrzowie.

Następnie wieś przez 200 lat była w posiadaniu rodziny Holych (pochodzili z Czech).

W roku 1689 pojawiają się właściciele von Reiswitz, sprzedali Pilchowice zakonowi Cystersów z Rud.

Rodzina von Wengersky w 1727 zakupiła Pilchowice. Byli jednocześnie właścicielem rozległego Państwa Rybnickiego. Wtedy powstał nowy kościół parafialny – w stylu późnobarokowym. W 1814 klasztor. Wybudowali zamek, do którego tymczasowo przeniesiono klasztor, a który został przekształcony w królewski zakład karny, a od 1867 w seminarium nauczycielskie. Niedaleko od owego zamku stoi stara siedziba pańska zwana starym zamkiem.

Już w XVI znaczenie Pilchowic jako ośrodka lokalnego handlu wzrosło na tyle, że wieś stała się miasteczkiem targowym. Cztery razy do roku organizowano w Pilchowicach jarmark – dzień przed jarmarkiem odbywał się zawsze targ zwierząt hodowlanych. W okolicy miasteczko słynęło również z prawa do organizowania targów końskich.

W roku 1925 Pilchowice dzieliło losy międzywojennych Niemiec. W roku 1933 przemianowane na Bilchergrund. Po drugiej wojnie światowej znalazły się w Polsce ale utraciły rangę miasteczka.

Zabytki:

- Szpital z 1814 r. - przeznaczony pierwotnie na klasztor. Fundatorem był Antoni Wenzel z Rybnika a wykonawcą jego testamentu hrabia Węgierski. Początkowo były tylko 24 łóżka. W latach czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku nadworny lekarz księcia raciborskiego J.Roger powiększył szpital do 50 łóżek (obecnie 110 łóżek) i dobudował kaplicę. 

- Proboszczowski drewniany spichlerz z XVIII w., przeniesiony do Parku Etnograficznego w Chorzowie.

- Dawny zamek, , uległ unicestwieniu w ostatnich dniach wojny. Dziś na jego miejscu znajduje się Dom Pomocy Społecznej „Caritas”.

- Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela

- Stacja kolejki wąskotorowej

Nazwa osady, pochodzi przypuszczalnie od pierwszego sołtysa – Pilcha. Imię to może być przydomkiem od gryzonia polnego popielicy czyli pilcha. Przez jakiś czas wsią rządzić musieli dziedzice Pilcha – Pilchowicy. Tradycja lokalna mówi natomiast o dużej ilości gryzoni polnych, które stały się pretekstem do nazwania nowo powstałej wsi Pilchowicami.

Ponieważ było to kiedyś ważne miasto, zaproszę Was do krótkiego spaceru.

Wszystkie etapy - podpowiedzi są na widoku. Odłóż je tak jak zastałeś.

I etap na granicy starego cmentarza (nie trzeba wchodzić na jego teren, można to jednak zrobić przez bramę boczną lub główną szpitala informując strażników o chęci zwiedzenia cmentarza)

II etap bezpośrednio przy tablicach ze zniszczonego pomnika z I WŚ (odrzuć trzy ostatnie cyfry)

III etap kawałek za krzyżem z widokiem na stary budynek przy nieistniejącym zamku

Finał z widokiem na teren gdzie stał zamek