To co udało mi się znaleźć na jednej ze stron poświęconej historii obozu:

Obóz powstał w październiku 1940 roku i był obozem w którym umieszczano głównie Polaków, którzy byli nieposłuszni ustalonym zasadom.
W początkach jego istnienia przebywający w nim więźniowie głównie Żydzi pod nadzorem cywilnych Niemców pracowali przy budowie autostrady, prowadzącej z Berlina do Poznania.
Od 02 do 09-1941 roku w obozie trwały prace przy rozbudowie obozu. Oprócz Żydów zaczęto tu osadzać obywateli różnych narodowości.
Obóz był w kształcie czworoboku z usytuowanymi na rogach wieżyczkami strażniczymi, na których pełnili wartę uzbrojeni Niemcy. Całość obozu otoczona była drutem kolczastym. Bratz był obozem karnym w którym osadzano zarówno mężczyzn jak i kobiety.
Do obozu można było trafić m.in. za:

-	ucieczkę z robót przymusowych
-	odmowę wykonania pracy na rzecz Niemców
-	udzielanie pomocy ukrywającym się Polakom lub partyzantom
-	pobicie Niemca
-	sabotowanie produkcji
-	kradzieże

Największą grupę więźniów stanowili jednak robotnicy uciekający z robót przymusowych w Niemczech.

W obozie więźniowie przebywali przez okres od 2 tygodni do 1 roku. Więźniowie zwalniani z obozu byli odsyłani do uprzedniego miejsca pracy, albo odsyłani do innych więzień.
Po wywiezieniu Żydów najliczniejszą grupę narodowościową stanowili Polacy. Osadzani tu byli również: Rosjanie, Ukraińcy, Czesi, Francuzi, Włosi, Jugosłowianie, Grecy, Holendrzy.
Obóz był administrowany przez SS. Komendantem był oficer SS kapitan Erich Faupel.

Więźniowie mieszkali w barakach bez sufitów, każdy więzień miał jeden koc. W barakach było brudno, dokuczało robactwo.
Racje żywnościowe jakie otrzymywał więzień to:

-	śniadanie: 0,5 l czarnej gorzkiej kawy zbożowej i kawałek chleba
-	obiad: zupa z brukwi
-	kolacja: czarna kawa zbożowa i kawałek chleba

Więźniowie obozu w dzień pracowali w różnych miejscach i tak:

-	u gospodarzy niemieckich w polu
-	w firmie Herberta Lindemanna w Fabryce Gumy „Rekord” w Świebodzinie
-	przy budowie obiektów wojskowych w Trzcielu

Traktowanie więźniów w obozie było przerażające. Od początku do końca pobytu więźniów w obozie byli oni prześladowani, a zwłaszcza bici przy każdej nadażającej się okazji bez żadnych powodów. Były również przypadki dokonywania zabójstw pojedynczych więźniów, oraz zbrodnie masowe.
W lesie niedaleko obozu ustawiona była szubienica, na której co pewien czas wisiały zwłoki obozowicza.

Zdarzały się również przypadki wywożenia więźniów do obozów zagłady i tak w dniu 18-08-1943 roku z obozu Bratz do Auschwitz wywieziono 18 żydów. Wg ocalałych dokumentów do obozów śmierci w latach 1941-1945 odtransportowano około 1000 osób różnej narodowości.
Deportacje do obozów zagłady stanowić miały jeszcze jedną z form ucisku i grozy. Transporty zmierzały m.in. do

-	Auschwitz
-	Buchenwald
-	Rarensbruk

Również choroby nie dawały spokoju przebywającym w obozie osadzonym. Latem 1944 roku w obozie wybuchła epidemia tyfusa, która pociągnęła za sobą kilkaset ofiar.
Zwłoki więźniów chowano bez ubrań, bez trumien, bez jakiegokolwiek oznaczenia miejsca zakopania.

Likwidacja obozu nastąpiła przed wkroczeniem wojsk radzieckich na Ziemię Świebodzińską w styczniu 1945 roku.
Więźniów w większości załadowano na wagony towarowe i wywieziono do Frankfurtu. Tu część więźniów zwolniona a pozostałych eksportowano do Sachsenhausen.

Co do samej skrzynki: Skrzynka łatwa, mało wymagająca, pokazująca raczej miejsce. Z różnych powodów znajduje się w pewnym oddaleniu od kamienia pamiątkowego ( w promieniu 60 m). Szukaj niedaleko znaku drogowego B-18.