Dobiegniew to moje rodzinne miasteczko, więc znam je bardzo dobrze. Zostało po raz pierwszy przeze mnie okeszowane ponad rok temu, i kilka innych skrzynek tu powstało. Cały czas jednak coś mi nie pasowało, bo skrzynki zazwyczaj zakład się w miejscach najbardziej reprezentacyjnych danej okolicy... A wizytówką Dobiegniewa nie jest ani dawny Oflag IIc Woldenberg, ani relikt murów obronnych Bocianie Gniazdo, ani pewnie piękny gotycki kościół... Miejscem sztandarowym Dobiegniewa, czymś, z czego miasteczko słynie jest przecież przejazd kolejowy. Prawie w centrum Dobiegniewa przecina się droga krajowa  nr 22 z Kostrzyna do Elbląga z jedną z bardziej ruchliwych tras kolejowych nr 351 relacji Szczecin - Poznań. Przecięciem obu ruchliwych magistral jest zwykły strzeżony przejazd kolejowy z pioruńskimi, wiecznie zamkniętymi szlabanami. Z przejazdem tym borykam się praktycznie przez całe swoje życie. Jadąc czy idąc gdziekolwiek zawsze należało wziąć pod uwagę szlabany. Stąd żeby gdzieś zdążyć trzeba wyruszyć z 10-15 minut wcześniej. Jeśli przejazd będzie zamknięty, zdążymy "na styk", jeśli będzie otwarty - będziemy o kwadrans za wcześnie :)

Podobno przejazd zamykany jest średnio co 8 minut, więc jadąc przez Dobiegniew mamy dużą szansę poczekać trochę. Obecnie kolejarze opuszczają rogatki naprawdę na czas niezbędny na przejechanie pociągu, a i tak skutkuje to natychmiastowym powstaniem długiej kolejki pojazdów, sięgającej czasami kilkuset metrów. W dawnych czasach w dobrym tonie było zamykanie przejazdu na 20-30 minut. Dróżnik z podziwem obserwował z okna rosnącą kolejkę samochodów, wysłuchując klaksonów i pogróżek. Za jednym zamknięciem przejazdu przepuszczano często kilka pociągów, nie jadących bynajmniej w krótkich odstępach czasu. Kolejowym gwoździem programu było jednak przetaczanie pociągów - wiadomo wtedy było, że pół godziny mamy z głowy...

Stara zasada globtroterów i obieżyświatów mówi, że aby w pełni uznać, że było się w jakimś mieście, należało odwiedzić miejscowy kościół, dworzec kolejowy i knajpę. W przypadku Dobiegniewa dochodzi jeszcze czwarty warunek - aby w pełni poczuć klimat miasta należy odstać swoje na przejeździe. I właśnie poczucie pełni wizyty w Dobiegniewie zapewni Wam zdobycie tego kesza.

Jest to skrzyneczka nietypowa, bo to taki niby dwuetapowy multikeszyk, z jednym etapem wirtualnym. Skrzynka właściwa to magnetyczny większy mikrus, zawierający logbook i ołówek. Wymagane jest jednak hasło do logu... Zdobyć je można jedynie wtedy, gdy przejazd jest zamknięty. Aby nie było za łatwo - napisałem je na jednej z rogatek w takim miejscu, że widać je tylko wtedy, gdy szlabany są opuszczone :) Dzięki temu mam pewność, że w pełni doświadczycie uroków przejazdu, z którego słynie Dobiegniew, ponoć nie tylko w Polsce.

Załączone szkice wskazują dokładne umiejscowienie hasła (wprowadzamy je małymi literami bez spacji). Te same szkice są w logbooku.

Samochód najlepiej zaparkować przed jednym z barów znajdujących się niedaleko przejazdu (od strony Gorzowa). Hasło znajdujemy pieszo, lub ewentualnie podjeżdżając rowerem.

Nie przewiduję problemów ze znalezieniem skrzynki właściwej...

Powodzenia!

Na marginesie dodam kilka szczegółów dotyczących przecinających się szlaków komunikacyjnych:

- droga krajowa nr 22 to fragment słynnej Berlinki - czyli trasy mającej połączyć przed wojną Berlin z Królewcem - o drodze tej można poczytać tu.

- linia kolejowa Poznań - Szczecin to jeden z bardziej ruchliwych szlaków kolejowych. Pierwszy odcinek ze Stargardu do Dobiegniewa zbudowano w 1847 r. Była to pierwsza linia na terenie obecnego województwa zachodniopomorskiego, którą zelektryfikowano (do Dobiegniewa trakcja elektryczna pojawiła się w 1978 r.). Zajrzyj też do cioci Wikipedii :)

Jeszcze raz zachęcam do zdobycia tego pomylonego kesza :)

PS. Pierwotny pojemnik zaginął. Skrzynka reaktywowana 04.09.2013. Zmieniła się lokalizacja pojemnika. Szukamy mikromagnetyka pod kordami, na wysokości około 130 cm.