Toon cache statistieken
Log in om de coördinaten te kunnen zien.
Hoogte: 169 meter NAP
Provincie:
Polen > opolskie
Cache soort: Traditionele Cache
Grootte: Normaal
Status:
Gearchiveerd
Geplaatst op: 11-02-2011
Gemaakt op: 11-02-2011
Gepubliceerd op: 11-02-2011
Laatste verandering: 07-08-2017 
33x Gevonden 
0x Niet gevonden 
3 Opmerkingen 
6 Volgers 
12 x Bekeken 
27 x Gewaardeerd 
Beoordeeld als: goed
1 x Aanbevolen
Deze cache is aanbevolen door:
gcMarcin
Cache attributen
Beschrijving
Wielu mieszkańców miasta pamięta zapewne czasy, kiedy w budynku tym funkcjonował internat Zespołu Szkół Zawodowych w Krapkowicach, ale kształt obiektu i jego położenie sugerują inne jego pierwotne przeznaczenie.
Dochodowa sól
Historia miejsca, w którym dziś stoi były internat, zaczyna się w 1759 roku. Wówczas założono tam królewski skład soli. Dziś może wydawać się nam to dziwne, ale przez całe stulecia handel solą spożywczą był bardzo dochodowy i dlatego zmonopolizowany i ściśle kontrolowany przez państwo. Państwowe składy soli znajdowały się w wyznaczonych miastach, gdzie mogli się zaopatrywać kupcy z sąsiednich miejscowości. W okresie rewolucji przemysłowej, wraz ze zmianami w światowej gospodarce, handel solą bardzo stracił na znaczeniu i kolejne państwa zaczęły znosić swe monopole. 31 grudnia 1867 r. w całych Prusach uwolniono handel solą, więc krapkowicki skład stracił rację bytu.
„Młyn solny”
Nazwa tego terenu (niemieckie „Salzbrunn”) pozostała jednak na długo w świadomości krapkowiczan. Ostatnim pośrednikiem na placu solnym w Krapkowicach był Dagobert Schmula, on też nabył teren składu i wybudował na nim młyn. To właśnie budynek, który możemy do dziś oglądać. Krapkowiczanie nazywali go „Salzbrunnmühle” lub „Schmulamühle”.
Był to nowoczesny młyn parowy o wydajności 250 cetnarów na dobę. W latach 1908-1919 młyn był własnością rodziny Mitter. Po tym, jak w 1917 roku w budynku wybuchł groźny pożar, stał on przez jakiś czas nieużywany.
Dochodowa sól
Historia miejsca, w którym dziś stoi były internat, zaczyna się w 1759 roku. Wówczas założono tam królewski skład soli. Dziś może wydawać się nam to dziwne, ale przez całe stulecia handel solą spożywczą był bardzo dochodowy i dlatego zmonopolizowany i ściśle kontrolowany przez państwo. Państwowe składy soli znajdowały się w wyznaczonych miastach, gdzie mogli się zaopatrywać kupcy z sąsiednich miejscowości. W okresie rewolucji przemysłowej, wraz ze zmianami w światowej gospodarce, handel solą bardzo stracił na znaczeniu i kolejne państwa zaczęły znosić swe monopole. 31 grudnia 1867 r. w całych Prusach uwolniono handel solą, więc krapkowicki skład stracił rację bytu.
„Młyn solny”
Nazwa tego terenu (niemieckie „Salzbrunn”) pozostała jednak na długo w świadomości krapkowiczan. Ostatnim pośrednikiem na placu solnym w Krapkowicach był Dagobert Schmula, on też nabył teren składu i wybudował na nim młyn. To właśnie budynek, który możemy do dziś oglądać. Krapkowiczanie nazywali go „Salzbrunnmühle” lub „Schmulamühle”.
Był to nowoczesny młyn parowy o wydajności 250 cetnarów na dobę. W latach 1908-1919 młyn był własnością rodziny Mitter. Po tym, jak w 1917 roku w budynku wybuchł groźny pożar, stał on przez jakiś czas nieużywany.
Extra waypoints
| Symbool | Soort | Coördinaten | Beschrijving |
|---|---|---|---|
|
Parkeerplaats | --- | Tu możesz zostawić pojazd |
Afbeeldingen
Logs:
33x
0x
3x
