Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 96 m n.p.m.
Województwo:
Grecja > Κρήτη
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 13-08-2009
Data utworzenia: 13-08-2009
Data opublikowania: 13-08-2009
Ostatnio zmodyfikowano: 08-09-2009 
6x znaleziona 
1x nieznaleziona 
1 komentarze 
1 obserwatorów 
30 odwiedzających 
6 x oceniona 
Oceniona jako: znakomita
3 x rekomendowana
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
postać stanowiła jedynie skorupę, kokon kryjący w sobie poczwarę. I teraz ów kokon pękał. Zęby
wampira stały się stromymi, wykrzywionymi lodowcami ścierającymi się w czerwonym oceanie
dziąseł. Jego paszcza krwawiła, potworne zęby, niczym najostrzejsze z noży, wypychały się w
górę, rozrywając ciało...
(...)
-Grecy nazywają ich "Vrykoulakas", Rosjanie "Wieszczy", Cyganie nazywają ich "Moroi". Lecz jest jeszcze inna nazwa, stara nazwa z dalekiego lądu, poza czasem i przestrzenią, to nazwa, jakiej sami wobec siebie używają...
-Lecz skąd mogliśmy wiedzieć? Gdybyś wziął setkę ludzi i powiedział im, że polowałeś na wampira, jak wielu z nich by ci uwierzyło?
- Tutaj, w Grecji, na wyspach greckich, dziesięciu do dwudziestu. Nie spośród młodych, ale starszych, którzy pamiętają... Ale w górach, w górskich wioskach - na Karpatos czy nawet tutaj Krecie, - nawet siedemdziesięciu pięciu na stu! A to dlatego, że stare ścieżki wolno zarastają w takich miejscach.
Spójrzcie tylko na mapę. Trochę ponad sześćset mil stąd jest Rumunia! Czy myślicie, że mieszkańcy
tego kraju nie słyszeli o Vrykoulakasie, wampirze?
- A ci ludzie przysłani przez Jianni Lazarides'a (...)
Kelner właśnie przyniósł zamówienie, o coś jeszcze pytał, ale nie doczekawszy się odpowiedzi obrócił się na pięcie i odszedł...
(...)
- W dzisiejszych czasach trzeba uważać. Czego chcieli?
- Zobaczyć mapę. Szukali pewnej wioski u podnóża gór - Mufo, Ald, Fere? Cholernie długa nazwa, o brzmieniu całkiem nie greckim, ale jakby... cygańskim?!?
- A powiedzieliście im, gdzie to jest?
- Nie. Tylko, gdzie to kiedyś było, a i tego nie jestem pewien, spójrzcie na te mapy...
- Pod żadnym względem nie są dokładne. Najstarsza liczy sobie około czterystu pięćdziesięciu lat. Oczywiście, to kopie, a nie oryginały. Ale jeśli spojrzycie tutaj, zobaczycie Megalo Kastro, dzisiejszy Iraklion - Położył palec na jednej z map. - A tutaj...
- Ferengi?
- To na zachód stąd - zastanawiał się. - I nieco na pomoc. Jaka skala?
- Około jednego centymetra na pięć kilometrów. Ale, jak już mówiłem, nie można ufać jej
wierności.
- Czyli niespełna siedemdziesiąt kilometrów - Macie współczesną mapę?
(...)
Wiedział już, że nie może czekać, nie był sam, a w dodatku był spóźniony, i jeszcze ten jacht... nie dawał mu spokoju, nazywał się... nazywał się "Lazarus"?
- "Lazarus" - Jianni Lazarides.- Jianni? - Johnny! - John - Janosz! Nazwał siebie Lazarides, po biblijnym Łazarzu, wskrzeszonym do życia przez Chrystusa. W zależności od waszych wierzeń, to samo w sobie może być bluźnierstwem. Ale na tym nie poprzestał. Aby wbić wam to do głowy i dowieść swych racji nazwał swą łódź tym samym imieniem!
Ta nagła myśl bardzo go zaskoczyła, musiał się spieszyć jeszcze bardziej, na szczęście miał coś więcej niż tylko stare mapy, dokładnie wiedział gdzie i czego ma szukać... Wiedział też to o czym tamci zdawali się nie mieć pojęcia, wiedział kim jest Lazarides, i jak bardzo potrafi być niebezpieczny. W pośpiechu zostawił na stoliku pieniądze za posiłek którego nawet nie tknął, dorzucając całkiem spory napiwek (w końcu może wracając uda mu się nareszcie zjeść porządny obiad), wybiegł na ulicę, by po około godzinie jazdy stanąć u podnóża "wioski", którą stanowiło kilka kamiennych domów, sześć na pół solidnych chat i kilkadziesiąt cygańskich namiotów z wyschniętych skór, futrem zwróconych do wnętrza. Miejsca, które dawni jego mieszkańcy nazywali Mufo Aldo Ferenc Jaborow. Tę długą nazwę nieodmiennie skracali do słowa "Ferenc", co wymawiali jako "Ferengi". Tłumaczyli, że oznacza to "Dom Starego" lub "Dom Starego Ferengi". Cyganie wymawiali tę nazwę z ogromnym szacunkiem, zawsze zniżając głos. Przybyli tu całe wieki temu, wraz ze swym panem, który pogodził się z banicją byle tylko uniknąć pala, miecza lub krzyża w zależności od tego którzy z mścicieli znaleźli by go pierwsi...
Oczywiście było to bardzo dawno temu, teraz nie było namiotów, ani drewnianych chat, coś jednak pozostało, kamienne budynki, w jednym z nich... tyle pamiętał... i tam musiał szukać pozostawionej przez Starego Diabła skrzyni, nie wiedział co w niej znajdzie... wiedział tylko, że musi ją odnaleźć.
Na motywach prozy B. Lumley'a
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
6x
1x
1x
6x
