Zamek znajduje się na szczycie wzniesienia (422 m n.p.m.), na skale wznoszącej się 25 m powyżej poziomu terenu. Istnieje kilka hipotez dotyczących jego powstania. Wspomina się o rodzinie Talkenbergów, jako budowniczych zamku, rycerzach raubritterach, a także wymienia się Henryka Brodatego, który jakoby miał postawić zamek w celu wzmocnienia południowych rubieży swego księstwa. Przed 1368 rokiem zamek przeszedł w posiadanie rodziny Dalach-Talkenberg. Bernard Talkenberg zajmował się rozbójnictwem i z tego też powodu w 1476 roku zamek został zdobyty przez wojska króla Czech i Węgier Macieja Korwina pod dowództwem wojewody śląskiego Jerzego Steina oraz mieszczan z Lwówka Śląskiego i z sześciu miast łużyckich. Następnie został wysadzony przez górników z Kowar i rozebrany przez murarzy z Jeleniej Góry i Lwówka. W XVI w. zamek został częściowo odbudowany przez Krzysztofa Talkenberga. Około 1530 r. zamek został opuszczony przez Rampholda Talkenberga, który przeniósł się do pobliskich Płakowic. Od tego czasu zamek ulegał zniszczeniu, wielokrotne zmiany właścicieli (między innymi Iwan Dybicz Zabałkański) także nie przyczyniły się do jego odbudowy. W roku 1818 ostatnie pozostałości zamku zostały rozebrane i użyte przy budowie drogi. Na pamiątkę pierwszego zburzenia zamku we wsi Rząsiny codziennie o 9 rano bił dzwon. Ostatnim właścicielem przed II wojną światową był Hintz z Winckel. (źródlo: Wikipedia)