Strategiczne usytuowanie Wzgórza Zamkowego zadecydowało o wznie-sieniu W jego obrębie czterech niemieckich bunkrów. reprezentujących typ Ringstand. Obiekty te powstały w 2 połowie 1944 roku, jako element drugiej linii hitlerowskich umocnień (tzw. pasa b), rozciągającej się od dolnej Wisły, poprzez południkowy odcinek doliny Warty (po obu jej brzegach), po Górny Śląsk. Ich zadaniem było zabezpieczenie ziem Rzeszy od strony okresowo wstrzymanej zwycięskiej ofensywy wojsk radzieckich. Na sieradzkim odcinku stanowiły one Pas Obronny Warthegau". Roboty terenowe koordynowane przez organizację Todta wykonywali żołnierze SS i Volkssturmu, wykorzystujący przy tym przymusową pracę ludności polskiej.
Największy z pobudowanych na Wzgórzu Zamkowym bunkrów, to schron bierny załogi, podzielony na zamykany pancernymi drzwiami przedsionek oraz obszerną komorę. Pozostałe należą do typowych, lekkich schronów Ringstand 58, czyli żelbetowych bunkrów o powierzchni około 8,5 m². Wewnątrz nich mieściła się komora załogi i komora bojowa z okrągłym otworem w stropie, umożliwiającym dookolny ostrzał przy pomocy karabinu maszynowego. Smutnym zrządzeniem losu hitlerowskie bunkry stanowią jedyny widoczny relikt obwarowań w miejscu niegdysiejszego sieradzkiego zamku....