Stary Zamek w Żywcu – zabytkowy budynek znajdujący się w historycznym centrum miasta Żywca, wzniesiony ok. XV wieku, od 2005 znajduje się w nim siedziba Muzeum Miejskiego w Żywcu.
Stary Zamek w Żywcu jest najstarszą świecką budowlą w mieście. Jego powstanie przypisuje się książętom oświęcimskim lub Mikołajowi Strzale herbu Kotwicz, a datuje na I poł. XV wieku. Pierwotnie budowla składała się z pojedynczej wieży mieszkalnej oraz drewnianych zabudowań, otoczonych ziemnym wałem oraz płytką fosą. Dopiero Komorowscy przebudowali go najpierw w obronną fortecę (pod koniec XV wieku), a następnie w renesansową siedzibę (2 połowa XVI wieku). Za czasów Wazów w budowli nie wprowadzono żadnych modyfikacji. Istotnych przemian dokonali na początku XVIII wieku kolejni właściciele – Wielopolscy. Zmianie uległ charakter budowli oraz jego otoczenie. Dzięki rozbudowie południowego skrzydła, nowej barokowej elewacji, oknom, wysokim dachom, portalom oraz kaplicy, obronny zamek przekształcono w pałac. W jego otoczeniu dobudowano pomieszczenia gospodarcze oraz założono ogród.
Ostatnia przebudowa miała miejsce za czasów Habsburgów. Zmienili oni elewację zewnętrzną w stylu historycyzmu, a wnętrze przeznaczyli na siedzibę urzędów oraz na mieszkania urzędników dóbr żywieckich. W czasie wojny zamek znajdował się rękach Niemców, a po jej zakończeniu stał się własnością miasta. Od 2005 roku jest siedzibą Muzeum Miejskiego w Żywcu i zapewne tak pozostanie, gdyż w 2014 Habsburgowie zrzekli się roszczeń do zamku i do Parku Habsburgów.
Kesz to mikromagnetyk przy jednym z załomów muru. Skrzynka znajduje się na terenie Muzeum. Poza godzinami jego otwarcia może być niedostępna.