Wiatrak typu "koźlak" to najstarszy i najprostszy jeśli chodzi o konstrukcję typ wiatraka w Europie. Konstrukcje tego typu zaczęło pojawiać się w w XII w. w Belgii lub północnej Francji. W Polsce koźlaki zaczęły pojawiać się od XIV wieku, najwcześniej w Wielkopolsce i Kujawach i w zasadzie bez wiekszych zmian konstrukcyjnych przetrwały do drugiej połowy XX wieku, kiedy to zostały zastąpione przez większe młyny przemysłowe.
Na tym terenie "koźlaki" były dominującym źródłem zaopatrzenia w mąkę, mało bowiem jest tu rzek, na których można było uruchomić młyn wodny. Dość sentymentalnie spoglądam na tą budowlę, gdyż będąc dzieckiem byłem z ojcem kilka razy po mąkę, oczywiście napęd był już elektryczny. W okolicy było kilkanaście wiatraków, wiele z nich zniknęło już z krajobrazu odkąd sięgam pamięcią w ciągu ostatnich 35 lat.
Nie znam historii tego konkretnego wiatraka, warto jednak zwrócić uwagę jak zmieniło się otoczenie, aby wiatrak działał musiał stać na terenie odsłoniętym, więc kiedyś lasów dookoła nie było.